Wyzwanie jest proste:

Napisz funkcję lub program, który pobiera dane wejściowe xi wypisuje małe litery alfabetu, jeśli xjest częścią alfabetu małych liter, wypisuje alfabet wielkich liter, jeśli xjest częścią alfabetu wielkich liter, i wypisuje tylko, xjeśli nie jest częścią żadnego z nich.

Zasady:

• Dane wejściowe mogą być argumentem funkcji lub z STDIN
• Wejściowy będzie dowolny z drukowalnych znaków ASCII od 32 do 126 (spacja do tyldy).
• Dane wejściowe mogą znajdować się w cudzysłowie 'x'lub "x", ale pamiętaj o tym 'i "są poprawnymi danymi wejściowymi i powinny być obsługiwane.
• Dane wejściowe mogą być dowolnymi literami alfabetu, tzn. Nie możesz założyć, że będzie to alub A.
• Wynik powinien być tylko jednym z alfabetów lub pojedynczego symbolu, ale końcowe znaki nowej linii są w porządku.
• Litery alfabetu nie powinny być oddzielane spacjami, przecinkami ani niczym innym.

Kilka przykładów:

F
ABCDEFGHIJKLMNOPQRSTUVWXYZ

z
abcdefghijklmnopqrstuvwxyz

"
"

    <- Input:  Space
    <- Output: Space

Najkrótszy kod w bajtach wygrywa.

Opcjonalne, ale mile widziane: Jeśli Twój język ma tłumacza online, opublikuj również link, aby inni mogli go łatwo przetestować.

Tabela liderów

Fragment kodu na dole tego postu generuje katalog na podstawie odpowiedzi a) jako listy najkrótszych rozwiązań dla każdego języka oraz b) jako ogólnej tabeli wyników.

Aby upewnić się, że twoja odpowiedź się pojawi, zacznij od nagłówka, korzystając z następującego szablonu Markdown:

## Language Name, N bytes

gdzie Njest rozmiar twojego zgłoszenia. Jeśli poprawić swój wynik, to może zachować stare porachunki w nagłówku, uderzając je przez. Na przykład:

## Ruby, <s>104</s> <s>101</s> 96 bytes

Jeśli chcesz umieścić w nagłówku wiele liczb (np. Ponieważ twój wynik jest sumą dwóch plików lub chcesz osobno wymienić kary za flagi tłumacza), upewnij się, że rzeczywisty wynik jest ostatnią liczbą w nagłówku:

## Perl, 43 + 2 (-p flag) = 45 bytes

Możesz także ustawić nazwę języka jako link, który pojawi się we fragmencie:

