Ile mil jazdy wymaga tyle samo wysiłku, co jedna mila biegu?

Współpracownik i ja prowadzimy przyjazny konkurs rower / bieg. Jaki jest dobry stosunek przejechanych mil i przebiegów mil? Wiem, że to zależy od tempa. Ale jestem ciekawy, jaki może być ogólnie akceptowany zakres stosunków.

Jeśli chcesz wziąć udział w konkursie, który daje (dobrym biegaczowi, przeciętnemu kolarzowi) szanse nawet na (dobrego kolarza, przeciętnego biegacza), możesz użyć tego samego współczynnika, co triathlon Ironmana .

Ma rower o długości 112 mil (180,25 km) i maraton o długości 26,2 mil (42,2 km), co daje stosunek przejechanej odległości do dystansu około 17/4 .

EDYTOWAĆ:

Na podstawie pytań w komentarzach wyjaśnię.

Myślę, że 17/4 jest prawdopodobnie słabym punktem na długi wyścig. Zrobiłem podwójny metryczny wiek z 3 km wspinaczki i następnego dnia jechałem. Wątpię, czy mógłbym biec dzień po maratonie na niczym innym, jak tylko na łagodnym stoku zjazdowym.

Na krótszych dystansach wydaje się to jednak bardziej rozsądne. Jeśli przepchnę się przez 10 km (6,2 mil), spodziewam się, że zabierze mi to więcej, niż gdybym wbił się na 42 km (26 mil) mil, ale to dlatego, że jestem lepszym rowerzystą. Myślę, że młotkowanie zabrałoby tyle samo więcej od niektórych moich znajomych biegaczy.

Słabi kolarze mogą czerpać korzyści z kreślenia silnego kolarza w sposób, którego nie potrafią słabi biegacze, ale myślę, że jestem wystarczająco silny, aby upuścić silnego kolarza / kolarza, więc to nie jest czynnik. Zdecydowanie jednak najpierw spróbuję jeździć, ponieważ w przeciwnym razie bieg może zabrać mi tyle, że miałbym więcej problemów z upuszczeniem ogona.

Krótka odpowiedź na twoje pytanie brzmi: „prawdopodobnie między 2,5 a 3,5 mil; im szybciej biegacz tym bliżej 2,5, a im wolniej biegacz tym bliżej 3,5”. Długa odpowiedź jest dość długa.

Jak już zauważyłeś w swoim pytaniu, pełna odpowiedź zależy od tempa; ale zależy to również od nawierzchni, po której jeździ się lub na której jeździ się, niezależnie od tego, czy jest pod górę, z góry, czy płasko, czy jest wietrznie czy spokojnie, oraz od tego, jak „aero” jest rowerzysta. To powiedziawszy, jeśli mówimy o rowerze szosowym na twardej płaskiej powierzchni w spokojnych warunkach, możliwe jest oszacowanie „równoważnej” odległości. Prosta odpowiedź jest podana na poniższym wykresie, który odnosi się do odległości, którą należy przejechać w określonym przedziale czasu, aby zrównać wysiłek z przebiegnięciem mili w danym tempie.

Na tym wykresie oś x to tempo biegu na milę, a oś y pokazuje odległość, którą należy pokonać w tym samym czasie. Na przykład, jeśli możesz przebiec milę w 4 minuty, równoważna odległość rowerowa, jeśli jeździsz „w kroplach”, to przejechanie około 2 mil w tych samych 4 minutach (to znaczy średnio 30 mil na godzinę). Jeśli przebiegłeś milę w tempie 10 minut / milę, zajęłoby ci to 10 minut, a równoważna odległość rowerowa to przejechanie około 3,5 mili w tych samych 10 minutach (to znaczy średnio około 21 mil / h) .

