Dlaczego używamy terminu „chleb”?

Wiem, że są tu już pytania na temat szybkiego chleba vs ciasta lub babeczek vs babeczek. Ale nie pytam o cukier, proporcje tłuszczu. Bardziej interesuje mnie część „chlebowa”. Dla mnie, czy to amerykański biały chleb, czy włoski czy francuski chleb, to bezcukrowy bochenek używany do robienia kanapek. Nawet ciastka i bułki, które można wytwarzać z proszku do pieczenia zamiast drożdży, można stosować do kanapek na śniadanie lub lunch z kiełbasą i jajkami. Ale nie możesz zrobić kanapki z chlebem bananowym lub dyniowym, traktujesz je jak ciasto. więc dlaczego „chleb”?

Terminologia kulinarna jest niejasna i ewoluowała, aby dopasować się do dostępnych składników w różnych miejscach i czasie. Oznacza to, że kategorie nie są jasno zdefiniowane. Oto kilka przykładów wskazujących na kontinuum między chlebem a ciastem.

Istnieje cała gama niesłodzonych chlebów sodowych (uwaga: większość chlebów drożdżowych nie jest całkowicie bezcukrowa). Wiele pieczywa kukurydzianego należy do tej kategorii (choć ten, który robię, ma w sobie trochę miodu).

Teabreads, chleb bananowy itp. Są zwykle pieczone w bochenek i pokrojone w plasterki jak chleb. Mogą być masłem ; podobne bochenki są nawet podawane z serem, na wypadek, gdybyś nie był wystarczająco zdezorientowany.

Ale teacakes to chleb, ponieważ są oparte na drożdżach. Nie wszyscy mają dużo cukru w ​​cieście, chociaż przepis, który połączyłem, ma. Bułeczki Chelsea to niesłodzone ciasto drożdżowe ze słodkim nadzieniem w rolkach i zapiekane.

Brioche to niewątpliwie chleb (drożdże), ale często jest słodki .

Istnieje wiele różnych rodzajów klasyfikacji i do większości rzeczy nie można stosować klasycznej klasyfikacji, zwłaszcza gdy koncepcje istnieją już od dłuższego czasu i obejmują wiele kultur.

To, co często zdarza się, gdy dwie kultury mają podobne rzeczy, polega na tym, że aby łatwiej wyjaśnić pojęcie swojej kulturze, grupa wyjaśni pojęcie w kategoriach zrozumiałych dla ich kultury. Więc spotykasz wyrastający na bazie pszenicy wypiekany produkt, to „chleb”. Możesz później dodać kwalifikator do rozróżnienia, jeśli kultury się zmieszają (np. „Chleb drożdżowy” vs. „chleb sodowy”).

Dzięki klasycznej kategoryzacji wymyślasz cechy grupy, a wszystko, co pasuje, znajduje się w grupie, a rzeczy, które nie są. To była moja konfiguracja dla mojego pytania na temat rodzajów naleśników oraz wynikającej z tego demonstracji i prezentacji

Problem polega na tym, że każdy może wymyślić swoje własne cechy - ludzie nie dbaliby o definiowanie chleba poprzez robienie kanapek przez wieki przed wynalezieniem kanapek.

Większość kategorii, które nie są ściśle określone dla określonego celu, są definiowane przez prototypy - możesz mieć „prototypowy” przedmiot i oceniasz kategorie na podstawie tego, jak blisko są przedmioty prototypowe. Pingwiny i strusie są ptakami, nawet jeśli nie są to pierwsze rzeczy, o których myśli większość ludzi, mówiąc „ptak”.

I w tym sensie chleby sodowe są chlebami. Podobnie są babeczki. Podobnie jak większość gotowanych produktów skrobiowych, które możesz opiekać.

Problem pojawia się w tym, co wybierasz jako kategorie, do których sortujesz rzeczy. Czy ciasto jest własną kategorią, czy podtypem chleba? Cóż, to prawdopodobnie zależy od tego, dlaczego sortujesz rzeczy.

Tak więc, jeśli naprawdę interesują Cię „chleby kanapkowe”, możesz spojrzeć na to inaczej. Ciasto nie będzie dobrą kanapką, ale tortille. Ale czy wszyscy uważają tortille za „chleb”?

Jeśli to Cię interesuje, sprawdź, czy Twoja biblioteka ma / może zdobyć Kobiety, ogień i niebezpieczne rzeczy George'a Lakoffa