EDYCJA (AKTUALIZACJA): Dolną granicę w mojej odpowiedzi poniżej udowodniono (innym dowodem) w „O złożoności przybliżania podróży euklidesowych sprzedawcom i minimalnym drzewom spinającym”, autorstwa Das i in .; Al Algorytmica 19: 447-460 (1997).
czy możliwe jest osiągnięcie nawet współczynnika aproksymacji takiego jak dla pewnego za przy użyciu algorytmu opartego na porównaniu?ϵ > 0 o ( n log n )O(n1−ϵ)ϵ>0o(nlogn)
Nie. Oto dolna granica.
Roszczenie. Dla każdego każdy algorytm aproksymacji oparty na porównaniu
wymaga w najgorszym przypadku porównań .n 1 - ϵ Ω ( ϵ n log n )ϵ>0n1−ϵΩ(ϵnlogn)
Pod pojęciem „na podstawie porównania” rozumiem dowolny algorytm, który wysyła zapytania tylko do danych wejściowych za pomocą zapytań binarnych (prawda / fałsz).
Oto próba dowodu. Mam nadzieję, że nie ma błędów. FWIW wydaje się, że dolna granica rozciąga się na algorytmy losowe.
Skoryguj i dowolnie mały, ale ciągłego .ϵ > 0nϵ>0
Rozważ tylkoinstancje wejściowe „permutacja”
które są permutacjami . Optymalne rozwiązanie dla każdego takiego przypadku ma koszt .( x 1 , x 2 , … , x n ) [ n ] n - 1n!(x1,x2,…,xn)[n]n−1
Zdefiniuj koszt permutacji
jako. Modeluj algorytm jako przyjmujący permutację , wyprowadzający permutację i płacący koszt .cππ π ′ d ( π , π ′ ) = c ( π ′ ∘ π )c(π)=∑i|π(i+1)−π(i)|ππ′d(π,π′)=c(π′∘π)
Zdefiniuj jako minimalną liczbę porównań dla dowolnego algorytmu opartego na porównaniu, aby osiągnąć współczynnik konkurencyjny w tych przypadkach. Ponieważ opt ma wartość , algorytm musi gwarantować koszt co najwyżej .n 1 - ϵ n - 1 n 2 - ϵCn1−ϵn−1n2−ϵ
Pokażemy .C≥Ω(ϵnlogn)
Zdefiniuj aby dla każdego możliwego wyjścia był ułamek możliwych nakładów, dla których wyjście
osiągnęłoby koszt co najwyżej . Ta część jest niezależna od .π ′ π ′ n 2 - ϵ π ′Pπ′π′n2−ϵπ′
π c ( π ) n 2P równa się również prawdopodobieństwu, że dla losowej permutacji jego koszt wynosi najwyżej . (Aby zobaczyć dlaczego, weź jako permutację tożsamości Następnie jest ułamkiem danych wejściowych, dla których
co najwyżej , ale .)πc(π) π ′ IPd(π,I) n 2 - ϵ d(π,I)=c(π)n2−ϵπ′IPd(π,I)n2−ϵd(π,I)=c(π)
Lemat 1. .C≥log21/P
Dowód. Napraw dowolny algorytm, który zawsze używa mniej niż porównań. Drzewo decyzyjne algorytmu ma głębokość mniejszą niż , więc jest mniej niż liści, a dla niektórych permutacji wyjściowych algorytm podaje jako wyjście dla więcej niż ułamek nakładów. Z definicji , dla co najmniej jednego takiego wejścia, wynik daje koszt większy niż . CO BYŁO DO OKAZANIAlog21/P1 / P π ′ π ′ P P π ′ n 2 - ϵlog21/P1/Pπ′π′PPπ′n2−ϵ
Lemma 2. .P≤exp(−Ω(ϵnlogn))
Zanim podamy dowód na Lemat 2, zauważ, że dwa lematy razem dają roszczenie:
C ≥ log21P = log2exp(Ω(ϵnlogn)) = Ω(ϵnlogn).
