W jaki sposób „quasi-satelita” Ziemi „HO3” z 2016 r. Został „po raz pierwszy zauważony” i określono jej orbitę?

Pod pytaniem, które zadałem kilka dni temu Czy były jakieś udokumentowane mini-księżyce od 2006 RH120? @Hobbes wspomniał o najnowszych wiadomościach o HO3 2016 - asteroidzie blisko Ziemi, która pozostaje blisko Ziemi, ponieważ jej orbita wokół Słońca jest sprzężona z Ziemią. Zatem termin quasi-satelita .

https://www.youtube.com/watch?v=SbbAnVU4rmY

W tym filmie NASA JPL (powyżej) widok obraca się wokół Słońca podążającego za Ziemią. Możesz zobaczyć, jak Ziemia porusza się nieco bliżej i dalej od Słońca, ponieważ orbita Ziemi nie jest dość okrągła.

https://www.youtube.com/watch?v=2mVfE_qmQAg

Ten film (powyżej) z http://arksky.org/calendar/alerts/714-what-is-it-the-strange-new-object-2016-ho3 pokazuje rzut HO3 2016 na gwiazdy widziany z Lokalizacja Ziemi, ale w ustalonym kierunku. Widać, że słońce i planety podążają za ekliptyką, podczas gdy HO3 2016 co roku osiąga ósemkę.

Nota informacyjna JPL NASA mówi:

Orbita asteroidy podlega również powolnemu zwrotowi w tę iz powrotem przez wiele dziesięcioleci. „Pętle asteroidy wokół Ziemi dryfują nieco z przodu lub z tyłu z roku na rok, ale kiedy dryfują zbyt daleko do przodu lub do tyłu, grawitacja Ziemi jest na tyle silna, że ​​odwraca dryf i trzyma się asteroidy, aby nigdy nie wędrowała dalej niż około 100 razy większa niż odległość księżyca ”- powiedział Chodas. „Ten sam efekt zapobiega również zbliżeniu się asteroidy znacznie bliżej niż około 38-krotności odległości Księżyca. W efekcie ta mała asteroida zostaje złapana w tańcu z Ziemią”.

Uwaga: Paul Chodas jest kierownikiem NASA Center for Near-Earth Object Studies (NEO) Studies

Przedmiot mówi dalej:

Asteroid 2016 HO3 został po raz pierwszy zauważony 27 kwietnia 2016 r. Przez teleskop do badań asteroid Pan-STARRS 1 na Haleakala na Hawajach, obsługiwany przez Instytut Astronomii Uniwersytetu Hawajskiego i finansowany przez Biuro Koordynacji Obrony Planetarnej NASA . Rozmiar tego obiektu nie został jeszcze ustalony, ale prawdopodobnie jest większy niż 120 stóp (40 metrów) i mniejszy niż 300 stóp (100 metrów).

Po pierwsze, myślę, że to całkiem fajne, że istnieje nawet Biuro Obrony Planetarnej. Codziennie trzeba iść do pracy, wiedząc, że bronisz planety !

Interesuje mnie historia „... po raz pierwszy zauważona ...”.

Pan-STARRS teleskop PS1 ( http://pan-starrs.ifa.hawaii.edu/public/home.html ) jest zarządzany przez PS1 Consortium . Pierwotny plan dotyczył czterech teleskopów, status PS2 jest niejasny. PS1 to 1,8-metrowy teleskop z kamerą Gigapixel o stosunkowo szybkim ustawieniu f / 4.4, skorygowany dla bardzo dużego pola widzenia 3 °, co oznacza, że ​​jest to odmiana „ pierwotna z gigantyczną dziurą ” (np. LSST ). Zazwyczaj rejestruje obraz co 30-60 sekund i może rejestrować całe nocne niebo co trzy dni.

Spojrzałem na wpis HO3 2016 (SPK-ID: 3752445) w przeglądarce NASA JPL Small Body Data Browser i zobaczyłem to:

Rozwiązanie (pokazane 18 czerwca) zostało obliczone 11 czerwca 2016 r. Przez „O. Matic” :) na podstawie danych z 2004 r.

Jak powiedziałem powyżej, interesuje mnie historia „… najpierw zauważona…”.

Jaka była sekwencja wydarzeń? Czy „zauważony” oznacza zidentyfikowany / oflagowany jako nieznany obiekt? Czy spowodowało to przeszukanie bazy danych wcześniejszych zdjęć z innych teleskopów? Czy dostępna jest lista 80 użytych obserwacji ogółem? Jestem ciekawy, czy istnieje dwunastoletni „pierwszy znany obraz HO3 2016”.

Oto lista znanych obserwacji IAU Minor Planet Center 2016 HO3 . Osoby z Pan-STARRS umieściły obserwacje z lat 2011-2015 w swoim archiwum. Obserwacja z 2004 r. Miała miejsce na obrazie badania SDSS (DR3?). Możliwe jest odzyskanie starego obrazu SDSS przedstawiającego asteroidę.

Blog Phila Plaita , Bad Astronomy, stwierdza (moje podkreślenie)

Jeden z nich został niedawno odkryty przez astronomów: asteroida 2016 HO3.

. . .

Oto jak to działa. Asteroidę po raz pierwszy zaobserwowano w kwietniu 2016 r. W obserwacjach nieba wykonanych przez obserwatorium Pan-STARRS, zaprojektowane w celu poszukiwania planetoid i komet zbliżających się do Ziemi. To dość niedawne, że naprawdę dobra orbita jest trudna do ustalenia, ale okazuje się, że była widoczna w starszych obserwacjach (można je znaleźć, śledząc orbitę wstecz i sprawdzając, czy jakieś obserwacje były zarchiwizowane), zapewniając znacznie dłużej linia bazowa, a zatem lepsza orbita.

Innymi słowy, wydaje się, że stworzono podstawowe przybliżenie orbity, a astronomowie, zgodnie z obliczeniami, spojrzeli na zdjęcia wykonane w obszarach w pobliżu miejsca, w którym powinna znajdować się asteroida. Obliczenia można następnie udoskonalić i zbadać dalsze wcześniejsze obserwacje.