Czy to może być promień kosmiczny trafiony w czujnik aparatu (CMOS, DSLR)?

Podczas robienia zdjęć mgławicy bąbelkowej zauważyłem bardzo dziwny artefakt tylko na jednym z moich zdjęć. Nie może być satelitą, ponieważ nie jest linią prostą, a to ekspozycja z lat 90., która powinna znacznie wydłużyć linię. Wątpię też, aby był to po prostu szum odczytu z kamery (obraz jest nierozciągnięty, nieedytowany), ponieważ gorące piksele nie tworzą linii. Czy to może być promień kosmiczny? Jeśli nie, czy ktoś ma pojęcie, co to może być?

Zdjęcie zostało zrobione moim aparatem Canon 7D Mark II @ ISO1600, z lat 90. Celestron C8 SGT (XLT), Celestron Advanced VX

photography cosmic-ray

— RononDex
źródło

Czy może to być coś bliższego ziemi, jak kurz / drobina brudu / pyłku / gałki ocznej / soku / kropli wody itp., Które znajdowały się na obiektywie i zostały przesunięte podczas ekspozycji?

— iMerchant

@ iMerchant Bardzo w to wątpię, ponieważ wygląda na coś mniejszego niż 1 piksel i wciąż wyjątkowo ostre (porównaj to z gwiazdami w tle). Z tego doszedłem do wniosku, że to musi być coś na matrycy aparatu, a nie coś, co przeszło przez optykę

— RononDex,

Pozwolę innym dać ostateczną odpowiedź na to pytanie, ale promienie kosmiczne mogą pozostawić ślady na CD. Fakt, że nie jest prosty, sugeruje raczej elektron loe-energetyczny, a nie szybki mion lub podobny.

— James K

Ponieważ jest bardzo wąski, myślę, że musi to być coś wewnątrz aparatu, ponieważ coś, co na zewnątrz byłoby rozmazane przez niedoskonałość obiektywu. Pewny rodzaj zbłąkanego elekrona wydaje się najbardziej prawdopodobny

— James K

Słowo, którego szukasz, to „meteor” i raczej nie sądzę, że tak to wygląda na zdjęciu.

— nataliaeire

Jest to ścieżka o długości około 50 pikseli, przy 4,1 $\mu m$ na piksel, który wynosi 200 $\mu m$ w płaszczyźnie czujnika.

Ma około 1 piksela, dość nierówny i wydaje się nieco zmieniać kierunek. To naprawdę pasuje do opisu cząsteczki jonizującej. Istnieje wiele możliwych źródeł,

Jestem prawie pewien, że @JamesK przybił go jako elektron, ale czego jeszcze możemy się nauczyć? Musi być jakiś sposób, aby uzyskać bardzo ogólne pojęcie o tym, ile $e^- h^+$ pary odpowiadają w pełni odsłoniętemu pikselowi w „@ ISO1600”, a następnie moglibyśmy przekonwertować go na dE / dx i sprawdzić, czy jest to minimalne jonizowanie lub czy jest znacznie wyższe.

Idąc po przekątnej, o gęstości 2,3 g / cm ${}^3$ to około 1,3 mg / cm ${}^2$ gęstość powierzchniowa na piksel. [Minimalna cząstka jonizująca] przy 1,5 MeV / g cm ${}^2$ zdeponuje tylko około 2000 eV, co stanowi mniej niż 1000 $e^- h^+$ pary. To może odpowiadać jasnemu pikselowi. Nie jest wykluczone, że jest to minimalna cząstka jonizująca.

— O o
źródło

To bardzo interesująca lektura. Jeśli może to pomóc w dalszej analizie, jest to strona, która bardzo głęboko analizuje czujnik mojego aparatu (z różnymi szumami odczytu, wzmocnienia itp. Dla każdego ustawienia ISO): clarkvision.com/reviews/evaluation-canon-7dii Alternatywnie jest to kolejna strona z dodatkowymi informacjami: sensorgen.info/CanonEOS-7D-Mark-II.html Uwaga: to zdjęcie zostało zrobione, gdy czujnik był w temperaturze około 34 ° C

— RononDex

@RononDex wygląda jak 2230

e^{-}

$e^-$ jest maksymalną wartością przy ISO 1600, więc rzeczywiście może to być minimalna cząstka jonizująca! Dzięki!

— uhoh,