Jak obliczono wykres? Podczas biegu moc potrzebna do uruchomienia X metrów na sekundę wynosi około X watów / kg masy ciała (por. Hall, Figueroa, Fernhall i Kanaley, 2004 lub McArdle, Katch i Katch, 2007 ), podczas gdy moc potrzebna do jazdy przy Y metrach / sekundę zmienia się z Y ^ 3 (por. Wilson i Papadopoulos, 2007). Tak więc, jeśli wiemy, ile czasu potrzeba, aby przejechać milę, wagę jednostki i roweru oraz kilka innych uproszczonych założeń, możemy dokonać konwersji. Dokładne oszacowanie mocy biegowej będzie zależeć od wydajności metabolicznej brutto danej osoby, gospodarki energetycznej biegacza (to znaczy, jak ekonomiczny w sensie energetycznym jest styl biegania danej osoby), oraz tempa metabolizmu spoczynkowego biegacza, ale powszechnie obserwuje się, że dla u osoby normalnej wielkości bez niezwykłych zdolności lub niepełnosprawności wydatek energii podczas jazdy na twardej płaskiej powierzchni wyniesie od około 0,8 do 1,1 kcal / kg / km. Dlatego powszechną powszechną zasadą jest to, że bieganie wymaga około 1 kcal / kg / km. Istnieją 4,2 dżula na kilokalorię, ale wydajność metaboliczna brutto zwykle mieści się w przedziale 19-25%; jeśli przyjmiemy wartość 23. 8% dla GME, możemy wywnioskować szczęśliwe uproszczenie, że (prędkość biegu w metrach na sekundę) * (masa ciała w kg) jest rozsądnym oszacowaniem mocy w watach; lub prędkość w metrach / sekundę ~ watów / kg.

W tym wykresie najpierw obliczyłem prędkość w metrach na sekundę dla różnych kroków biegu wzdłuż osi x, od 4-minutowej mili (= ~ 6,7 m / s) do 10-minutowej mili (= ~ 2,7 m / s). Zgodnie z ogólną zasadą wymaga to około 6,7 wata / kg do około 2,7 wata / kg. Następnie przyjąłem „średnie” wartości współczynnika oporu toczenia (Crr) wynoszącego 0,005, płaską powierzchnię, brak wiatru i CdA (powierzchnia oporu) rowerzysty wynoszącą 0,25, 0,33 i 0,42 metra kwadratowego (typowe dla kolarz szosowy „na aerobarach”, „w kroplach” i „na maskach”) obliczył prędkość jazdy rowerzysty, który jest w stanie wytworzyć od 6,7 wata / kg do 2,7 wata / kg. Tempo biegu określa całkowity czas potrzebny na przebiegnięcie mili, więc pytanie brzmi „ równoważna odległość rowerowa zbliża się do 2 mil, podczas gdy dla najwolniejszych biegaczy rywalizujących z najbardziej aerodynamicznymi rowerzystami równoważna odległość rowerowa zbliża się do 4 mil. Dlatego w przypadku przyjaznego wyścigu między tobą a współpracownikiem, jeśli żadne z was nie jest światowej klasy sportowcem, rozsądny zasięg wynosi 2,5x - 3,5x dystans biegania, aby upośledzić wyścig, dzięki czemu oboje zakończycie w przybliżeniu to samo czas. równoważna odległość rowerowa zbliża się do 2 mil, podczas gdy dla najwolniejszych biegaczy rywalizujących z najbardziej aerodynamicznymi rowerzystami równoważna odległość rowerowa zbliża się do 4 mil. Dlatego w przypadku przyjaznego wyścigu między tobą a współpracownikiem, jeśli żadne z was nie jest światowej klasy sportowcem, rozsądny zasięg wynosi 2,5x - 3,5x dystans biegania, aby upośledzić wyścig, dzięki czemu oboje zakończycie w przybliżeniu to samo czas.

Gdyby rowerzysta był nieco bardziej aerodynamiczny (na przykład, gdyby użył przedłużeń aerobaru, a kolejne CdA było poniżej 0,25 m ^ 2), krzywa przesunęłaby się w górę, a rowerzysta musiałby jechać dalej w tym samym czasie (to znaczy , szybciej), aby dopasować wydatek energetyczny biegacza. Gdyby kolarz był nieco mniej aerodynamiczny (na przykład, gdyby pozycja rowerzysty była bardziej wyprostowana lub nosił luźne i puszyste ubranie), jeździec wydawałby energię w szybszym tempie, aby krzywa przesunęła się w dół.

