Znajdź „Rozmiar rekurencyjny” listy


20

Zainspirowany przez Znajdź „rozpakowany rozmiar” listy .

Zdefiniuj rozmiar rekurencyjny RSdla listy nie zawierającej list jako jego długości (liczby zawartych elementów) i rozmiar rekurencyjny dla listy zawierającej dowolne listy jako sumę jego długości i rozmiar rekurencyjny tych list.

Wyzwanie

Napisz program lub funkcję, która wyświetla rekurencyjny rozmiar dowolnej listy w jak najmniejszej liczbie bajtów.

Dane wejściowe to lista, która może zawierać liczby, ciągi znaków (jeśli je posiada Twój język) i podobne listy.


Na przykład:

RS([]) = 0

RS([[]]) = 1

RS([4, 5, 6]) = 3
RS(["four", "five", "six"]) = 3
RS(["[[[[]]]]", "[][][][][]", "][][[[]]][]["]) = 3

RS([[4, 5, 6]]) = 4
RS([["four", "five", "six"]]) = 4
RS([["[[[[]]]]", "[][][][][]", "][][[[]]][]["]]) = 4

RS([[4], [5], [6]]) = 6
RS([["four"], ["five"], ["six"]]) = 6
RS([["[[[[]]]]"], ["[][][][][]"], ["][][[[]]][]["]]) = 6

RS([[[[[[[[[]]]]]]]]]) = 8

RS([[],[],[],[],[],[],[],[]]) = 8

RS([[],[],[[]],[[[[]]]]]) = 8

RS([0,[-1],[2.3,-4.3],[5,[6]],[7,[8,9,[10,11,[12,13,14]]]]]) = 22

Zauważ, że jeśli twój język nie ma ciągów znaków, ale ma listy znaków, przykłady zawierające "strings"powyższe mogą faktycznie być listami znaków i mieć większe wyniki. Jako przykład:

RS([['f','o','u','r'], ['f','i','v','e'], ['s','i','x']]) = 14

To jest , więc wygrywa najkrótsza odpowiedź w bajtach; jak zwykle nie ma śmiesznego interesu.

Dane wejściowe inne niż lista mogą dawać dowolne dane wyjściowe.
I / O jest tak elastyczny jak zwykle .



Czy elementami będą ciągi, liczby i listy rekurencyjne?
xnor

Uwaga: Ograniczono zawartość list po krótkiej dyskusji. Zredagowałem pytanie, aby to odzwierciedlić. Dzięki @xnor za wejście!
Jonathan Allan,

2
Wydaje mi się, że byłoby to lepsze wyzwanie bez konieczności uwzględniania ciągów. To dodaje tylko bajty do niektórych języków IMO
Conor O'Brien

@ ConorO'Brien, a może powinienem był to zrobić z odpowiedzią na pytanie, czy chcieliby traktować ciąg znaków jako listę, czy nie. Niestety, specjalnie zapytałem społeczność: „Czy są jakieś przypadki, które powinienem dodać?” Oraz „Czy potrzebne jest wyjaśnienie definicji?” i nie otrzymałem odpowiedzi w piaskownicy przez dziewięć dni ... a teraz przypuszczam, że takie pytanie byłoby duplikatem?
Jonathan Allan,

Odpowiedzi:


5

Galaretka , 8 bajtów

߀-ŒḊ?‘S

Wypróbuj online!

Jak to działa

߀-ŒḊ?‘S  Main link. Argument: x

   ŒḊ?    If x has non-zero depth:
߀          Recursively map the main link over its elements.
  -         Else, yield -1.
      ‘   Increment all integers in the result.
       S  Compute the sum of the result.
          If x is an array, incrementing before adding is equivalent to computing
          the sum of the elements and the length.
          If x is an integer/character, incrementing -1 yields 0, as desired.

13

Python, 42 bajty

f=lambda x:x*0==[]and len(x)+sum(map(f,x))

W przypadku listy innej niż wartość wyjściowa 0. W przypadku listy wypisz jej długość plus sumę wyników rekurencyjnych dla jej elementów.