## [><>](http://esolangs.org/wiki/Fish), 121 bytes

var QUESTION_ID=67357,OVERRIDE_USER=44713;function answersUrl(e){return"https://api.stackexchange.com/2.2/questions/"+QUESTION_ID+"/answers?page="+e+"&pagesize=100&order=desc&sort=creation&site=codegolf&filter="+ANSWER_FILTER}function commentUrl(e,s){return"https://api.stackexchange.com/2.2/answers/"+s.join(";")+"/comments?page="+e+"&pagesize=100&order=desc&sort=creation&site=codegolf&filter="+COMMENT_FILTER}function getAnswers(){jQuery.ajax({url:answersUrl(answer_page++),method:"get",dataType:"jsonp",crossDomain:!0,success:function(e){answers.push.apply(answers,e.items),answers_hash=[],answer_ids=[],e.items.forEach(function(e){e.comments=[];var s=+e.share_link.match(/\d+/);answer_ids.push(s),answers_hash[s]=e}),e.has_more||(more_answers=!1),comment_page=1,getComments()}})}function getComments(){jQuery.ajax({url:commentUrl(comment_page++,answer_ids),method:"get",dataType:"jsonp",crossDomain:!0,success:function(e){e.items.forEach(function(e){e.owner.user_id===OVERRIDE_USER&&answers_hash[e.post_id].comments.push(e)}),e.has_more?getComments():more_answers?getAnswers():process()}})}function getAuthorName(e){return e.owner.display_name}function process(){var e=[];answers.forEach(function(s){var r=s.body;s.comments.forEach(function(e){OVERRIDE_REG.test(e.body)&&(r="<h1>"+e.body.replace(OVERRIDE_REG,"")+"</h1>")});var a=r.match(SCORE_REG);a&&e.push({user:getAuthorName(s),size:+a[2],language:a[1],link:s.share_link})}),e.sort(function(e,s){var r=e.size,a=s.size;return r-a});var s={},r=1,a=null,n=1;e.forEach(function(e){e.size!=a&&(n=r),a=e.size,++r;var t=jQuery("#answer-template").html();t=t.replace("{{PLACE}}",n+".").replace("{{NAME}}",e.user).replace("{{LANGUAGE}}",e.language).replace("{{SIZE}}",e.size).replace("{{LINK}}",e.link),t=jQuery(t),jQuery("#answers").append(t);var o=e.language;/<a/.test(o)&&(o=jQuery(o).text()),s[o]=s[o]||{lang:e.language,user:e.user,size:e.size,link:e.link}});var t=[];for(var o in s)s.hasOwnProperty(o)&&t.push(s[o]);t.sort(function(e,s){return e.lang>s.lang?1:e.lang<s.lang?-1:0});for(var c=0;c<t.length;++c){var i=jQuery("#language-template").html(),o=t[c];i=i.replace("{{LANGUAGE}}",o.lang).replace("{{NAME}}",o.user).replace("{{SIZE}}",o.size).replace("{{LINK}}",o.link),i=jQuery(i),jQuery("#languages").append(i)}}var ANSWER_FILTER="!t)IWYnsLAZle2tQ3KqrVveCRJfxcRLe",COMMENT_FILTER="!)Q2B_A2kjfAiU78X(md6BoYk",answers=[],answers_hash,answer_ids,answer_page=1,more_answers=!0,comment_page;getAnswers();var SCORE_REG=/<h\d>\s*([^\n,]*[^\s,]),.*?(\d+)(?=[^\n\d<>]*(?:<(?:s>[^\n<>]*<\/s>|[^\n<>]+>)[^\n\d<>]*)*<\/h\d>)/,OVERRIDE_REG=/^Override\s*header:\s*/i;

body{text-align:left!important}#answer-list,#language-list{padding:10px;width:290px;float:left}table thead{font-weight:700}table td{padding:5px}

<script src="https://ajax.googleapis.com/ajax/libs/jquery/2.1.1/jquery.min.js"></script> <link rel="stylesheet" type="text/css" href="//cdn.sstatic.net/codegolf/all.css?v=83c949450c8b"> <div id="answer-list"> <h2>Leaderboard</h2> <table class="answer-list"> <thead> <tr><td></td><td>Author</td><td>Language</td><td>Size</td></tr></thead> <tbody id="answers"> </tbody> </table> </div><div id="language-list"> <h2>Winners by Language</h2> <table class="language-list"> <thead> <tr><td>Language</td><td>User</td><td>Score</td></tr></thead> <tbody id="languages"> </tbody> </table> </div><table style="display: none"> <tbody id="answer-template"> <tr><td>{{PLACE}}</td><td>{{NAME}}</td><td>{{LANGUAGE}}</td><td>{{SIZE}}</td><td><a href="{{LINK}}">Link</a></td></tr></tbody> </table> <table style="display: none"> <tbody id="language-template"> <tr><td>{{LANGUAGE}}</td><td>{{NAME}}</td><td>{{SIZE}}</td><td><a href="{{LINK}}">Link</a></td></tr></tbody> </table>

TeaScript , 5 bajtów

xN(0)

TeaScript ma (prawie) wbudowaną funkcję: D

Wypróbuj online (uwaga: interpreter online został zaktualizowany do wersji TeaScript v3, więc w tej wersji N0)

Wypróbuj wszystkie przypadki testowe

TeaScript 3 , 2 bajty [niekonkurencyjny]

