Jak zarysować / ukryć / pokazać tekst podczas pisania prozy?

Chcę używać Emacsa do pisania prozy (konkretnie fikcji).

W przeszłości korzystałem ze Scrivenera i Ulissesa, ale nie jestem z nich zadowolony. Chcę wypróbować Emacsa, ale nie wiem, jak replikować przepływ pracy, do którego jestem przyzwyczajony.

Używam writeroom-modeśrodowiska wolnego od zakłóceń, ale to tylko jeden element układanki. Podoba mi się sposób, w jaki Ulysses i Scrivener pozwalają skupić się na kawałku tekstu, i chciałbym wiedzieć, jak replikować tę funkcjonalność. Chciałbym org-modelub innego konspektu, który pozwoli mi skupić się na kawałku tekstu i ukryć resztę. Idealnie chciałbym mieć pasek boczny (jak Ulysses), w którym mogę ręcznie układać fragmenty tekstu, jak na tym zrzucie ekranu:

PS Przeczytałem plik „Emacs for Writers PDF”, ale nie odnosi się to do potrzeby organizowania i strukturyzowania tekstu.

Oto, co uważam za twój cel:

• Możliwość skupienia się na określonym fragmencie tekstu, jednocześnie usuwając resztę z drogi,
• Możliwość szybkiego przenoszenia dużych fragmentów tekstu.

To rozwiązanie wykorzystuje tylko gotową funkcjonalność Emacsa:

• org-mode
• zwężenie
• podzielone okna
• bufory pośrednie

Przede wszystkim, jeśli napiszesz swój dokument w org-mode(lub w dowolnym trybie korzystającym z funkcji Emacsa outline), będziesz mógł uporządkować swój dokument za pomocą nagłówków, podtytułów itp., A następnie ukryć lub pokazać treści te elementy. Jeśli chodzi o prozę, pomocne może okazać się bardzo elementarne: nagłówek rozdziału, nagłówek podsekcji, nagłówek podrzędny podsekcji, aż do sub-sub-pod ... nagłówek dla każdego akapitu.

Po drugie, chociaż org-modepozwoli ci ukryć ciała nagłówków i skoncentrować się tylko na ciele przed sobą, pozostawi nagłówki sekcji na ekranie. Może Cię to rozpraszać. Jeśli to zrobisz, możesz narrowbuforować tylko ten nagłówek (sprawiając, że wszystkie pozostałe nagłówki tymczasowo znikną z widoku), a następnie widenponownie, gdy chcesz ponownie zobaczyć drugi tekst.

Po trzecie, aby uzyskać łatwy widok konspektu i możliwość szybkiego przesuwania tekstu, możesz użyć kombinacji podzielonych okien i buforów pośrednich. Dokonać ramki Emacs wystarczająco szeroki, aby pomieścić dwa okna (patrz ten post do terminologii / Rama okna). Wykonaj, M-x split-window-horizontallyaby uzyskać dwa okna obok siebie w ramce. Zrób to w oknie, w którym znajduje się twój dokument M-x clone-indirect-buffer.

Teraz masz dwie połączone kopie tego samego dokumentu w dwóch różnych buforach. Umieść je w swoich dwóch oknach. Chociaż oba będą zawierać identyczny tekst, możesz sprawić, by wyglądały inaczej w dwóch oknach.

Jednym z bardzo użytecznych sposobów korzystania z tej funkcji jest posiadanie głównego okna edycji, w którym faktycznie wpisujesz i edytujesz swoją prozę, i używasz drugiego okna jako widoku konspektu: ukryj ciała, aby pokazywały tylko nagłówki w danej sekcji / podsekcji / cokolwiek, aby uzyskać przegląd struktury dokumentu. Następnie można przejść kawałki wokół szybko - jeśli używasz org-mode, M-<up>i M-<down>uruchom org-metaupi org-metadown, odpowiednio, które w tym kontekście będzie poruszać poddrzewa (nagłówek i wszystko poniżej niego) w górę iw dół w dokumencie.

Myślę, że to świetne pytanie. Jestem pewien, że istnieje mnóstwo super pomocnych trybów, których pisarze fikcji nie wiedzą, że potrzebują. Zdarzyło mi się przypadkowo w trybie palimpsest, ale teraz nie mógłbym bez niego żyć. Chciałbym zobaczyć, jakie pakiety są przydatne innym pisarzom.

Oto niektóre, których używam na co dzień:

• tryb palimpsest . Wysyła zaznaczony tekst na dół pliku. Używam go prawdopodobnie 20 razy na godzinę.
• Deft . Przyrostowe wyszukiwanie plików tekstowych w katalogu, podobne do nvALT @ ttscoff .
• Olivetti . Zmniejsz obszar tekstu i popraw go.
• Fontanna . Jeśli jesteś scenarzystą.
• Hełm do szybkiego znalezienia rzeczy.
• Auto-capitalize . Nie musisz sam pisać wielkich liter.
• Org-pomodoro, aby pozostać na dobrej drodze.
• tryb wc, aby policzyć słowa, jeśli zajdzie taka potrzeba.
• A przede wszystkim tryb org do zarysowania. Moja sztuczka polega na tym, że piszę sobie notatki (np. „Ta sekcja wymaga lepszego wstępu”) za pomocą komentarzy w trybie org, aby nie były uwzględniane podczas eksportowania. Och, i użyj polecenia, org-narrow-to-subtreeaby skupić się tylko na sekcji, nad którą pracujesz.

Ta odpowiedź nie jest wyczerpująca, ale nie mogę tego opublikować w komentarzach, ponieważ zawiera ona obraz. Czy spis treści, o którym mówisz, może wyglądać jak poniżej?

Innym sposobem tworzenia konturu jest uruchomienie M-s o^\s-*\*(co jest równoważne M-xoccur). Chociaż nie jest to właściwy zarys, najczęściej uważam, że jest to odpowiednie rozwiązanie problemu z lokalizowaniem i nawigowaniem w sekcjach dokumentu.