Czy to możliwe, że Merkury był pierwotnie księżycem Wenus po gigantycznym uderzeniu?

Merkury wygląda jak Księżyc, więc każę mi zastanowić się nad pytaniem: czy możliwe jest, że Wenus i Merkury były pierwotnie tą samą planetą, a gigantyczny wpływ na tę planetę spowodował podział na Merkurego i Wenus (podobnie jak Księżyc i Ziemia)?

To był pierwotnie komentarz, ale trwał zbyt długo, więc odpowiadam.

Niektóre modele twierdzą, że scenariusz ucieczki satelity Wenus w ten sposób jest mało prawdopodobny. Alemi i Stevenson (2006) zbadali możliwość wcześniejszego wenusjańskiego księżyca, wychodząc z założenia, że ​​Wenus nie byłaby w stanie uniknąć gigantycznego uderzenia . Oto ich sekwencja wydarzeń:

1. Duże ciało zderza się z Wenus w podobny sposób, jak proponowane zderzenie Ziemia z Theią.
2. Szczątki po uderzeniu przenoszą się na dysk otaczający Wenus,
3. Księżyc zlewa się z dysku i zaczyna powoli oddalać się z powodu przyspieszenia pływowego .
4. Kolejne duże ciało uderza w Wenus. Zmniejsza moment pędu Wenus, odwracając jego obrót.
5. Księżyc porusza się spiralnie do Wenus, gdy ulega spowolnieniu, w końcu znów się z nią zderza.

Jedną z trudnych rzeczy w testowaniu tego modelu jest to, że autorzy twierdzą, że niekoniecznie nastąpiłyby drastyczne zmiany składu, co oznacza, że ​​trudno byłoby przeanalizować powierzchnię planety i sprawdzić, czy istnieją dowody potwierdzające hipotezę podwójnego uderzenia. Do tej pory nie było testów.

Z pewnością prawdą jest, że Wenus mogła ucierpieć w inny sposób - model tego nie wyklucza. Istnieje kilka problemów z Mercury wynikających z takiego zderzenia:

• Inne uderzenia mogłyby skończyć się takim samym skutkiem jak oryginalny księżyc.
• Szanse na więcej uderzeń nie są zbyt duże.
• Fale słoneczne prawdopodobnie zdestabilizowałyby orbitę dowolnego księżyca o średnicy większej niż kilka kilometrów (patrz Sheppard i Trujillo (2009) ).
• MESSENGER ustalił, że rtęć ma wysoki stosunek potasu do toru na swojej powierzchni, co zdaje się zaprzeczać wszelkim zdarzeniom związanym z ekstremalnie wysokimi temperaturami, w tym dowolnym gigantycznym wariantem uderzenia.

Oczywiście, jeśli zaakceptujemy fakt, że Wenus mogła uchwycić księżyc, pozostanie tylko trzeci zarzut - wciąż silny argument przeciwko przetrwaniu satelity, nawet samemu.