Listy spadają powyżej liczb i poniżej ciągów w kolejności w Pythonie 2, co jest wymagane []<=x<''. Zamiast tego sprawdzamy x*0==[], podczas gdy wynik 0dla liczby lub ''ciągu.


6

JavaScript (ES6), 39 37 bajtów

Zaoszczędzono 2 bajty dzięki @ edc65

f=a=>a.map&&a.map(x=>a-=~f(x),a=0)&&a

38 bajtów:f=a=>a.map?a.reduce((s,x)=>s+f(x),0):0
Sethi,

@Sethi Czy to nie zwróci 0 dla żadnego wejścia? Musisz 1gdzieś tam umieścić .
ETHprodukcje

1
37: f=a=>a.map&&a.map(x=>a-=~f(x),a=0)&&a. -=~jest o 1 char mniej niż +=1+i, konwertując wartość logiczną na liczbę całkowitą, odcina inną postać. Ponowne użycie w acelu uniknięcia globalnej zmiennejt
edc65

@ edc65 Dzięki, to świetnie!
ETHprodukcje

5

Mathematica, 20 bajtów

Length@Level[#,∞]&

Funkcja anonimowa. Pobiera wyrażenie jako dane wejściowe i zwraca liczbę jako dane wyjściowe. Znak Unicode to U + 221E INFINITY dla \[Infinity]. Level[#,∞]podaje listę podwyrażeń danych wejściowych i Length@zlicza je.


Bum! Zatrzasnął moją odpowiedź. Ale nauczyłem się czegoś nowego :)
Greg Martin

5

Mathematica, 14 bajtów

LeafCount@#-1&

Drobna modyfikacja mojej poprzedniej odpowiedzi . Jak już wyjaśniłem, LeafCountzajmuje się już zagnieżdżonymi wartościami atomowymi, ale zlicza także najbardziej zewnętrzną listę, którą musimy odjąć od wyniku.


4

Perl, 34 bajty

Funkcja rekurencyjna! Tak, Perl ma nie tylko wyrażenie regularne, ale także funkcje!

sub f{@_+f(map ref?@$_:(),@_)if@_}

Jeśli chcesz to przetestować, możesz uruchomić coś takiego:

perl -pE 'sub f{@_+f(map ref?@$_:(),@_)if@_}$_=f@{+eval}' <<< '[["four"], ["five"], ["six"]]'

3

Mathematica, 32 bajty

Length@#+Tr[#0/@#~Select~ListQ]&

Nienazwana funkcja rekurencyjna. Fragment #0/@#~Select~ListQwywołuje funkcję ponownie na każdym elemencie wejściowym, który jest listą, i Trsumuje te wartości. Na szczęście Mathematica dobrze sobie radzi, biorąc długość pustej listy i szukając kwalifikujących się elementów z pustej listy, więc nie jest potrzebny żaden przypadek podstawowy.


2

Haskell, 52 bajty

data L a=E a|N[L a]
r(N n)=1+sum(r<$>n)
r _=1
pred.r

Przykład użycia:

*Main> pred.r $ N[E 0,N[E(-1)],N[E 2.3,E(-4.3)],N[E 5,N[E 6]],N[E 7,N[E 8,E 9,N[E 10,E 11,N[E 12,E 13,E 14]]]]] 
22

Haskell nie obsługuje list mieszanych (np. Int i list Int), więc wybieram niestandardowy typ listy, Lktóry jest albo elementem jakiegoś typu a (-> E a), albo listą innych Ls (-> N[L a]). Obliczanie RS jest prostą rekurencją, w której Eliczy 1się Njeden i jeden plus suma rekurencyjnych rozmiarów jego elementów. Cała suma jest wyłączona o 1, więc odejmuję ją przez pred.

Uwaga dodatkowa: dokładne typy i wartości elementów nie są ważne dla algorytmu, więc moglibyśmy usunąć polimorfizm i zająć się wyłącznie elementami abstrakcyjnymi i iść dalej data L=E|N[L].