Dowód lematu 2.
Niech będzie przypadkową permutacją. Przypomnijmy, że równa się prawdopodobieństwu, że jego koszt wynosi najwyżej . Powiedz, że każda para jest przewagą
kosztu, więc jest sumą kosztów brzegowych.P c ( π )πPc(π) ( i , i + 1 ) | π ( i + 1 ) - π ( i ) | c ( π )n2−ϵ(i,i+1)|π(i+1)−π(i)|c(π)
Załóżmy, że .c(π)≤n2−ϵ
Następnie dla dowolnego najwyżej krawędzi ma koszt lub więcej. Powiedz, że krawędzie kosztują mniej niż są tanie .n 2 - ϵ / q q qq>0n2−ϵ/qqq
Napraw . Zastępując i upraszczając, najwyżej krawędzi nie są tanie. n 1 - ϵ / 2q=n1−ϵ/2n1−ϵ/2
Tak więc co najmniej krawędzi jest tanie. Tak więc istnieje zestaw zawierający tanich krawędzi.S n / 2n−n1−ϵ/2≥n/2Sn/2
Roszczenie. Dla danego zbioru o krawędzi, prawdopodobieństwo, że wszystkie krawędzie w są tanie, co najwyżej .n / 2 S exp ( - Ω ( ϵ n log n ) )Sn/2Sexp(−Ω(ϵnlogn))
Zanim udowodnimy to twierdzenie, zwróć uwagę, że sugeruje to następujący lemat. Według twierdzenia i naiwnego związku, prawdopodobieństwo istnienia takiego zestawu
wynosi co najwyżej
( nS≤exp
(nn/2)exp(−Ω(ϵnlogn)) ≤ 2nexp(−Ω(ϵnlogn))
≤ exp(O(n)−Ω(ϵnlogn)) ≤ exp(−Ω(ϵnlogn)).
Dowód roszczenia.
Wybierz w następujący sposób. Wybierz jednolicie z , następnie wybierz jednolicie z , a następnie wybierz jednolicie z itd.π ( 1 ) [ n ] π ( 2 )ππ(1)[n]π(2)π ( 3 ) [ n ] - { π ( 1 ) , π ( 2 ) }[n]−{π(1)}π(3)[n]−{π(1),π(2)}
Rozważmy brzeg w . Rozważ czas tuż po wybraniu , kiedy zostanie wybrany . Niezależnie od pierwszych wyborów (dla dla ), istnieje co najmniej wybór dla , a najwyżej z nich wybory dadzą przewagę
mniejszą niż (co czyni ją tanią).S π ( i ) π ( i + 1(i,i+1)Sπ(i)i π ( j ) j ≤ i n - i π ( i + 1 ) 2 n 1 - ϵ / 2 ( i , i + 1 ) n 1 - ϵ / 2π(i+1)iπ(j)j≤in−iπ(i+1)2n1−ϵ/2(i,i+1)n1−ϵ/2
Zatem, zależnie od pierwszych wyborów , prawdopodobieństwo, że krawędź jest tania, wynosi najwyżej . Zatem prawdopodobieństwo, że wszystkie
zbocza w są tanie, wynosi co najwyżej
Od czasu , w jest co najmniej krawędzi
z . Tak więc ten produkt jest co najwyżej
2 n 1 - ϵ / 2i n/2S∏(i,i+1)∈S2n 1 - ϵ / 22n1−ϵ/2n−in/2S| S| ≥n/2n/4Sn-i≥n/4(2n 1 - ϵ / 2
∏(i,i+1)∈S2n1−ϵ/2n−i.
|S|≥n/2n/4Sn−i≥n/4(2n1−ϵ/2n/4)n/4 ≤ (8n−ϵ/2)n/4 = exp(O(n)−Ω(ϵnlogn)) = exp(−Ω(ϵnlogn)).
CO BYŁO DO OKAZANIA