W przypadku TeaScript 3 może to być 2 bajty. Jest to niekonkurencyjne, ponieważ TeaScript 3 powstał po tym wyzwaniu

N0

1 bajtowa alternatywa

Jeśli moglibyśmy wyprowadzać 0123456789cyfry, to mogłoby to być:

°

Pyth, 10 bajtów

h/#z[GrG1z

Zestaw testowy

Zaczynamy od zbudowania listy zawierającej 3 elementy: małe litery, wielkie litery i dane wejściowe. ( [GrG1z) Następnie filtrujemy tę listę według liczby wystąpień danych wejściowych w elementach niezerowych. ( /#z) Na koniec bierzemy pierwszy element filtrowanej listy.

LabVIEW, 23 Prymitywy LabVIEW

Selektor (? W strukturze cse) jest podłączony do vi, który nazywa się Klasa leksykalna. Wypisuje liczby od 1-6 w zależności od danych wejściowych, 5 to małe litery 4 to duże litery.

Pętla for idzie 26 razy, aby utworzyć alfabet lub raz, aby przekazać symbol.

Haskell, 48 bajtów

f c=filter(elem c)[['a'..'z'],['A'..'Z'],[c]]!!0

Przykład użycia:

*Main> f 'g'
"abcdefghijklmnopqrstuvwxyz"
*Main> f 'H'
"ABCDEFGHIJKLMNOPQRSTUVWXYZ"
*Main> f '\''
"'"

Weź wszystkie listy ['a' .. 'z'], ['A' .. 'Z'] oraz listę singletonów z charakterem wejściowym cgdzie celement jest. W przypadku liter zawsze mamy dwa dopasowania, więc wybieramy pierwszy.

JavaScript (ES6), 79 bajtów

x=>(a="abcdefghijklmnopqrstuvwxyz",x>"`"&x<"{"?a:x>"@"&x<"["?a.toUpperCase():x)

Wyjaśnienie

JavaScript porównuje kod każdego znaku alfabetycznie podczas porównywania ciągów, więc kody znaków używanych w porównaniach znajdują się 1 poniżej i powyżej wymaganego zakresu znaków.

x=>(
  a="abcdefghijklmnopqrstuvwxyz", // a = lower-case alphabet
  x>"`"&x<"{"?a:                  // if x is a lower-case letter, output alphabet
  x>"@"&x<"["?a.toUpperCase():    // if x is an upper-case letter, output upper-case
  x                               // else just output x
)

Test

var solution = x=>(a="abcdefghijklmnopqrstuvwxyz",x>"`"&x<"{"?a:x>"@"&x<"["?a.toUpperCase():x)

X = <input type="text" oninput="result.textContent=solution(this.value)" />
<pre id="result"></pre>

R, 90 75 bajtów

a=scan(,'');l=letters;L=LETTERS;cat("if"(a%in%l,l,"if"(a%in%L,L,a)),sep="")

Dzięki Giuseppe .

Stara wersja (90 bajtów):

a=scan(,'');l=letters;L=LETTERS;if(a%in%l)cat(l,sep="")else if(a%in%L)cat(L,sep="")else a

Wygląda brzydko, ale catnie można ich zlecić na zewnątrz, IMHO.

Python 3, 92 84 82 74 bajty

Aktualna wersja: 74, dzięki isaacg i wnnmaw!

lambda c:(c,''.join(chr(x+(67,97)[c>'Z'])for x in range(25)))[c.isalpha()]

Niegolfowany: (dla pewnej definicji niegolfowanego

lambda c:
    (
        c,
        ''.join([chr(x + (67,97)[c > 'Z']) for x in range(25)])
    )
    [c.isalpha()]

Pierwsza wersja: 92

def f(c):print(''.join([chr(x+(97if c>'Z'else 65)) for x in range(25)])if c.isalpha()else c)

Druga wersja: 82, dzięki isaacg! :)

lambda c:''.join(chr(x+(97if c>'Z'else 65))for x in range(25))if c.isalpha()else c