2

Współczynnik, 105 bajtów

Funkcja rekurencyjna g.

: g ( o -- l ) [ dup [ sequence? ] [ string? not ] bi and [ [ g ] map sum 1 + ] [ drop 1 ] if ] map sum ;

Ungolfed (kinda):

: g ( o -- l ) 
[ dup 
  [ sequence? ] 
  [ string? not ] 
  bi and 
  [ [ g ] map sum 1 + ] 
  [ drop 1 ] 
  if 
] map sum ;

Przekonasz się, że nie ma żadnych wywołań, lengthponieważ zamiast używać wbudowanej długości, jest ona zaimplementowana drop 1na ciągach i niesekwencjach.


2

Mathematica, 18 bajtów

(c=-1;++c&//@#;c)&

Jeszcze inne podejście Mathematica. Nie tak krótki, jak korzystanie z wbudowanego, LeafCountale wciąż dość zwięzły. Korzysta z MapAlloperatora, //@który wywołuje funkcję na każdym węźle wyrażenia, i używamy tej funkcji do zwiększania licznika c. Tak jak w LeafCountprzypadku, daje to o jeden więcej niż potrzebujemy, ponieważ liczy się również nagłówek listy zewnętrznej, więc zaczynamy od licznika -1.


2

C # (interaktywny kompilator Visual C #) , 50 bajtów

int f(Array a)=>a.Length+a.OfType<Array>().Sum(f);

Wypróbuj online!

Używa tej samej techniki, co poprzednio przesłana odpowiedź Java , ale wykorzystuje LINQ, aby skrócić długość odpowiedzi.

Wyjaśnienie:

// f is a method that a accepts
// an array of any underlying type
int f(Array a)=>
  // include the length of the
  // current array in the total
  a.Length+
  // filter the current list to elements
  // that are also arrays
  a.OfType<Array>()
    // recursively call f on each child
    // array and add to cumulative total
    .Sum(f);

2

05AB1E ( starsza wersja ), 22 17 bajtów

"ε¼D¸D˜Êi®.V"©.V¾

Wypróbuj online lub sprawdź wszystkie przypadki testowe .

Wyjaśnienie:

To wyzwanie stwarza wiele wyzwań do pokonania w 05AB1E:

  1. Chociaż 05AB1E ma funkcję rekurencyjną od czasu przepisania Elixir ( λ), jest on użyteczny tylko dla sekwencji całkowitych. Oto moja odpowiedź jako przykład funkcji rekurencyjnej 05AB1E. Z tego powodu musiałem znaleźć alternatywę do wykonywania wywołań rekurencyjnych, co zrobiłem, umieszczając część kodu w ciągu i wykonując go jako kod 05AB1E rekurencyjnie.
  2. W isList05AB1E nie ma również polecenia, więc musiałem zastosować pewne obejścia, aby to sprawdzić, wykorzystując zawijanie do listy, głębokie spłaszczenie i sprawdzenie równości.
  3. Po trzecie, nie ma spłaszczenia tylko jednego poziomu listy wielowymiarowej. Funkcja spłaszczania˜ jest głębokim spłaszczeniem, które usuwa wszystkie warstwy i czyni wielowymiarową listę pojedynczą listą ze wszystkimi wewnętrznymi wartościami. (tj. [[1,2],[[[3]],4]]staje się [1,2,3,4]).

