Czy księżyc jest „perfekcyjnie” zablokowany pływowo, a jeśli nie, ile czasu zajęłoby nam obserwowanie jego obrotu?

Rozumiem ogólnie, w jaki sposób i dlaczego ciało w przestrzeni kosmicznej może zostać przypieczętowane na swojej planecie lub słońcu, i wiem, że nasz księżyc jest w takim stanie.

Moje pytanie brzmi: jeśli nasz księżyc kiedyś się obrócił, czy spowolnił do takiego stopnia, że ​​w ciągu naszego normalnego życia nie możemy zaobserwować jego obrotu, ale na przestrzeni setek, jeśli nie tysięcy lat, moglibyśmy obserwować jego obecny obrót? Innymi słowy, jeśli obraca się i gdybym dzisiaj spojrzał na księżyc i skoczył w przyszłość, jak daleko musiałbym posunąć się, aby zobaczyć zauważalną różnicę?

Jeśli pytanie dotyczy krewnych, zadam to w ten sposób - przy obecnej prędkości księżyca prędkości obrotowej i opóźnienia, ile czasu zajmie obrót księżyca, powiedzmy, 15 stopni na jego obecnej osi? Zakładam, że to wystarczyłoby, aby księżyc wyglądał „inaczej” gołym okiem, więc pójdę z tą konkretną postacią.

... lub księżyc jest w stanie prawie równowagi lub „kołysze się” z powodu innych sił poza przyciąganiem grawitacyjnym ziemi (np. przyciąganie słońca, bombardowanie asteroidami, przelatujące komety itp.) mające niewielki wpływ na jego stan rotacyjny, a przez to niespójny i niemożliwy do zaobserwowania?

Pytanie jest interesujące, ale podejrzewam, że odpowiedź jest taka, że ​​Księżyc nigdy nie pokaże swojej „ciemnej strony” Ziemi, ponieważ istnieją różnice między stroną zwróconą do nas a ciemną stroną, które sugerują, że jest coś całkiem stałego w jego orientacji . Tak więc, gdy rotacja była blokowana, albo ustabilizowała się do stanu minimalnego potencjału, który utrzymywała do tej pory, albo narastała różnice między stroną, którą widzimy, a stroną, której nie chcemy po zablokowaniu, ale w obu przypadkach, oznacza to, że pokazuje nam tę samą stronę przez miliardy lat, więc prawdopodobnie nadal będzie to robić. Nie sądzę, żeby cokolwiek mogło to znokautować, ale nie możemy wykluczyć chaotycznych efektów orbitalnych, więc tak naprawdę nie wiem. Orbita Księżyca zmienia się bardzo z czasem, więc może możliwe, że sama orbita mogłaby się zmienić, pokazując nam drugą stronę Księżyca. Lub uderzenie asteroidy lub coś takiego może się zdarzyć. Miliard lat to długi czas, ale założę się, że ludzkość zawsze zobaczy tę samą stronę z Ziemi.

Księżyc rzeczywiście „chwieje się” na swojej orbicie, ponieważ okrąża Ziemię elipsą, a nie kołem. Z naszego punktu widzenia kołysze się nieco tam iz powrotem, tak że w cyklu księżycowym widzimy około 59% jego powierzchni. Efekt ten nazywany jest libracją księżycową . Możesz znaleźć wiele filmów, które pokazują, jak Księżyc wygląda dla nas w trakcie cyklu.

Obecna popularna teoria, że ​​Księżyc powstał z akrecji, prawie wyeliminowałby każdy obrót Księżyca (względem Ziemi). Mówię „prawie”, ponieważ obiekty uderzające w formujący się (akretujący) Księżyc po bokach dalej od Ziemi mogłyby dodać nieco więcej energii obrotowej niż obiekty uderzające w bliższą stronę. Dałoby to Księżycowi nieznaczną (nieznaczną) rotację wsteczną we wczesnej historii.

Ponieważ Księżyc był rotacyjnie zablokowany na Ziemi od czasu jego powstania (aktualna popularna teoria), energia rotacyjna nie została utracona z powodu sił pływowych, więc termin „zablokowany pływowo” jest niewłaściwie stosowany do Księżyca.

Jeśli ruch Księżyca względem Ziemi wynika raczej z jego rotacji szczątkowej niż z powodu pacyfiku, rotacja resztkowa spadałaby podobnie jak wahadło, które jest prawie nieruchome, wyobraź sobie, że obracasz wahadło wokół, więc ruch księżyca jest prawdopodobnie płaska elipsa, cyfra 8 lub rezonansowy spirograf.

Kiedy księżyc uformował się z dysku akrecyjnego, jego materiał był mniej kulisty i bardziej płynny oraz pod wpływem naszej grawitacji. Jeśli udało mu się utrzymać rotację na tym etapie.

Być może nie ma pomiaru obrotu Księżyca, ponieważ jest trudny do zmierzenia, a może to być powolny ruch kołyszący z powodu ruchu pokojowego, a nie resztkowego z jego formowania.

Aby zmierzyć ruch Księżyca, jest to technicznie trudne, być może musiałbyś umieścić aparat na Księżycu i zrobić zdjęcie miejsca na Ziemi o tej samej porze każdego dnia, a następnie sprawdzić, czy zmiana wynika z Pacyfiku czy rotacja resztkowa. być może najtańszym sposobem zmierzenia jego ruchu jest zmierzenie długości masztu flagowego lub wysłanie tam cyfrowego masztu flagowego. Cienie Księżyca zmieniają się tak bardzo, że nie jest praktyczne korzystanie z jego topografii w celach informacyjnych.