Ma dwie królowe. Mam jeden. Czy to właściwa etykieta szachowa, aby sprawdzać go non stop, aby uniknąć przegranej?

15

Tracę grę. Moją jedyną opcją jest sprawdzenie mojego przeciwnika non stop. Nie mam szansy go zamatować. Mam tylko nadzieję na wymuszenie remisu. Czy to jest właściwa etykieta szachowa?

— Nathan Triplett
źródło

8

Granie o zwycięstwo nigdy nie jest złą etykietą lub granie o remis, jeśli uważasz, że nie możesz wygrać. Zła etykieta oznaczałaby odrzucenie oferty remisu przeciwnika i zmuszenie go do wykonania 50 ruchów ciągłej kontroli.

— Dan Staley,

@ DanStaley: jeśli brakuje czasu, przeciągnij go do 50 ruchów, abyś mógł wygrać na czas

— Arjang

4

@Arjang: To byłoby rzeczywiście złe sportowe. Co więcej, istnieje zasada, że gracz, który ma mało czasu, może ubiegać się o remis, jeśli jego przeciwnik nie spróbuje wygrać.

Jeśli jest tak przełożony, powinien być w stanie zatrzymać kontrole. A może nigdy nie powinien pozwolić im zacząć.

— Tony Ennis

1

Zwykle trzykrotne powtórzenia rozpoczynają się na długo przed regułą 50 ruchów.

— Noam D. Elkies

14

To, co opisujesz, to Wieczysta Kontrola: http://en.wikipedia.org/wiki/Perpetual_check

Jest to ujęte w zasadach szachowych, a wynikiem takiej gry jest remis. Twoim przeciwnikiem jest uniknięcie takiej sytuacji, jeśli myśli, że może wygrać. I odwrotnie, jeśli możesz przegrać, powinieneś spróbować znaleźć się w sytuacji losowania, aby uniknąć przegranej.

Anegdota: Królowa kontra królowa, rycerz i biskup zrobili to samo podczas szybkiego turnieju klubowego zeszłej nocy.

— ZL1Corvette
źródło

6

Wyjaśnienie: dokładne zasady dotyczące wieczystej kontroli to trzykrotne powtórzenie (ta sama pozycja występująca trzy razy w grze) i zasada 50 ruchów (50 kolejnych ruchów obu graczy, to znaczy 100 pół-ruchów, bez ruchu pionka lub zdobyć). Wieczysta kontrola w oczywisty sposób prowadzi do jednego z nich ostatecznie.

— JiK,

7

Tak, to właściwa etykieta szachowa. Nie jesteś zobowiązany do rezygnacji, jeśli masz gorszą pozycję. Jeśli możesz wymusić losowanie 3 ruchów powtórzeniami za pomocą czeków non-stop (zwanych „ czekami wieczystymi ”), zdecydowanie powinieneś. Gracze na najwyższym poziomie to zrobili.

W rzeczywistości świętujemy nawet niektóre gry, które zakończyły się ciągłym sprawdzaniem przy słabszym materiale. Rozważ słynną grę „ Immortal Draw ” -

Carl Hamppe kontra Philipp Meitner 1872, 1 / 2-1 / 2

Carl Hamppe - Philipp Meitner, Wiedeń, 1872, 1 / 2-1 / 2

1. e4 e5 2. Nc3 Bc5 3. Na4 Bxf2 + 4. Kxf2 Qh4 + 5. Ke3 Qf4 + 6. Kd3 d5 7. Kc3 Qxe4 8. Kb3 Na6 9. a3 Qxa4 + 10. Kxa4 Nc5 + 11. Kb4 a5 + 12. Kxc5 Ne7 13. Bb5 + Kd8 14. Bc6 b6 + 15. Kb5 Nxc6 16. Kxc6 Bb7 + 17. Kb5 Ba6 + 18. Kc6 Bb7 + 1 / 2-1 / 2

| <Start << Wstecz Odwróć Dalej >> Koniec> |

— Wes
źródło

4

Warto również zwrócić uwagę na słynną grę komputerową przeciwko GM (myślę, że Deep Blue przeciwko Kasparowowi), w której Kasparow zrezygnował w sytuacji, gdy inni ludzie wkrótce zdali sobie sprawę, że mógł uratować remis poprzez wieczystą kontrolę. Sekwencja ruchów, które doprowadziłyby do pozycji powtarzającej się (z poważną ofiarą materialną, IIRC) była wystarczająco długa, aby Deep Blue nie przeanalizował jej w pełni, ale Kasparow pomyślał, że gdyby wieczna kontrola zadziałała, Deep Blue działałby, aby zapobiec to.

