Pola magnetyczne osobliwych gwiazd typu HgMn A.

Czy gwiazdy HgMn (swoisty typ A) naprawdę posiadają globalne pola magnetyczne? Patrz na przykład ten artykuł Hubriga i in. od 2012 r.

star magnetic-field

— użytkownik2579566
źródło

„Czy posiadają pola magnetyczne”… Nie „czy posiadają pola magnetyczne”. Dlaczego pytasz? Czy jest coś w tym papierze, co stanowi dla ciebie problem? Czy istnieje powód, dla którego zaskakujące byłoby twierdzenie, że gwiazdy HgMn mają pole magnetyczne, choć słabe?

— Jeremy

Moja interpretacja pytania (i oczywiście popraw mnie, jeśli się mylę) była taka, że @ user2579566 pytał, czy pola magnetyczne istnieją na tych gwiazdach, z powodu toczącej się debaty w środowisku naukowym. Czy tak jest w tym przypadku, czy jestem poza torem?

— HDE 226868

Tak, masz rację @ HDE226868

— user2579566

O czym więc mówi ten papier?

— Py-ser

Powiązana meta dyskusja . Problem polega na tym, że odpowiedź na to pytanie brzmi „nie jesteśmy pewni”, ale nie chcę publikować odpowiedzi na ten temat.

— HDE 226868

$\sigma$ $B_z$ $\sigma$

Niektóre doniesienia wykazały wartości podłużne w latach 10–100 Gaussa, ale jak zauważa Kochukhov , kolejne badania nie potwierdziły tych ustaleń, które charakteryzowały się bardzo dużą niepewnością. Jednym przykładem jest Hubrig i in. (2012) , artykuł, który cytujesz, który twierdził, że znalazł słabe pola podłużne i kwadratowe w kilku gwiazdach, w tym HD 65949. Kochukhov i in. (2013) następnie nie znalazł żadnych podłużnych pól na gwieździe, z dokładnością do kilku Gaussa, i Bagnulo i in. (2013) przypisał ustaleniom z 2012 r. Błąd instrumentu, co doprowadziło do błędnych danych.

Nie podłużne pola magnetyczne nie były zbyt szczegółowo obserwowane (małe pola podłużne nie zostały jeszcze wykluczone przez duże globalne pola wydają się nie istnieć), a złożone mogą nadal istnieć. Kochukhov i in. (2013) twierdzą, że wykluczyli duże tak zwane splątane pola magnetyczne, ale według Hubriga nadal możliwe są te o małej skali .

Jedną rzeczą wartą odnotowania jest to, że zdecydowana większość tych badań, w tym te, do których się odwołujesz, które są kwestionowane, koncentrują się na gwiazdach HgMn typu B, częściowo dlatego, że odkryto mniej gwiazd HgMn typu A.

— HDE 226868
źródło