Jak grawitacja Księżyca wpływa na oceany Ziemi pomimo silniejszego przyciągania grawitacyjnego Ziemi?

Biorąc pod uwagę, że Ziemia ma znacznie silniejsze przyciąganie grawitacyjne niż Księżyc, w jaki sposób Księżyc ma jakikolwiek wpływ na oceany Ziemi?

the-moon gravity tides

— Steve
źródło

Do downvoters: To, że pytanie wydaje się naiwne, nie oznacza, że pytanie jest złe i zasługuje na głosowanie.

— David Hammen

Sądzę, że opinie negatywne wynikają z tego, że pytanie to nie pokazuje próby znalezienia odpowiedzi na ten problem.

— JiK

Przepraszam. Jestem tu nowy i wydaje mi się, że myślałem, że pytanie było uzasadnionym sposobem na znalezienie odpowiedzi.

— Steve,

Witaj, Steve. JiK ma na myśli to, że w witrynach Stack Exchange ludzie powinni zrobić pewne wcześniejsze badania przed opublikowaniem pytania, jak wyjaśniono w How to Ask . Dlatego uzasadnione jest głosowanie za pytaniami, które nie wykazują wcześniejszych badań.

— PM 2,

Biorąc pod uwagę, że zarabiasz pensję z pracy, w jaki sposób czek świąteczny od twojej ciotki ma wpływ na saldo w banku?

— David Richerby,

Odpowiedzi:

Wszystko we wszechświecie ma wpływ grawitacyjny na wszystko inne we wszechświecie. Nie jest to kwestia wygranej najsilniejszego przyciągania grawitacyjnego i pozostałych.

Ziemia jest najsilniejszym oddziaływaniem na oceany, ale zarówno Księżyc, jak i Słońce, oprócz Ziemi, mają łatwo mierzalny efekt. Inne ciała (Wenus, Jowisz, mała asteroida w innej galaktyce ...) mają znacznie mniejsze efekty, które będą trudne lub niemożliwe do wykrycia w hałasie z powodu fal i tak dalej.

— Steve Linton
źródło

Poniższy diagram z artykułu w Wikipedii na temat siły pływowej pokazuje siłę pływową, która wynika z księżyca.

Zauważ, że siła pływowa jest skierowana z dala od środka planety, gdy księżyc (satelita) znajduje się bezpośrednio nad lub pod stopami, ale jest skierowana w stronę środka planety, gdy księżyc znajduje się na horyzoncie. Masz rację, że te bardzo małe wpływy. Drobne zmiany w składniku pionowym siły pływowej Księżyca na Ziemi mają bardzo niewielki wpływ na oceany.

Istotne są te miejsca, w których kąt między segmentem linii od środka planety do księżyca a segmentem linii od środka planety do punktu na powierzchni wynosi około 45 ° lub 135 °. Siła pływowa jest w tych miejscach czysto pozioma. Jakkolwiek maleńkie jest to wymuszanie pływów, ten poziomy komponent funkcji wymuszania pływów nie przeciwdziała grawitacji samej Ziemi. To wymuszenie poziome sprawia, że wody „chcą” płynąć na boki.

Kierunek tego przepływu zmienia się stale ze względu na obrót Ziemi. Efekt Coriolisa wchodzi w grę właśnie dlatego, że Ziemia się obraca. W grę wchodzą również kształty basenów oceanicznych i brzegów kontynentalnych. Efektem końcowym jest zestaw układów amfidromicznych, z których każdy obejmuje fale oceaniczne na dużą skalę, które obracają się wokół punktów amfidromicznych.

— David Hammen
źródło

„Malutkie jak to wymuszenie pływowe”: jak malutkie? Jaka jest jej siła w porównaniu z siłą Coriolisa?

— phoog

Maksymalne przyspieszenie pionowe występuje, gdy Księżyc znajduje się bezpośrednio nad lub pod stopami i wynosi około jednej dziesiątej mikro g (lub około 100 nano g ). Maksymalne poziome jest jeszcze mniejsze, około 3/4 tego. Naprawdę bardzo małe. Przyspieszenie Coriolisa jest również niewielkie. Efekt Coriolisa ma tendencję do obracania płytkich fal generowanych przez siły pływowe na boki. Pozioma składowa efektu Coriolisa na równiku jest zerowa. (Raz jeszcze tylko element poziomy ma znaczenie w odniesieniu do cieczy.) Jest dość znaczący w pobliżu biegunów. (ciąg dalszy)

— David Hammen,

Właśnie dlatego równikowe równikowe systemy amfidromiczne są znacznie większe niż te polarne. To napięcie między funkcjami wymuszania pływów a efektami Coriolisa jest głównym powodem, dla którego tak zwane wybrzuszenia pływów nie istnieją i nie mogą istnieć .

— David Hammen