Python 3, 118 105 98 97 83 bajtów

Proste rozwiązanie. EDYCJA: Grał w golfa dzięki sugestii Erika Golfer.

lambda s,a='ABCDEFGHIJKLMNOPQRSTUVWXYZ':(s,(a,a.lower())[s.islower()])[s.isalpha()]

Nie golfowany:

def f(s):
 a='ABCDEFGHIJKLMNOPQRSTUVWXYZ'
 if s.isalpha():
  if s.islower():return a.lower()
  else:return a
 return s

PHP, 62 76 82 bajtów

PHP ma się teraz dobrze:

<?=ctype_alpha($x=$argv[1])?join(range(Z<$x?a:A,Z<$x?z:Z)):$x;

Pobiera dane z wiersza poleceń, takie jak:

$ php alphabet.php A
$ php alphabet.php "a"
$ php alphabet.php " "
$ php alphabet.php _

Edycje

• Zaoszczędzono 6 bajtów , zastępując 91>ord($x)je Z<$x. Sposób na skomplikowane. Dzięki manatwork .
• Oszczędność 14 bajtów poprzez bezpośrednie usunięcie strtoupperi zbudowanie żądanego zakresu.

Perl, 46 34 33 bajtów

zawiera +2 dla -nE

say/[a-z]/?a..z:/[A-Z]/?A..Z:$_

Uruchom jako

perl -nE 'say/[a-z]/?a..z:/[A-Z]/?A..Z:$_'

• aktualizacja 34 zapisz 12 bajtów, pomijając fori używając słów kluczowych, dzięki @Dom Hastings .
• aktualizacja 33 zapisz 1 bajt używając -Ei sayzamiast print.

Rubin, 41 + 1 = 42

Z włącznikiem -puruchom

([*?A..?z]*'').scan(/\w+/){$&[$_]&&$_=$&}

To generuje ciąg

ABCDEFGHIJKLMNOPQRSTUVWXYZ[\]^_`abcdefghijklmnopqrstuvwxyz

i sprawdza każdy ciągły blok „znaków słownych”, którym są tylko małe i wielkie litery oraz znak podkreślenia. Gdyby między Z a a znajdowało się wiele następujących po sobie znaków, ta sztuczka nie działałaby.

Edytowane w celu dodania wyjaśnienia na żądanie:

-pFlaga ma zasadniczo

while( $_ = STDIN.gets )
  #execute code
  print $_
end

[*?A..?z]to tablica znaków między dużymi literami A i małymi literami Z, w kolejności ASCII. To jest wielkie litery, niektóre znaki nieliterowe i małe litery. *''łączy tablicę w ciąg, abyśmy mogli ją wywołać .scan. scanznajdzie każde dopasowanie wyrażenia regularnego /\w+/, wypełni zmienną magiczną$& i blok. Za każdym razem, gdy blok jest iterowany, sprawdza, czy dopasowany ciąg zawiera $_i ustawia wynik dla tego ciągu, jeśli tak jest. Więc jeśli $ _ jest zawarty w wielkiej lub małej litery, zostanie odpowiednio zmodyfikowany, w przeciwnym razie pozostanie niezmieniony.

Wersja bez golfa wyglądałaby podobnie

while ($_ = STDIN.gets )
 %w[ABCDEFGHIJKLMNOPQRSTUVWXYZ abcdefghijklmnopqrstuvwxyz].each do |alphabet|
  $_ = alphabet if alphabet.include?($_)
 end
 print $_
end

CJam, 18 bajtów

'[,65>_elr:R]{R&}=

'[,65>wypycha wielkie litery, _elmałe litery i r:Rciągi jednoznakowe, które są odczytywane ze STDIN i przypisywane do zmiennej R. Są one zawinięte w tablicę ( ]) i Rwybierany jest pierwszy, który ma dowolne znaki wspólne z {R&}=.

