Jest zbyt słabo widoczny, aby można go było zobaczyć podczas normalnego przeglądu przez większą część jego orbity.
Aktualizacja: Naukowcy z University of Bern modelowali hipotetyczną planetę o masie 10 Ziemi na proponowanej orbicie, aby oszacować jej wykrywalność z większą precyzją niż moja próba poniżej.
Na wynos jest to, że misja WISE NASA prawdopodobnie dostrzegłaby planetę o co najmniej 50 masach Ziemi na proponowanej orbicie i że żadne z naszych obecnych badań nie miałoby szansy znaleźć jednej poniżej 20 mas Ziemi na większości jej orbity. Ustawiają temperaturę planet na 47 K z powodu ciepła resztkowego z formowania; co sprawiłoby, że jest 1000 razy jaśniejsze w podczerwieni niż w świetle widzialnym odbijanym od słońca.
Powinien jednak znajdować się w zasięgu LSST po jego zakończeniu (pierwsze światło 2019, normalne operacje rozpoczynają się w 2022 r.); więc pytanie powinno zostać rozwiązane w ciągu kilku kolejnych lat, nawet jeśli jest wystarczająco daleko od proponowanej orbity Batygina i Browna, że ich poszukiwania za pomocą teleskopu Subaru są puste.
Moja pierwotna próba ręcznego oszacowania wykrywalności jest poniżej. Papieru daje potencjalne parametry orbitalne do głównej osi naczepy i 200 - 300 AU na perihelium. Ponieważ artykuł nie podaje najbardziej prawdopodobnego przypadku parametrów orbitalnych, wybiorę ekstremalny przypadek, który sprawia, że najtrudniej go znaleźć. Biorąc najbardziej ekscentryczne możliwe wartości z tej orbity, uzyskujemy orbitę z półosiową osią 1500 AU, a peryhelium 200 AU ma aphelium 2800 AU .400−1500 AU200−300 AU1500 AU200 AU2800 AU
Aby obliczyć jasność obiektu świecącego odbitym światłem, właściwym współczynnikiem skalowania nie jest spadek jak można naiwnie założyć. Jest to poprawne dla obiektu promieniującego własnym światłem; ale nie dla jednego świecącego odbitym światłem; w takim przypadku właściwe jest takie samo skalowanie 1 / r 4 jak w przypadku powrotu radaru . To, że jest to poprawny współczynnik skalowania, którego można użyć, może zostać sprawdzone poczytalności na podstawie faktu, że pomimo tego, że ma podobny rozmiar, Neptune jest ∼ 6 x ciemniejszy niż Uran, mimo że jest tylko 50 % dalej: 1 / r 41/r21/r4∼6x50%1/r4Skalowanie daje współczynnik dimmera w porównaniu z 2,25 dla 1 / r 2 .5x2.251/r2
Korzystanie z tego daje ściemnianie 2400x przy To obniża nas o 8,5 magnitudo w stosunku do Neptuna w peryhelium lub 16,5 magnitudo. 500 AU przenosi nas do 20 magnitudo, podczas gdyaphelium 2800 AU przyciemnia odbite światło o prawie 20 magnitudo do 28 magnitudo. Odpowiada tonajsłabszym gwiazdom widocznym z 8-metrowego teleskopu; dzięki czemu jego odkrycie jest znacznie mniej zaskakujące.210 AU.8.516.5500 AU202800 AU2028
To jest rozmyta granica w obu kierunkach. Energia resztkowa z formacji / materiału radioaktywnego w jego rdzeniu zapewni mu pewną wrodzoną jasność; w ekstremalnych odległościach może to być jaśniejsze niż światło odbite. Nie wiem jak to oszacować. Możliwe jest również, że ekstremalne zimno chmury Oort mogło zamrozić atmosferę. Gdyby tak się stało, jego średnica byłaby znacznie mniejsza, a zmniejszenie powierzchni odbijającej mogłoby przyciemnić ją o kolejny rząd wielkości lub dwa.
Nie wiedząc, jaki rodzaj korekty tu wprowadzić, założę, że te dwa czynniki całkowicie się znoszą i pozostawiam pierwotne założenia, że odbija tyle światła, co Neptune, a światło odblaskowe jest dominującym źródłem oświetlenia w pozostałej części moich obliczeń .
Dla porównania, dane z NASA WISE eksperymentu wykluczył Saturn rozmiarach ciała w ciągu od Słońca.10,000 AU
Jest również prawdopodobnie zbyt słaby, aby zostać wykryty przez właściwy ruch; chociaż jeśli uda nam się mocno ścisnąć jego orbitę, Hubble może potwierdzić jej ruch.
Mimośród mimośrodowy można obliczyć jako:
e=rmax−rmin2a
Podłączenie liczb daje:
e=2800 AU−200 AU2⋅1500 AU=0.867
Podłączając i e = 0,867 do komety kalkulatora orbicie daje 58 , 000 lat orbitę.200 AUe=0.86758,000
Chociaż daje to średni właściwy ruch wynoszący ponieważ orbita jest bardzo ekscentryczna, jej właściwy ruch jest bardzo zróżnicowany, ale spędza większość czasu daleko od Słońca, gdzie jej wartości są minimalne.22 arc-seconds/year,
Prawa Keplera mówią nam, że prędkość w aphelium określa :
v2a=8.871×108a1−e1+e
vam/s, aAU,e
va=8.871×1081500⋅1−0.8671+0.867−−−−−−−−−−−−−−−−−−−√=205 m/s.
AU/year:
205ms3600s1h⋅24h1d⋅365d1y⋅1AU1.5×1011m=0.043 AUyear
2800 AU0.043 AU
sinθ=0.0442800⟹θ=8.799×10−4∘=3.17 arc seconds.
0.05 arc seconds;∼500 AU,
Jego ruch paralaksy byłby znacznie większy ; jednak wyzwanie polegające na zobaczeniu go w pierwszej kolejności pozostanie.