Jak powstają Galaxy Super Clusters

Widziałem zdjęcia gromad galaktyk, zwykle używanych w odniesieniu do teorii ciemnej materii i formacji galaktyk. Jeden z najbardziej znanych ma postrzegany kształt sylwetki. Jeśli się nie mylę, niektóre z tych gromad wydają się być większe niż nasz obserwowalny horyzont Wszechświata wynoszący miliardów lat świetlnych, co jest tak daleko, jak widzimy ze względu na wiek Wszechświata.$14$

Zakładam, że są to tylko współrzędne wykreślone w symulacji komputerowej. Czy jednak te skupiska mają rozmiar naszego obserwowalnego horyzontu Wszechświata, czy też są to bardziej teoretyczne abstrakcje?

EDYCJA: Ciekawe nowe znalezisko na ten temat. Laniakea Supercluster .

@AlexeyBobrick jest poprawny. Aby dodać do swojej odpowiedzi:

Skala gromad galaktyk jest rzędu ~ 1Mpc (~ 3,14 miliona lat świetlnych), a zatem są znacznie mniejsze niż horyzont kosmologiczny.

Zasada kosmologiczna jest niezwykle ważna dla kosmologów i opiera się na globalnych właściwościach wszechświata (które jak dotąd okazują się naprawdę dobrymi założeniami):

1. Jednorodność w skali około 100 Mpc. Oznacza to, że można zaobserwować bardzo małą zmianę gęstości w bańce o promieniu 100 Mpc, gdy poruszasz tę bańkę wokół wszechświata.
2. Izotropia oznacza, że ​​nie ma preferowanych kierunków patrzenia. Bez względu na to, gdzie spojrzysz, powinieneś zobaczyć mniej więcej ten sam obraz wszechświata.

Jeśli chodzi o sposób, w jaki te klastry są generowane (odnosząc się do tytułu twojego pytania), duże symulacje N-ciał są przeprowadzane w epoce wszechświata z różnych zestawów warunków początkowych (w tym miejscu wchodzą różne modele i założenia). Są to symulacje tylko ciemnej materii i obejmują jedynie siłę grawitacji. Niektórzy ludzie uwzględniają w swoim kodzie interakcje elektromagnetyczne, ale nie jest to normą i są tak naprawdę ważne tylko w małych skalach, tj. - wewnętrznych obszarach galaktyk i gromad. Te symulacje mogą zawierać ponad 10 miliardów cząstek ciemnej materii.

$100 \textrm{Mpc}$

Skala odpowiada kilkuset milionom lat świetlnych. Największe struktury są zatem wyraźnie mniejsze niż rozmiar obserwowalnego Wszechświata, który jest rzędu dziesięciu miliardów lat świetlnych.

Zauważ, że ponieważ światło potrzebuje czasu, aby dotrzeć do nas, obecny rozmiar Wszechświata, który obserwujemy, jest większy niż jego rozmiar pozorny z powodu ekspansji kosmologicznej.