— supercat,

@supercat, tak, znam ten przykład. Nie chciałem jednak o tym wspominać, ponieważ najnowsze analizy pokazują, że nie było wieczystego. W każdym razie dobrym przykładem byłoby wykazanie, że wieczysta kontrola jest akceptowana jako prawidłowy sposób zakończenia gry.

— Wes.

Nie było wieczystego? Naprawdę? Czy jest jakaś ucieczka dla Deep Blue, której nie widzieli współcześni analitycy?

— supercat

1

Wes i @supercat Jestem całkowitym początkującym szachistą, więc zastanawiałem się, czego mi brakuje w powyższej grze. Dlaczego biały nie mógł wykonać Ka4 jako ruchu 18 zamiast ruchu, który zrobił Kc6?

— Ryan,

1

@ryan: Później 18. Ka4 Bc4White nie byłby w szachu i wykonałby wiele legalnych ruchów, które mógłby wykonać, ale żaden nie zapobiegłby 19...b5++.

— supercat

0

Istnieje kilka „wymuszonych” warunków losowania (innych niż uzgodnione losowanie). W większości tych sytuacji ktoś zwykle pozostaje w tyle pod względem materiału, a zasadniczo losowanie ma miejsce, gdy jeden z graczy może uniemożliwić drugiemu atakowanie go siłą.

Jednym z nich jest „niewystarczający materiał do wygrania”. Oznacza to, że ktoś ma króla i biskupa lub rycerza przeciwko samotnemu królowi i nie może zmusić wygranej. Innym jest „impas”, w którym jeden z graczy nie może wykonać legalnego ruchu, ale nie jest w szachach (a zatem nie jest „szachowany”).

Twoja sytuacja obejmuje dwie kolejne kategorie losowania. „Klasyczny” opis twojej sytuacji nazywa się wieczystą kontrolą. Oznacza to, że druga strona jest tak „zajęta” unikaniem czeków, że przeciwnik nigdy nie ma szansy na matowanie cię. Prowadzi to również do kolejnego warunku rysowania zwanego „powtórzeniem pozycji”. Oznacza to, że jeśli ta sama pozycja zostanie powtórzona trzy razy, przy ruchu tego samego gracza, jest to remis.

— Tom Au
źródło

0

Jeżeli szachy przeciwnik nie jest dobry, to mógłby stracić queen, to wszystko co teraz trzeba zrobić, to zrobić wyboru królowej-as-Rook + Króla partnera .

Jeśli jednak jest dobry, wieczysta kontrola nie wchodzi w grę. Stracisz swoją królową i zostaniesz połączony przez podwójnego partnera Królowej.

Niestety jedynym sposobem na zdobycie królowej jest atak szaszłykiem i szczęście. Trzymaj królową blisko króla i gwarantuj co najmniej stratę królowej dla przeciwnika.

Może cię wiecznie sprawdzać. Nie można temu zaprzeczyć. Jeśli zdecyduje się to zrobić, zrób to samo z nim .

— Garrison Pendergrass
źródło

0

Tak, to dobra gra sportowa. W rzeczywistości wieczysta kontrola jest najważniejszą taktyką obronną w grze Queen + pionek kontra królowa .

Mogę dodać następujące do poprzednich odpowiedzi. Inne warianty szachów mają odmienne zdanie na temat tego pytania. Na przykład w szachach chińskich zabrania się dokonywania wieczystej kontroli. Zobacz na przykład ten zasób .

Mam nadzieję, że mój wkład nie jest zbyt daleki od tematu.

— Alexandre Aksenov
źródło