Z grubsza uzasadnienie tego przybliżenia polega na tym, że ludzie, którzy zarówno biegają, jak i jeżdżą na rowerze, twierdzą, że bieg 10 km w około 42 minuty jest mniej więcej tak trudny jak jazda 40 km w ciągu godziny. Jest to tempo biegu około 6:45 na milę, a mapa to na rowerze około 2,75 mil w skali 6:45, czyli około 24,5 mil na godzinę - czyli 39 km / h. Naszą zasadą równoważności jest „od 2,5 do 3,5 razy tak daleko; bliżej 2,5 razy, jeśli biegacz jest szybki i bliżej 3,5 dla wolniejszego biegacza”. Przebiegnięcie mili w tempie 6:45 jest umiarkowanie szybkie, więc spodziewalibyśmy się, że równoważny mnożnik dla dystansu rowerowego będzie bliższy 2,5 niż 3,5 - jak widać, przewidywany mnożnik wynosi 2,75, więc reguła wydaje się praca. Dalsze dowody można uzyskać z duathlonów lub triathlonów. Poniżej możesz zobaczyć dane z Mistrzostw Świata Ironman 2010 w Kailua-Kona na Hawajach. Ironman składa się z 2,3-milowego pływania po oceanie, 112-milowej przejażdżki rowerem i 26,2-milowego maratonu. Poniższa macierz scatterplot pokazuje czasy pływania, jazdy rowerem i biegania (w godzinach) dla każdego z finiszerów.

Jeśli zignorujemy etap pływania i skoncentrujemy się tylko na relacji między biegiem a rowerem, możemy je proporcjonować do równoważnych czasów biegu 10 000 i czasów roweru 40 000, tak jak to tutaj zrobiono:

Te dwa ostatnie wykresy wyraźnie pokazują, że równoważna odległość roweru będzie w dużym stopniu zależeć od tempa biegu, ale także od indywidualnej. Na wykresie rozrzutu występuje wiele „rozproszeń”, co wskazuje, że chociaż zasada kciuka jest rozsądna, nie jest precyzyjna.

Choć pomysł porównania odległości części rowerowej i biegowej triathlonu Ironman może wydawać się początkowo atrakcyjny, szybko zobaczysz, że czasy tych odległości nie są takie same. Część rowerowa Ironmana zwykle zajmuje uczestnikom około 1,25 razy więcej niż część biegowa, różniąc się nieco między zawodnikami, ale zawsze zawisając około 1,25 razy dłużej na rowerze.

Lepiej byłoby porównać rekordy świata ustanowione w równym czasie. Tak się składa, że ​​istnieją rekordy świata dotyczące maksymalnej odległości pokonywanej w ciągu godziny, zarówno na rowerze, jak i podczas biegu. Obecnie rekordowy czas biegu to zaledwie smidge na 21 km. Rekord godzin jazdy na rowerze jest nieco trudniejszy ze względu na fakt, że ustanowiono go na wielu różnych rodzajach rowerów, z których wiele jest obecnie nielegalnych w zawodach. Jednak rekord godziny w standardowym rowerze szosowym ze stalową ramą, zaokrąglonymi rurkami i drucianymi szprychami (podobnie jak ten, który większość z nas może dziś jeździć po drodze), jest utrzymywany przez wielkiego Eddy Merckx i jest nieco ponad 49 km. Sugeruje to stosunek około 5: 2 między jazdą na rowerze a bieganiem.

Jednak porównując kalorie spalone w ciągu godziny wersety rowerowe na godzinę biegu, nie otrzymujesz tego samego przybliżonego stosunku 5: 2. Jest trochę bliżej 2: 1. Ten stosunek wydaje się być prawie liniowy, przynajmniej dopóki nie zbliżysz się do prędkości na poziomie profesjonalnym, gdy kalkulator kalorii, którego używałem, był na szczycie. NB: Obliczałem kalorie spalone przez człowieka o wadze 190 funtów. Wartości i stosunki wydają się bardzo różne, gdy masa ciała zbliża się do bardzo cienkich i bardzo ciężkich.

