Czy w Pasie Kuipera pozostały jakieś obiekty wielkości Plutona?

Obiekt w przybliżeniu tego samego rozmiaru co Pluton, Eris, został odkryty zaledwie 8 lat temu (w 2005 r.). Czy pozostały jakieś obiekty wielkości Plutona do odkrycia, a jeśli tak, to jak daleko od Słońca musiałyby być, aby nie zostały już wykryte?

solar-system kuiper-belt

— Gilosz
źródło

@RhysW Rozumiem (i mogę się mylić), że to pytanie dotyczy tego, co ogranicza nas w obserwowaniu większej liczby planet o rozmiarach Plutona lub Ery.

@ UV-D: To też rozumiem. Możemy być pewni, że w wewnętrznym Układzie Słonecznym nie ma nieodkrytych obiektów wielkości Plutona; gdyby istniały, na pewno byśmy je widzieli. Pytanie brzmi: jaki jest odpowiedni poziom zaufania dla takich obiektów w Pasie Kuipera?

— Keith Thompson

To jest częściowa odpowiedź na twoje pytanie, ponieważ trudno jest odpowiedzieć bez spekulacji, więc oto kilka faktów / spostrzeżeń związanych z twoim pytaniem.

Oprócz Plutona / Charona, Eris, Tritona ( może to być schwytany obiekt Pasa Kuipera ), Makemake i Haumea w kształcie piłki nożnej , większość obiektów Pasa Kuipera (KBO) jest zgodna z artykułem „Obiekty Pasa Kuipera: Fakty na temat Pasa Kuipera & KBOs ” (Redd, 2012):

tysiące ciał o średnicy ponad 62 mil (100 km) podróżuje wokół Słońca w obrębie tego pasa, wraz z bilionami mniejszych obiektów, z których wiele to komety krótkotrwałe

i uważa się, że ma całkowitą masę zaledwie jednej dziesiątej Ziemi, zgodnie z artykułem „Formowanie pasa Kuipera przez zewnętrzny transport przedmiotów podczas migracji Neptuna” (Levison i Morbidelli).

Oto lista wielu Transneptunijskich Obiektów , które zostały udokumentowane, z wyszczególnieniem ich absolutnych wielkości.

Jeśli chodzi o jedno z twoich głównych pytań - według Redda (2012) wyzwaniem w ich wykryciu jest

Ze względu na ich niewielki rozmiar i odległe położenie Obiekty Pasa Kuipera stanowią wyzwanie do zauważenia z Ziemi. Pomiary w podczerwieni z kosmicznego teleskopu NASA, Spitzer, pomogły zmniejszyć rozmiary największych obiektów.

Dodam, że ich nieregularne orbity eliptyczne * i ekstremalne (w porównaniu z głównymi planetami) skłonności do ekliptyki znacznie utrudniają ich wykrycie. Ponadto, według strony internetowej „The Edge of the Solar System” , dalsze trudności obejmują niski współczynnik odbicia powierzchni.

Przykładem możliwej KBO z ekstremalnie eliptyczną orbitą jest Sedna , która, jak się uważa, zajmuje orbitę ponad 10 000 lat; jest mniejszy niż Pluton, ale zaobserwowano go przy około 90AU (3 razy dalej niż Pluton).

Tak więc może istnieć wiele małych „ciemnych” światów wielkości Plutona na wysoce eliptycznych nieregularnych orbitach w Pasie Kuipera i poza nim. Jednak poza tymi wymienionymi nie widzieliśmy tak wielu, a całkowita teoretyczna masa nie popiera idei istnienia zbyt wielu, ale to nie znaczy, że ich tam nie ma.