Siatkówka, 62 bajty

[a-z]
abcdefghijklmnopqrstuvwxyz
[A-Z]
ABCDEFGHIJKLMNOPQRSTUVWXYZ

Dwie krótkie linie są wyrażeniem regularnym do dopasowania. Jeśli dane wejściowe są pisane małymi literami (w zakresie [a-z]), zastępują ten znak (w tym przypadku jest to cały wpis) alfabetem małych liter. Proces jest podobny dla wielkich liter. Jeśli nie jest to litera, nie są dokonywane żadne zamiany i jest ona wyprowadzana nietknięta.

Wypróbuj online.

Python 2.7.10, 95 93 79 bajtów

To jest mój pierwszy raz nawet próba gry w golfa, więc proszę, każda pomoc lub rada są bardzo mile widziane!

from string import* 
lambda i:(i,(uppercase,lowercase)[i.islower()])[i.isalpha()]

Dzięki Morgan Thrapp za pomoc!

Ruby, 46 43 znaków

(Kod 42 znaków + opcja wiersza poleceń 1 znak)

[?a..?z,?A..?Z].map{|r|r===$_&&$_=[*r]*""}

Dzięki:

• Jordan dla ===magii (-3 postacie)

Przykładowy przebieg:

bash-4.3$ echo -n 'm' | ruby -pe '[?a..?z,?A..?Z].map{|r|r===$_&&$_=[*r]*""}'
abcdefghijklmnopqrstuvwxyz

bash-4.3$ echo -n 'W' | ruby -pe '[?a..?z,?A..?Z].map{|r|r===$_&&$_=[*r]*""}'
ABCDEFGHIJKLMNOPQRSTUVWXYZ

bash-4.3$ echo -n '@' | ruby -pe '[?a..?z,?A..?Z].map{|r|r===$_&&$_=[*r]*""}'
@

MATL , 22 bajty

jtt1Y2XIm~Iw?km?Ik]]1$

Używa bieżącej wersji (3.1.0) języka.

EDYCJA (15 września 2017 r.): Wypróbuj w MATL Online! (z nowszą wersją języka).

Przykłady

>> matl jtt1Y2XIm~Iw?km?Ik]]1$
> e
abcdefghijklmnopqrstuvwxyz

>> matl jtt1Y2XIm~Iw?km?Ik]]1$
> T
ABCDEFGHIJKLMNOPQRSTUVWXYZ

>> matl jtt1Y2XIm~Iw?km?Ik]]1$
> "
"

Wyjaśnienie

j              % input string (assumed to be a single character)        
tt             % duplicate twice
1Y2            % predefined literal: uppercase letters
XI             % copy to clipboard I         
m~             % check if not member    
I              % paste from clipboard I      
w              % swap elements in stack      
?              % if
    k          % convert string to lowercase 
    m          % check if member         
    ?          % if                          
        I      % paste from clipboard I      
        k      % convert string to lowercase 
    ]          % end                         
]              % end                         
1$             % input specification for implicit printing

Java, 165 znaków

class A {public static void main(String[]p){int c=p[0].charAt(0),d=c|32,b=(d-96)*(d-123),e=b<0?65|(c&32):c,f=e+(b<0?26:1);for(;e<f;e++){System.out.print((char)e);}}}

Generuje wymagane wyjście na standardowe wyjście (zamiast go zwracać). Dane wejściowe pochodzą z argumentów środowiska wykonawczego.

Jak to działa.

1) Ustaw niektóre zmienne całkowite
c = wartość ASCII pierwszego znaku pierwszego parametru argumentów środowiska wykonawczego.
d = c konwertowane na małą wartość ASCII (przez ORing jej 32)
b = obliczenie, aby zobaczyć, czy d jest literą. Wyniesie <0, jeśli litera.
e = znak początkowy wyjścia. Jeśli wartość ASCII w d jest literą (patrz b), wówczas jest ona ustawiana na „A” (lub „a” poprzez dodanie c AND 32 do wartości ASCII „A”), w przeciwnym razie jest ustawiona na pierwotną wartość c.
f = liczba znaków do wydrukowania. Jeśli nie jest to litera (patrz b), to jest ustawiona na 1, w przeciwnym razie jest ustawiona na 26
2) Pętla od e do e + f wypisuje każdy znak na standardowe wyjście.