Skończyłem z kodem u góry, aby rozwiązać wszystkie trzy powyższe problemy. Jest podzielony na trzy główne części. Najpierw mamy następujące:

"..."        # Create a string with 05AB1E code
     ©       # Save this string in the register (without popping)
      .V     # Execute the string as 05AB1E code

Ciąg zawiera następujący kod:

ε            # Map each value in the given list by:
             # (this uses the input-list implicitly with the initial call)
 ¼           #  Increase the counter_variable by 1
 D           #  Duplicate the map-value
             #   i.e. STACK "A" becomes "A","A"
             #   i.e. STACK [["B","C"]] becomes [["B","C"]],[["B","C"]]
  ¸          #  Wrap it into a list
             #   i.e. "A" → ["A"]
             #   i.e. [["B","C"]] → [[["B","C"]]]
   D         #  Duplicate that again
             #   i.e. STACK "A",["A"] becomes "A",["A"],["A"]
             #   i.e. STACK [["B","C"]],[[["B","C"]]]
             #    becomes [["B","C"]],[[["B","C"]]],[[["B","C"]]]
    ˜        #  Flatten it
             #   i.e. ["A"] → ["A"]
             #   i.e. [[["B","C"]]] → ["B","C"]
     Ê       #  Check if the wrapped and wrapped+flattened lists are NOT equal
             #   i.e. ["A"] and ["A"] → 0 (falsey)
             #   i.e. [[["B","C"]]] and ["B","C"] → 1 (truthy)
      i      #  If they are:
       ®     #   Push the string from the register
        .V   #   Execute it as 05AB1E code
             #   (this is basically our recursive call, mapping the current value
             #    we duplicated initially again)

Zamiast pętli foreach używana jest mapa, ponieważ ma ona charakter niejawny y , a pętla foreach wymaga jawnej y. Dbamy tylko o to counter_variable.

I wreszcie, po wykonaniu wszystkich map i map wewnętrznych:

¾           # Push the counter_variable (which is output implicitly as result)


1

C 174 167 152 bajtów

Funkcja rekurencyjna f, która przecieka pamięć ( 152 ):

#include"object.h"
size_t f(array_t*a){size_t t=0,i=0;for(;i<array_length(a);i++){object_t*o=array_get_copy(a,i,0);t+=o->type==6?f(o->ary):1;}return t;}

Rekurencyjny, fktóry nie przecieka, przy użyciu referencji, w 167 :

#include"object.h"
size_t f(array_t*a){size_t t=0,i=0;for(;i<array_length(a);i++){object_t**o=array_get_ref(a,i,0);t+=*o->type==t_array?f(*o->ary):1;}return t;}

Nie golfowany:

size_t get_recursize (const array_t* const a) {
  pfn();

  object_failnull(a);

  size_t out = 0;

  for (size_t i = 0; i < array_length(a); i++) {

    object_t** o = array_get_ref(a, i, NULL);

    if ( (*o)->type == t_array ) {

      out += get_recursize((*o)->ary);

    } else {
      ++out;
    }
  }
  return out;
}

„Ale jak,„ pytasz ”, można na to odpowiedzieć w C? Z pewnością nie ma zarządzanych tablic w C i tak naprawdę nie możesz mieć heterogenicznych tablic ...?”

„Aha”, „odpowiadam”, ponieważ pracowałem nad prostym systemem „obiektów” dla (GNU-ish) C11 i ISO C ++ 11 ”.

Pełny program demonstracyjny dla tej funkcji to:

#include "../calc/object/object.h"

size_t get_recursize (const array_t* const a);

define_array_new_fromctype(ssize_t);

int main (void) {

  size_t len = 6;

  static const ssize_t h[6] = { -1, 3, -5, 7, -9, 11 };

  array_t* a = array_new_from_ssize_t_lit(h, len, t_realint);

  size_t rsize = get_recursize(a);

  printf("Recursive size of a: %zu\n", rsize);

  object_t* asobj = object_new(t_array, a);
  array_destruct(a);

  array_t* b = array_new(NULL, -1);

  for (size_t j = 0; j < 10; j++) {
    array_append(b, asobj);
  }

  object_destruct(asobj);

  rsize = get_recursize(b);

  printf("Recursive size of b: %zu\n", rsize);

  asobj = object_new(t_array, b);
  array_destruct(b);

  array_t* c = array_new(NULL, -1);

  for (size_t i = 0; i < 100; i++) {
    array_append(c, asobj);
  }

  object_destruct(asobj);

  rsize = get_recursize(c);

  printf("Recursive size of c: %zu\n", rsize);

  array_destruct(c);

  return EXIT_SUCCESS;
}

size_t get_recursize (const array_t* const a) {
  pfn();

  object_failnull(a);

  size_t out = 0;

  for (size_t i = 0; i < array_length(a); i++) {

    object_t** o = array_get_ref(a, i, NULL);

    if ( (*o)->type == t_array ) {

      out += get_recursize((*o)->ary);

