Dlaczego Ziemia i Wenus nie mają żadnych małych księżyców? A może oni?

16

Dlaczego niektóre meteoroidy nie zostały złapane na orbicie Ziemi lub Wenus?

AFAIK większość meteorów to maleńkie fragmenty komet. Czy jakiś ogon komety nie powinien kiedyś przemieścić orbity Ziemi z prędkościami odpowiednimi dla naszej planety, aby uchwycić takie frustracje? Wykryto 100 000 planetoid. Dlaczego wewnętrzne planety nie otrzymały asteroidy tak jak księżyce, jak planety zewnętrzne? Pas asteroid nie jest zbyt daleko.

Duża Luna Ziemi może je oczyścić, ale to nie tłumaczy braku maleńkich księżyców Wenus.

— LocalFluff
źródło

To pytanie zostało zadane (dla Ziemi) w brytyjskim serialu telewizyjnym QI trzy razy, z 4 różnymi odpowiedziami, jedną z nich jest to, że Ziemia ma ponad 11 000 księżyców. Ostatecznie zależy to od tego, jak zdefiniujesz „księżyc”.

— barrycarter

13

Siła ziemskiego pola grawitacyjnego w porównaniu z Księżycem i Słońcem nie wystarcza do przechwytywania i utrzymywania satelitów - istnieje zbyt wiele sił zakłócających, które mogłyby je rozerwać z czasem.

Istnieją jednak pewne obiekty w punktach Lagrangian - punkty, w których pola grawitacyjne Ziemi i innych obiektów są równe, a więc możliwe jest posiadanie stabilnej orbity (prawdopodobnie meta).

Daje to trochę szczegółów na temat tego, co można znaleźć w różnych punktach Lagrangian: http://en.wikipedia.org/wiki/List_of_objects_at_Lagrangian_points

— adrianmcmenamin
źródło

4

Ale Mars ma dwa (prawdopodobnie schwytane asteroidy) księżyce, chociaż Mars ma tylko około 1/10 masy Ziemi. A Wenus nie ma dużej Luny, która mogłaby przeszkadzać orbitom. Próbka nie jest oczywiście jednoznaczna, ale twoje wyjaśnienie nie jest od razu przekonujące. Sądzę, że im bliżej Słońca, tym większa gęstość gruzu komety i ekscentrycznych asteroid, po prostu dlatego, że przestrzeń w ekliptyce jest tutaj mniejsza. Czy Wenus może mieć jeszcze nieodkryty pierścień pochwyconego pyłu kometowego? Wenus ma mniej niż połowę ekscentryczności Ziemi, 0,0067, zaburzenia grawitacyjne Słońca nie powinny być aż tak wielkie.

— LocalFluff

5

@adrianmcmenamin Ma dobry pomysł tutaj. Te obiekty, o których mówi, są nazywane trojanami i są zdefiniowane jako:

mała planeta lub naturalny satelita (księżyc), który dzieli orbitę z planetą lub większym księżycem, ale nie koliduje z nią, ponieważ krąży wokół jednego z dwóch Lagrangeowskich punktów stabilności (punkty trojana), L4 i L5, które leżą w przybliżeniu 60 ° odpowiednio przed i za większym nadwoziem.

W pobliżu każdego masywnego ciała w Układzie Słonecznym (łącznie z Ziemią) znajdują się minima, maksima i punkty siodłowe w krajobrazie energii potencjalnej ze względu na połączenie wspomnianego obiektu i Słońca.

punkty opóźniające

Możliwe jest, że obiekty zasadniczo zostaną złapane w bardziej stabilną ekstrema. Jowisz, jako najbardziej masywny, ma całkiem sporo tego typu obiektów.

JupiterTrojans

Jednak jeden taki obiekt został odkryty w 2010 roku wokół stabilnego punktu Lagrange'a, zwanego 2010 TK7 .

— astromax
źródło

Tak, ale dlaczego Wenus i Ziemia nie mają najczęstszych rodzajów księżyców, typów Fobos i Deimos? Czy częścią wyjaśnienia jest to, że znajdujemy się wewnątrz linii mrozu, aby woda sublimowała, niszcząc wspólny materiał księżycowy?

— LocalFluff

3

Ponieważ jesteśmy zbyt blisko Słońca (i Księżyca). Siły grawitacyjne wytwarzane przez te ciała spowodowałyby niestabilność orbit mikrosatelitów. Mars jest dalej (a także bliżej dużego źródła mikro księżyców, co może być czynnikiem)

— adrianmcmenamin

Strefa wpływów Wenus wynosi około 606 000 km. Ziemia SOI około 912 000 km. Mars SOI ma około 57 000 km. Księżyc zakłóci wiele rzeczy w sferze wpływów Ziemi. Ale tak nie jest w przypadku Wenus.

— HopDavid