Perl, 23 bajty

Obejmuje +2, aby -nE(zamiast normalnego +1) było sprawiedliwe w stosunku do innego rozwiązania perla

Uruchom z danymi wejściowymi na STDIN bez końcowego znaku nowej linii:

echo -n g | perl -lnE 'say/\pL/?a&$_|A..Z:$_'

Tylko kod:

say/\pL/?a&$_|A..Z:$_

Lua, 98 97 bajtów

Niestety nie znalazłem rozwiązania o długości mniejszej niż 26 bajtów do ustawienia az alfabetem. W rzeczywistości nie znalazłem mniej niż 32.

Edycja: zapisz 1 bajt dzięki @ATaco, często robił ten błąd, gdy zaczynałem od Lua: p

c=io.read()a="abcdefghijklmnopqrstuvwyz"print(not c:find"%a"and c or c:find"%u"and a:upper()or a)

Możesz to przetestować online na oficjalnej stronie lub na ideone . Jeśli użyjesz tego pierwszego, dane wejściowe nie będą działać (wyłączone), więc skorzystaj z następującego źródła, w którym jest ono umieszczone w funkcji.

function f(c)
  a="abcdefghijklmnopqrstuvwyz"
  print(not c:find"%a"and c or c:find"%u"and a:upper()or a)
end

print(f("\""))
print(f("a"))
print(f("Q"))

Mathematica, 75 bajtów

#/.Thread[Join[a=Alphabet[],b=ToUpperCase@a]->Array[""<>If[#>26,b,a]&,52]]&

Całkiem dobry wynik dla języka nie golfowego ... Wszelkie rozwiązania wykorzystujące przetwarzanie kodu znaków zajęłyby więcej bajtów, ze względu na koszty ToCharacterCodei FromCharacterCode.

C (funkcja), 71 bajtów

f(s,n,c){n=1;if(isalpha(s))s-=s%32-1,n=26;for(c=s;c<s+n;)putchar(c++);}

Python, 81 bajtów

f=lambda z,a="abcdefghijklmnopqrstuvwxyz":[k for k in[a,a.upper(),z]if z in k][0]

Jest to w zasadzie tłumaczenie odpowiedzi Pyth. Definiuje funkcję, fktóra przyjmuje jako argument znak i zwraca wynik.

Jolf , 17 bajtów

Wypróbuj tutaj.

? hpLipl? hpUipui
?                  if
  hpL               the lowercase alphabet (array) contains
     i               the input
      pl            return the lowercase alphabet (string)
        ?          else if
          hpU       the uppercase alphabet (array) contains
             i       the input
              pu    return the uppercase alphabet (string)
                i  otherwise, return the input
                   implicit: print the result

MATLAB: 71 68 bajtów

i=input('');b=i<65|i>122|(i>90&i<97);[i*b,~b*((65:90)+32*(i>96)),'']

(dzięki OP za oszczędność 3 bajtów)

Test:

i='a'
ans=
abcdefghijklmnopqrstuvwxyz

i='A'
ans=
ABCDEFGHIJKLMNOPQRSTUVWXYZ

i='~'
ans=
~

Objaśnienie: Wielkie litery zajmują 65:90znaki ASCII. Małe litery są w 97:122ASCII. b=i<65|i>122|(i>90&i<97)Sprawdza więc, czy znak wejściowy iNIE jest alfabetyczny. Jeśli tak, zwracane są dane wejściowe. Wielkie litery są zwracane, jeśli b==1i i<97(wielkie litery). Jeśli b==1i i>9632 dodaje się 65:90, że odpowiada 97:122- małej litery alfabetu.

SpecBAS, 111 bajtów

Przeszedłem przez kilka wersji tego, 111 wydaje się być najlepszym, jaki mogę zarządzać.

