Czy dobrą praktyką jest machanie za samochodami, gdy są bezpieczne?

Kiedy podąża za mną samochód, który nie jest w stanie bezpiecznie wyprzedzić, normalnie wybrałbym pas i zajął pierwotną pozycję zgodnie z zaleceniami , wykonując oczywisty ruch do pozycji drugorzędnej, kiedy jest to bezpieczne dla nich do wyprzedzenia.

Czasami samochód nie próbuje natychmiast wyprzedzić i może przegapić okazję, aby ominąć mnie, nawet jeśli jest to legalne i, zdaniem rowerzysty, bezpieczne. Jeśli widzę za rogiem (będąc dalej), że droga jest wolna, czy powinienem ich pomachać, czy pozostawić decyzję im?

Interesują mnie kwestie bezpieczeństwa i prawne, a także unikanie irytujących kierowców dla dobra rowerzystów.

Nigdy. Jeżdżę autobusem szkolnym (oczywiście jeżdżę na rowerze - ale nigdy w tym samym czasie), a kiedy rowerzyści machają mną, ignoruję je. Nie ma sposobu, by naprawdę ocenili potrzebną mi przestrzeń, nie wpadając na nadjeżdżający samochód lub ich.

To samo dotyczy mojego samochodu. Ufam własnemu osądowi. Jeśli to oznacza, że ​​trochę za nimi jadę, niech tak będzie.

Na rowerze mam wystarczająco dużo miejsca między mną a krawężnikiem i pozwalam im się poruszać. Co jeśli pomacham, zawahają się, a potem odejdą, gdy złoty moment nadejdzie i zniknie? A może przechodzą trochę za blisko, ponieważ są zdenerwowani? W najgorszym razie zatrzymam się i pozwolę im przejść. Jak wszyscy wiemy, ludzie w samochodach nie wykonują najlepszych połączeń, ale są lepsi ode mnie.

Zgadzam się z teorią „nie zmuszaj drugiej osoby do podjęcia decyzji”.

Przykładem w samochodzie jest nie pozostawanie w martwym polu, ponieważ ma zamiar zmienić pas. W ten sposób nie muszą decydować, czy przyspieszyć, czy zwolnić, aby się przełamać.

Na rowerze oznacza to komunikowanie swoich zamiarów i zapewnienie kierowcy jednej oczywistej ścieżki. Na przykład zawsze wybieram CAŁY pas, jeśli zamierzam jechać, a kiedy chcę, aby minęły mnie samochody, podchodzę do barku tak daleko, jak to możliwe i macham nimi. Gdybym musiał zjechać z pasa w nieco problematycznym miejscu, zatrzymam się nawet, aby zdjąć rower z drogi i przepuścić niecierpliwe samochody.

To kierowca decyduje o przejściu obok, gdy ich machasz. Ale ułatwia proces decyzyjny.

Zgadzam się z większością odpowiedzi stwierdzających, że nie można podjąć decyzji w sprawie innego użytkownika drogi, jednak chcę podzielić się czymś, co dzieje się w moim kraju, Hondurasie, jeśli mamy ogólnie słabą kulturę samochodową i tylko pierwsze próby są podejmowane wobec kierowców akceptujących rowerzystów jako legalnych użytkowników dróg i ulic.

Na naszych drogach kierowcy ciężarówek (18 kierowców) tymczasowo skręcają w prawo, jednocześnie mrugając lewym kierunkowskazem, który jest interpretowany przez małych kierowców jako zaproszenie do wyprzedzania, wskazując, że kierowca ciężarówki wie, że zwalnia reszta ruchu i to, że kierowcy „są” i próbują go wyprzedzić. Decyzja, oczywiście, zawsze należy do małego kierowcy, kierowca ciężarówki nie będzie zły, jeśli nie wyprzedzisz od razu.

Miałem podobne interakcje na drodze, kiedy jechałem rowerem, a kierowca z 18 kołami wykonywał te same sygnały, a nawet machał ręką.

To, co próbuję pokazać, to to, że machasz za kierowcą, który stoi za tobą, to nie ty decydujesz za nich, ale oznacza to, że jesteś świadomy ich potrzeby wyprzedzania i jesteś krótko „chętny do współpracy”, tj. Wskazujesz że nie zaskoczy Cię manewr wykonywany jest normalnie w tym momencie.

Miałem również rodzaj interakcji, w której jeździłem na rowerze i poprosiłem kierowcę, aby nie wyprzedzał, machając ręką do dołu. Stało się tak, ponieważ tam zaparkowano samochody po obu stronach wąskiej uliczki. Gdy tylko było więcej miejsca, machnąłem do niego, skręcając w prawo. Kierowca wydawał się zadowolony z akcji i powitał go kilkoma dźwiękami.

Zdaję sobie sprawę, że jest to subiektywne / anegdotyczne, ale chciałem zauważyć, że istnieje inna interpretacja tego rodzaju sygnałów , ale także, że zależy to w dużej mierze od lokalnej kultury .

Odkryłem, że przynajmniej tutaj, w Niemczech, większość kierowców jest zdezorientowana, próbując ich pomachać. To samo dotyczy kierowców nadjeżdżających z przeciwka, którzy chcą skręcić w lewo (przez mój pas), z którymi próbuję machać, gdy moje światła zmieniają kolor na czerwony.

Moja strategia polega na zajęciu „pozycji podstawowej” lub nawet bliżej linii środkowej, gdy wyprzedzanie nie jest dobrym pomysłem lub jeśli jest wystarczająco dużo miejsca (być może dodatkowej linii), która umożliwiłaby łatwe wyprzedzanie. Ruszam w stronę krawężnika tylko wtedy, gdy droga jest widoczna dla dłuższego odcinka, a bezpieczne wyprzedzanie jest zdecydowanie możliwe. Ma to na celu uniknięcie zepchnięcia się na krawężnik, gdy wyprzedzający samochód musi przedwcześnie zakończyć manewr z powodu nadjeżdżającego ruchu. Jednak wydaje się, że większość kierowców ignoruje ten sygnał, wyprzedzając niezależnie od sytuacji na drodze lub wcale go nie wyprzedzając.

Zauważ jednak, że głównie jeżdżę na velomobile, więc efekt UFO jest znacznie wyraźniejszy niż na jakimkolwiek innym rowerze.

Staram się machać samochodami, kiedy wiem, że jest to bezpieczne, jest wystarczająco dużo miejsca, aby mogły się przedostać. Sądzę więc, że jest to dobra praktyka, ale musisz pomyśleć o wielkości pojazdu i czy będzie on dookoła ciebie.

Wygląda na to, że mówisz o machaniu kierowcą w miejscu, gdzie na środku drogi znajdują się podwójne żółte linie (i podwójne ciemnożółte), wskazując, że pojazdy nie mogą przejechać przez nie, aby przejechać. Tak czy inaczej, kierowca musi zdecydować, kiedy przejechać, na podstawie własnej widoczności i oceny. Machanie dookoła tylko zmusza nas do podjęcia prawdopodobnie złej decyzji na podstawie osądu nieznajomego.