Jaki jest najlepszy sposób podejścia do torów kolejowych?

Jadę rowerem przez teren przemysłowy i przemierzam wiele torów kolejowych. Są bardzo stopniowe: większość jest prostopadła do drogi, ale niektóre mają bardzo niski kąt.

To pytanie składa się z dwóch części:

1. Jaki jest najlepszy sposób na skrzyżowanie torów. Powszechnie wiadomo, że pionowa jest najlepsza, ale czasami jest to trudne do wykonania, biorąc pod uwagę ruch drogowy i okoliczności na drodze. Ponadto, czy należy „przeskoczyć”, aby zmniejszyć wpływ na opony, czy też jest to inna lepsza technika? Latanie po torach może być dość denerwujące - czy istnieje ryzyko uszkodzenia roweru?

2. Zakładając, że preferowany jest jakiś rodzaj zmienionego stylu jazdy, jaki jest najlepszy sposób na to, aby nie utrudniać ruchu drogowego ani nie denerwować kierowców. Niektóre tory, przez które przechodzę, nie mają pobocza, ale mają niespokojne samochody, które pędzą, by dostać się na autostradę. Zejście byłoby bardzo niepopularne w tych ustawieniach.

Dziękuję za twoje przemyślenia.

Po pierwsze, powiedziałbym, że zawsze powinieneś jechać w sposób bezpieczny dla ciebie . Jeśli kierowcy będą musieli poczekać, aż będziesz musiał zachować ostrożność, niech tak będzie. Będą musieli czekać godziny, jeśli upadniesz i zginiesz. Jedyną osobą odpowiedzialną za twoje bezpieczeństwo jest ty.

Tutaj w Melbourne (Australia) oprócz torów kolejowych mamy tory tramwajowe.

Tory szynowe zwykle przechodzą przez jezdnię pod kątem od 90 ° do 30 °. Ale tory tramwajowe biegną wzdłuż dróg, a także krzyżują się pod różnymi kątami. Wszyscy co najmniej raz padają na tory tramwajowe, po tym, jak przednie koło wpadnie do szczeliny.

Zagrożenie

Niebezpieczeństwo to nie tylko zawstydzający upadek. Inny ruch może cię uderzyć, gdy nagle zostaniesz wyrzucony na bok, pod ich kołami ze śmiertelnymi skutkami. Mniej dotkliwe jest, gdy koło utknie w szczelinie, co spowoduje wyboczenie koła.

Jeśli tory powodują, jak mówisz, wstrząsanie, istnieje ryzyko, że stracisz kontrolę. Więc zwolnij. Wystarczy asertywnie zasygnalizować swoje zamiary otaczającemu ruchowi i zrobić to, co trzeba. Jeśli podróżujesz tą samą trasą w regularnych godzinach, inni kierowcy przyzwyczają się do ciebie.

Z mojego doświadczenia wynika, że ​​głównym zagrożeniem dla twojego motocykla jest uszczypnięcie mieszkania. Miej więc wystarczająco dużo powietrza w oponach.

Problemy

Wiele osób może wskoczyć na jedną przeszkodę, ale dwóch w krótkim odstępie czasu, mniej niż długość roweru, nie ma w moim zestawie umiejętności.

W przypadku torów kolejowych i tramwajowych dla każdego przejazdu należy ocenić dwie kwestie i jedną pozycję dotyczącą roweru

• Jak trudne jest przejście? Czy poziom nawierzchni drogi z torami jest uszkodzony?

• Jak duża jest różnica?

• Jak szerokie są twoje opony?

Przejście

Czasami nawierzchnia drogi nie jest równa z górą torów lub jest zepsuta. W takim przypadku należy przechodzić tak blisko 90 °, jak to możliwe, tak wolno, jak to możliwe.

Tory tramwajowe w dobrym stanie mają odstęp około 5 cm (2 cale). W najgorszym przypadku mogą mieć 10 cm (4 cale).

Tory kolejowe czasami mają przerwę tak małą jak 5 cm (2 cale), ale zwykle mają około 7 lub 8 cm (3 cale), a czasem znacznie szerszą.

W przypadku płaskiej powierzchni kąt zależy od szerokości opony i odstępu. W przypadku typowych opon szosowych o średnicy 23 mm minimalny kąt zalecany dla torów tramwajowych w dobrym stanie wynosi 30 °, a dla torów kolejowych w dobrym stanie - 45 °.

Powiedziawszy to, zazwyczaj przejeżdżam tory tramwajowe pod kątem tak niskim, jak 20 °, używając czegoś, co Daniel nazwał lewitacją .

Podobnie jak w wielu niepewnych sytuacjach rowerowych, jeźdź „rękami i piętami”, bez pośladków, aby rower mógł się pod tobą obracać.

Jeśli przechodzisz pod niskim kątem, wyciągnij ręce i nogi, zanim dojdziesz do torów, aby twoje ciało znajdowało się najwyżej nad rowerem. Gdy przednie koło znajdzie się na pierwszym torze, pociągnij kierownicę w górę, aby koło miało niewielki lub żaden ciężar na nim, gdy przecina tor. Jeśli jesteś zaczepiony lub biegle podskakujesz, zrób to samo z tylnym kołem. I powtórz dla drugiego utworu. Ponownie: jest to dobre tylko dla wąskich kątów podejścia.

Inną techniką stosowaną w połączeniu jest kierowanie, tak aby przednie koło krzyżowało się pod większym kątem niż ogólny kierunek jazdy. Przednie koło poruszałoby się w pewnym sensie jak zakręt S.

Podejdź tak prostopadle, jak rozsądnie. Dostosuj prędkość zgodnie z wymaganiami. Wskakuję na przód i puszczam tył. Problem z przeskakiwaniem do tyłu polega na tym, że zbliżasz się do innego toru z przodu. Wybór opon ma kluczowe znaczenie. Jeśli masz 25 mm, chodź lub jedź naprawdę wolno. Dojeżdżam do pracy na CX z niższym ciśnieniem 35 mm, a ścieżki są dość łatwe. Ale zrobiłem kilka paskudnych upadków, ponieważ przy zbyt dużej prędkości tył zsunie się daleko i szybko.

Możesz również skorzystać z przećwiczenia torów kolejowych przy małym lub bardzo małym natężeniu ruchu - pod warunkiem, że takie skrzyżowanie znajdziesz w pobliżu. W ten sposób możesz wypróbować techniki i zbliżyć się do granic tego, co jest możliwe, bez ryzyka przejechania.

W większości przypadków samo podnoszenie przedniego koła powinno wystarczyć (nawet w przypadku roweru szosowego). Jest bezpieczniejszy i szybszy niż pełny bunny-hop. Jeśli musisz również podnieść tylne koło, zrób to szybko: Podnieś przednie koło, niż natychmiast przesuń ciężar do przodu, co wyśle ​​tylne koło w powietrze. Następnie przesuń ciężar do tyłu i ponownie podnieś ramiona, aby podnieść przednie koło. Jest to łatwiejsze niż przeskakiwanie króliczka i możesz przeskoczyć dowolną liczbę szyn pod dowolnym kątem.

Ale tak naprawdę nie będziesz potrzebować tej techniki, chyba że jedziesz na rowerze szosowym zbliżającym się do toru pod kątem 20 stopni.