1 INPUT l$: a$="abcdefghijklmnopqrstuvwxyz"
2  ?IIF$(l$ IN ["a" TO "z","A" TO "Z"],IIF$(l$=UP$ l$,UP$ a$,a$),l$)

Wiersz 2 używa ?skrótu PRINTi zagnieżdżonego w wierszuIF instrukcji

Wyjaśnienie pseudokodu

IF character IN "a".."z","A".."Z"
THEN
 IF character = UPPERCASE character
 THEN
  print UPPERCASE alphabet
 ELSE
  print alphabet
 ENDIF
ELSE
 print the character
ENDIF

Swift 2, 142 bajtów

func d(s:String)->String{let a="abcdefghijklmnopqrstuvwxyz";for v in s.utf8{return v>64&&v<91 ?a.uppercaseString:(v>96&&v<123 ?a:s)};return s}

Bez golfa

func d(s: String) -> String{
    let a="abcdefghijklmnopqrstuvwxyz"
    for v in s.utf8{
        return (
            v > 64 && v < 91 ?
            a.uppercaseString :
            (
                v > 96 && v < 123 ?
                a :
                s
            )
        )
     }
    return s
}

05AB1E , 19 16 bajtów

-3 bajty dzięki else

DAsåiAëDAusåiAuë

Jak to działa

                   # implicit input
D                  # duplicate
 A                 # push lowercase alphabet
  s                # swap last two elements
   å               # push a in b
    i              # if
     A             # lowercase alphabet
      ë            # else
         D         # duplicate
          Au       # uppercase alphabet
            s      # swap last two elements
             å     # push a in b
              I    # if
               Au  # uppercase alphabet
                 ë # else leave input
                   # implicit print

Wypróbuj online!

Java SE 8, 71 69 bajtów

Gra w golfa:

(a,s)->{char b=97;if(a<91)b-=32;a=b;b+=26;while(a<b)s+=a++;return s;}

Nie golfowany:

(a,s)->{          // String as a parameter. If declaration is necessary it adds 8 bytes
char b = 97;      // Uppercase A char, this is important
if (a < 91)       // If it is not past 'z', where a is a char param
    b -= 32;      // Then go back to the lowercase alphabet
a = b;            // Done to prevent a cast
b += 26;          // End of alphabet
while (a < b)     // Go to end of alphabet
    s += a++;     // Append character
return s;}        // Then return

Pierwotnie wdrożyłem następujące

String s="";char b=96;if(a-91<0)b-=32;for(char c=b;++c<b+27;)s+=c;return s;

Jest bardziej elegancki, ale niestety jest o jeden bajt większy. Zakłada się, że zachowanie znaków innych niż alfa jest niezdefiniowane, a łańcuch s jest inicjowany przed wykonaniem. Bądź łagodny, to mój pierwszy post.

edycja: 2 bajty zapisane przez Stewie Griffin przez zmianę

a - 91 < 0 to a < 91

Scala, 91 znaków

(c:Char)=>{var a='a'.to('z').mkString;if(c.isUpper)a=a.toUpperCase;if(!c.isLetter)a=""+c;a}

Bez golfa

def f(c: Char): String = {
    var a='a'.to('z').mkString //set up lower case default response
    if (c.isUpper) {
        a = a.toUpperCase     //mutate the result if upper case
    }        
    if (!c.isLetter) { 
      a = ""+c                 //mutate the result if not a letter
    }
    a                         //return result
}

Mając początkowy zmienny wynik, zamiast zwracać niezmienną wartość z 3 różnych, jeśli w innym przypadku bloki zaoszczędziły mi 2 znaki, mimo że go nienawidzę.

Metoda skalalaoniczna

Lepszą metodą dla Scali byłoby coś takiego:

def convertToAlphabet(c: Char): String = {
    c match {
      case x if !x.isLetter => x.toString
      case x if x.isUpper => ('A' to 'Z').mkString
      case _ => ('a' to 'z').mkString
    }
}

Japt, 9 bajtów

;[CBU]æøU

Uruchom to online