    } else {
      ++out;
    }
  }
  return out;
}

Obecnie mieszka tutaj i będziesz potrzebować tego repozytorium, aby z niego skorzystać.

Będziesz także potrzebować biblioteki skrótów Fowler-Noll-Vo libfnv, skompilowanej dla Twojej platformy. Jest w tym repozytorium i możesz go również pobrać tutaj .

To możesz zrobić cc -DNODEBUG size.c path/to/libfnv.a -o size .

Implementacja niekoniecznie jest wydajna:

$ valgrind --leak-check=full --track-origins=yes --show-leak-kinds=all ./size
==24127== Memcheck, a memory error detector
==24127== Copyright (C) 2002-2015, and GNU GPL'd, by Julian Seward et al.
==24127== Using Valgrind-3.12.0.SVN and LibVEX; rerun with -h for copyright info
==24127== Command: ./size
==24127== 
Recursive size of a: 6
Recursive size of b: 60
Recursive size of c: 6000
==24127== 
==24127== HEAP SUMMARY:
==24127==     in use at exit: 0 bytes in 0 blocks
==24127==   total heap usage: 22,900 allocs, 22,900 frees, 615,584 bytes allocated
==24127== 
==24127== All heap blocks were freed -- no leaks are possible
==24127== 
==24127== For counts of detected and suppressed errors, rerun with: -v
==24127== ERROR SUMMARY: 0 errors from 0 contexts (suppressed: 0 from 0)

Ale to działa! Ostatnie zatwierdzenie do masterowania (na którym skompilowano ten program) miało miejsce 2 dni temu, co oznacza, że ​​przesłanie jest prawidłowe.


1

Axiom 118 bajtów

RS(a:Union(List(Any),Any)):INT==(a case List(Any)=>(g:List(Any):=a;leaf? g=>0;r:=#g;for i in g repeat r:=r+RS(i);r);0)

bez golfa

RS(a:Union(List(Any),Any)):INT==
  a case List(Any)=>
          g:List(Any):=a
          leaf? g=>0
          r:=#g
          for i in g repeat r:=r+RS(i)
          r
  0

wyniki

(25) -> RS([])=0
   (25)  0= 0
                                        Type: Equation NonNegativeInteger
(26) -> RS([[]]) = 1
   (26)  1= 1
                                           Type: Equation PositiveInteger
(27) -> RS([4, 5, 6]) = 3
   (27)  3= 3
                                           Type: Equation PositiveInteger
(28) -> RS(["four", "five", "six"]) = 3
   (28)  3= 3
                                           Type: Equation PositiveInteger
(29) -> RS(["[[[[]]]]", "[][][][][]", "][][[[]]][]["]) = 3
   (29)  3= 3
                                           Type: Equation PositiveInteger
(30) -> RS([[4, 5, 6]]) = 4
   (30)  4= 4
                                           Type: Equation PositiveInteger
(31) -> RS([["four", "five", "six"]]) = 4
   (31)  4= 4
                                           Type: Equation PositiveInteger
(32) -> RS([["[[[[]]]]", "[][][][][]", "][][[[]]][]["]]) = 4
   (32)  4= 4
                                           Type: Equation PositiveInteger
(33) -> RS([[4], [5], [6]]) = 6
   (33)  6= 6
                                           Type: Equation PositiveInteger
(34) -> RS([["four"], ["five"], ["six"]]) = 6
   (34)  6= 6
                                           Type: Equation PositiveInteger
(35) -> RS([["[[[[]]]]"], ["[][][][][]"], ["][][[[]]][]["]]) = 6
   (35)  6= 6
                                           Type: Equation PositiveInteger
(36) -> RS([[[[[[[[[]]]]]]]]]) = 8
   (36)  8= 8
                                           Type: Equation PositiveInteger
(37) -> RS([[],[],[],[],[],[],[],[]]) = 8
   (37)  8= 8
                                           Type: Equation PositiveInteger
(38) -> RS([[],[],[[]],[[[[]]]]]) = 8
   (38)  8= 8
                                           Type: Equation PositiveInteger
(39) -> RS([0,[-1],[2.3,-4.3],[5,[6]],[7,[8,9,[10,11,[12,13,14]]]]]) = 22
   (39)  22= 22
                                           Type: Equation PositiveInteger
(40) -> RS([['f','o','u','r'], ['f','i','v','e'], ['s','i','x']]) = 14
   (40)  14= 14
                                           Type: Equation PositiveInteger

