Czy ciała planetarne mogą istnieć w bliskiej odległości bez niepożądanych skutków?

Istnieje kilka filmów science fiction, w których ciała planet pokazano na niebie, aby wskazać, że postacie znajdują się na obcej planecie. Dobrym przykładem jest Predators (2010):

Czy rzeczywiście istnieje możliwość istnienia takich planet planetarnych tak blisko siebie, że można je zobaczyć gołym okiem tak szczegółowo? Czy siły grawitacyjne nie powodują zakłóceń, które hamują rozwój życia (roślinnego lub zwierzęcego)? W naszym Układzie Słonecznym istnieje dobry przykład Io, który ma silną aktywność wulkaniczną wynikającą z ogrzewania pływowego z powodu jego bliskości do Jowisza.

Szybkie obliczenie limitu Roche dla dwóch identycznych ciał ziemistych (płynnych). Odległość Roche'a jest w przybliżeniu równa 2,44 promień X X (gęstość 1 / gęstość 2) ^ 1/3. Dla identycznych ciał gęstość dogodnie anuluje, więc otrzymujemy Rd = 2,44 promień X. Promień ziemi wynosi 6378 km. Rd = 2,44 x 6378 = 15500 km (od środka do środka). Odległość od powierzchni do powierzchni (15500–6378) wynosi 9184 km.

W tej odległości, za pomocą trygonometrii, inna Ziemia miałaby kształt około 44 ° nieba, całkiem duży !, i tylko na krawędzi krwawienia stabilności.

Najbliższa planeta na dostarczonym zdjęciu wygląda, jakby znajdowała się w tej odległości. Ewakuacja może odbywać się w porządku, ponieważ pozostałe trzy planety lub księżyce pogorszą stabilność orbity bliskiego układu podwójnego.

Spójrz na to pytanie ( Pomoc w określeniu cech niezwykłego, fikcyjnego układu gwiezdnego ) dla jednego możliwego hipotetycznego scenariusza, w którym taka planeta (lub satelita) mogłaby istnieć.

Dla satelity gigantycznej planety będą oczywiście siły pływowe, ale po kilkuset milionach lat powstania systemu prawdopodobne jest zablokowanie pływów z powodu sił rozpraszających w satelicie, które zapewnią że efekty pływów są potem minimalne (lub innymi słowy, efekty są „statyczne”). W pokrewnej notatce uważam za interesujące, że Io nie jest jeszcze schludnie związany z Jowiszem, ale to zupełnie inne pytanie.

Z drugiej strony, uważam, że to naprawdę pomaga mieć ciało wielkości Jowisza, ponieważ odsuwa meteoroidy od księżyca, na którym żyjesz, czyniąc życie trochę bezpieczniejszym (to może być źle, ale myślę, że tak to będzie działać poza tym, to nie pomaga, jeśli „hipoteza panspermii” okaże się poprawna).

Posiadanie w pobliżu wielu planet, jak pokazano na zdjęciu, jest nieco trudniejsze, ponieważ wiele układów ciał nie jest bardzo stabilnych. Możliwe, że masz binarne układy planetarne i życie w księżycach w punktach Lagrangian, ale jest bardzo prawdopodobne, że takie układy utracą część swoich ciał z powodu zaburzeń z innych planet lub podobnych efektów drugiego rzędu z powodu ich niestabilności. Możesz mieć księżyc obracający się wokół podwójnego układu planetarnego w pewnej odległości jako alternatywę, która, jak sądzę, byłaby dość stabilna. Jednak przy obecnych hipotezach dotyczących formowania się planet, wydaje się bardzo mało prawdopodobne, aby mieć duże planety blisko siebie, ponieważ nie zostaną one uformowane w dyskach protoplanetarnych w taki sposób, że nie będą się łączyć w jedną wielką planetę.

Spróbuj również: http://www.stefanom.org/spc/ . Wkrótce zdasz sobie sprawę, że posiadanie wielu planet w pobliżu, w stabilnym systemie, jest trudne.