Myślę, że to naprawdę zależy od metryki, której chcesz użyć do porównania.

Problem polega na tym, że wysiłek jest inny.

„Dobry” biegacz w wieku 45 lat, który jest w stanie zakwalifikować się do maratonu bostońskiego, może wziąć udział w maratonie 3:30 (26,2), podczas gdy „dobry” rowerzysta na dość płaskim terenie może przejechać około 90 mil na rowerze w tym samym czasie (87,5 mil przy 25 mph). Maratończyk najprawdopodobniej zrobiłby dużo w ciągu dnia, podczas gdy rowerzysta prawdopodobnie miałby jeszcze trochę w zbiorniku.

Przejdź do jednego ekstremum, przebiegnij 100 m sprintu tak mocno, jak to możliwe. Poproś kolegę o pokonanie 400m okrążenia na welodromie. Rowerzysta odzyska DUŻO szybciej. Z drugiej strony (bieganie / jazda na rowerze przez ponad 12 godzin) sprawy są jeszcze bardziej mętne. Jak zauważa HeltonBiker, racja nie jest liniowa (wątpię, by była nawet kwadratowa). Jest tu również kwestia poziomu sprawności. Ponieważ w gruncie rzeczy wysiłek się zwielokrotnia, drobne różnice między poziomami kondycji zostaną zrównane z ziemią.

W swoim konkursie możesz częściowo wyrównać szanse i sprawić, by wysiłek był mniej więcej równoważny. Moje 0,02 USD to zakup monitorów tętna (nawet zwiększyłbym to i kupiłem urządzenia GPS), które uwzględniają rodzaj aktywności, tętno itp. W celu wygenerowania liczby spalonych kalorii. Osoba, która spali najwięcej w określonym czasie, wygrywa.

Jeśli chcesz wziąć udział w jednym wyścigu, a nie w dłuższym konkursie, powinieneś spojrzeć na średnie czasy dla równoważnych wyścigów. Różne odległości triathlonu byłyby dobrym początkiem, ale zdyskontowałbym czasy biegu o 5-10%, ponieważ biegacz nie będzie najpierw pływał i jeździł rowerem!

Możesz po prostu spróbować raz, aby uzyskać wartości podstawowe. Np. Oboje idźcie i róbcie to przez godzinę, a potem wróćcie z wynikami. Następnie możesz użyć tego jako swojego stosunku.

Aby uniemożliwić sobie nawzajem kalibrację, możesz utrzymać średnią bieżącą, którą oboje próbujesz pokonać.

Oczywiście rower zawsze wygrywa z wyżej wymienionych powodów, a ponieważ na rowerze możesz zwiększyć efektywność, wydając pieniądze, podczas gdy biegacz nie.

Bardziej uczciwym konkursem byłoby konkurowanie ze sobą w sporcie i uczciwe porównywanie wyników. Np. „Pokonałem cię o 15%, gdy jeździłeś rowerem, a pokonałeś mnie o 12,3%, gdy biegałem”. Lub cokolwiek.

Mam 50 lat i przejechałem około 10 000 km (z 36 km codziennych dojazdów) w ciągu ostatnich 15 miesięcy.

Dopiero bardzo niedawno (po tym wszystkim) stwierdziłem, że mam wystarczająco dużo siły w nogach, „stopach” i sercu, aby w ogóle móc biec w ciągłą odległość.

Tak więc dla mojego ciała faktyczne bieganie (na palcach, a nie na piętach) było niewątpliwie trudniejsze (wymagało roku jazdy na rowerze w celu treningu).

W Bułgarii odbywa się coroczny 100-kilometrowy wyścig w górach Witosza. Wędrowcy / biegacze wyruszają o północy, a rowerzyści zaczynają o 6 rano. Terenowe trasy asfaltowe i górskie, ze zboczami w górę iw dół. To jest uważane za uczciwe.

Ja osobiście współczuję biegaczom z powodów wymienionych w innych odpowiedziach tutaj - chodzenie 100 mil - heroiczne tortury, jazda na rowerze 100 mil - przyjemność.