1

APL (NARS), 24 znaki, 48 bajtów

{⍬≡⍵:0⋄×≡⍵:(≢⍵)++/∇¨⍵⋄0}

To byłoby dosłowne tłumaczenie „mojej” odpowiedzi Axiom tutaj… W APL lista pustek brzmiałaby „Zilde, którą wskazujesz za pomocą ´ [] ´, ´⊂⍬´ jest ´ [[]] ´, ´ 1 2 3´ jest ´ [1,2,3] ´ ecc Niektóre testy:

  RS←{⍬≡⍵:0⋄×≡⍵:(≢⍵)++/∇¨⍵⋄0}
  RS ⍬
0
  RS ⊂⍬
1
  RS  4 5 6
3
  RS ("four")("five")("six")
14
  RS ('f' 'o' 'u' 'r') ('f' 'i' 'v' 'e') ('s' 'i' 'x')
14
  RS ("(((())))")("()()()()()")(")()((()))()(")
33
  RS (⊂4 5 6)
4
  RS (⊂("four")("five")("six")) 
15
  RS (⊂("(((())))")("()()()()()")(")()((()))()(") )
34
  RS (,4) (,5) (,6)
6
  RS ⊂¨("four")("five")("six")
17
  RS ⊂¨("(((())))")("()()()()()")(")()((()))()(") 
36
  RS ⊂⊂⊂⊂⊂⊂⊂⊂⍬
8
  RS ⍬⍬⍬⍬⍬⍬⍬⍬
8
  RS ⍬⍬(⊂⍬)(⊂(⊂(⊂⍬)))
8
  RS 0(,¯1)(2.3 ¯4.3)(5 (,6))(7 (8 9 (10 11 (12 13 14))))  
22     

do wydrukowania innego rodzaju wyników, proponowane ćwiczenie wymaga jeszcze jednej funkcji (obie funkcje RS i Rs powinny być odpowiednie dla ćwiczenia)

  Rs←{⍬≡⍵:0⋄(''≡0↑⍵)∨0=≡⍵:0⋄(≢⍵)++/∇¨⍵}
  Rs ("four")("five")("six")
3
  Rs ("(((())))")("()()()()()")(")()((()))()(")
3
  Rs (⊂("four")("five")("six"))
4
  Rs (⊂("(((())))")("()()()()()")(")()((()))()(") )
4
  Rs ⊂¨("four")("five")("six")
6
  Rs ⊂¨("(((())))")("()()()()()")(")()((()))()(")
6
  Rs 0(,¯1)(2.3 ¯4.3)(5 (,6))(7 (8 9 (10 11 (12 13 14))))
22
  Rs ('f' 'o' 'u' 'r') ('f' 'i' 'v' 'e') ('s' 'i' 'x')
3

aby zobaczyć, jak pojawiają się niektóre dane wejściowe, używamy funkcji o:

  o←⎕fmt
  o 0(,¯1)(2.3 ¯4.3)(5 (,6))(7 (8 9 (10 11 (12 13 14))))
┌5─────────────────────────────────────────────────────────┐
│  ┌1──┐ ┌2────────┐ ┌2─────┐ ┌2──────────────────────────┐│
│0 │ ¯1│ │ 2.3 ¯4.3│ │  ┌1─┐│ │  ┌3──────────────────────┐││
│~ └~──┘ └~────────┘ │5 │ 6││ │7 │    ┌3────────────────┐│││
│                    │~ └~─┘2 │~ │8 9 │      ┌3────────┐││││
│                    └∊─────┘ │  │~ ~ │10 11 │ 12 13 14│││││
│                             │  │    │~~ ~~ └~────────┘2│││
│                             │  │    └∊────────────────┘3││
│                             │  └∊──────────────────────┘4│
│                             └∊──────────────────────────┘5
└∊─────────────────────────────────────────────────────────┘

ten druk Zilde i jedna lista 8 Zilde:

  o ⍬
┌0─┐
│ 0│
└~─┘
  o ⍬⍬⍬⍬⍬⍬⍬⍬
┌8──────────────────────────────────────┐
│┌0─┐ ┌0─┐ ┌0─┐ ┌0─┐ ┌0─┐ ┌0─┐ ┌0─┐ ┌0─┐│
││ 0│ │ 0│ │ 0│ │ 0│ │ 0│ │ 0│ │ 0│ │ 0││
│└~─┘ └~─┘ └~─┘ └~─┘ └~─┘ └~─┘ └~─┘ └~─┘2
└∊──────────────────────────────────────┘

1

Java, 96 bajtów

int c(Object[]a){int r=a.length;for(var i:a)r+=i instanceof Object[]?c((Object[])i):0;return r;}

Wypróbuj online.

Wyjaśnienie:

int c(Object[]a){  // Recursive method with Object-array parameter and integer return-type
  int r=a.length;  //  Result-sum, starting at the size of the input-array
  for(var i:a)     //  Loop over the input-array:
    r+=            //   Increase the result-sum by:
       i instanceof Object[]?
                   //    If the current item is an array:
        c((Object[])i) 
                   //     A recursive call with this item
       :           //    Else:
        0;         //     0 (so leave the result-sum the same)
  return r;}       //  Return the result-sum

1

Attache , 21 bajtów

{#_+Sum!$=>IsArray\_}

Wypróbuj online!

Okazuje się, że podejście C # jest dość krótkie w Attache.

Alternatywy

25 bajtów f[x]:=#x+Sum!f=>IsArray\x

26 bajtów f[x]:=#x+Sum[f=>IsArray\x]

35 bajtów f:=Sum##{If[IsArray@_,1+f@_,1]}=>Id

35 bajtów f:=Sum@Map[{If[IsArray@_,1+f@_,1]}]

37 bajtów f[x]:=Sum[{If[IsArray@_,1+f@_,1]}=>x]


1

Clojure, 79 77 51 bajtów

Wejście musi być listą, a nie wektorem. Oba byłyby obsługiwane przy użyciu sequential?.

(defn f[i](if(seq? i)(apply +(count i)(map f i))0))

Poprzedni:

(defn f[i](if(seq? i)(if(some seq? i)(apply +(count i)(map f i))(count i))0))

-1

Python, 72 bajty

l=lambda a:0if len(a)==0else len(a)+sum(l(i)for i in a if type(i)==list)

możesz usunąć niektóre spacje
Blue

W szczególności, pomiędzy 0i if, 0i else, i )i for.
Zacharý

2
Jeśli potrzebujesz przedstawiciela do konta bota czatu, rozważ znaczący wkład w stronę. Nie dodaje to absolutnie nic do wcześniejszej 42-bajtowej odpowiedzi Pythona.
Dennis
Korzystając z naszej strony potwierdzasz, że przeczytałeś(-aś) i rozumiesz nasze zasady używania plików cookie i zasady ochrony prywatności.
Licensed under cc by-sa 3.0 with attribution required.