Jak zrozumieć formaty plików wideo?

W cyfrowym wideo są różne rodzaje plików: m4v, mov, mkv, mts, mp4, mpeg i wiele innych, i nie mogę znaleźć jasnej odpowiedzi na pytanie, do czego każdy z nich jest dobry.

(Natomiast podczas robienia zdjęć masz dwie możliwości: JPG lub RAW; w JPG w zasadzie wiesz, co zawiera plik, a w RAW różni się w zależności od producenta aparatu. Wiem, że to trochę więcej skomplikowane, ale to nie jest jak eksplozja opcji dostępnych w cyfrowym wideo).

Co więcej, wygląda na to, że rozszerzenie pliku wideo nie mówi ci, co jest w pliku. Z tego, co rozumiem, plik .mov (na przykład) może zawierać prawie wszystko.

Jest też cała ta sprawa z h.264, AIC, ProRes, iFrame, AVCHD, DV, HDV - przynajmniej myślę, że wszystkie należą do tej samej kategorii, ale prawdopodobnie się mylę.

Czy ktoś może mi pomóc zrozumieć wszystkie zmienne, które są tutaj odtwarzane, abym mógł dokonywać inteligentnych wyborów dotyczących tego, co robię z plikami wychodzącymi z kamery?

Formaty plików są zasadniczo opakowaniami, swego rodzaju kontenerem. Informacje wideo są kodowane w kodeku (koder / dekoder). Niektóre formaty plików działają tylko z niektórymi kodekami. Wynika to (częściowo) z korporacyjnych / organizacyjnych konkursów na sikanie (lub wojen formatowych - pamiętasz dvd + vs. dvd -?). Kodeki mają różny stopień kompresji. Im bardziej skompresowany jest kodek, tym mniejsze będą twoje pliki, ale potencjalnie będą one również tracić informacje, w taki sam sposób, w jaki plik RAW zapisuje wszystko z CCD, a JPEG kompresuje plik, usuwając powtarzane informacje. Ponadto większość NLE na poziomie profesjonalnym (jak Final Cut Pro (nie FCPX)) gra ładniej z kodekami, które są mniej skompresowane. Im bardziej jest skompresowany, tym bardziej komputer musi pracować, aby dekodować i ponownie szyfrować informacje podczas wprowadzania zmian (przesuwanie się po linii czasu, wycinanie, dodawanie efektów itp.)

Zalecenia: Do nagrywania i edycji (HD) wybierz kodek o niskiej kompresji i wysokiej jakości, taki jak DVCProHD, AVCHD, Apple ProRes.

Aby wyeksportować do udostępniania, polecam H.264. Jest obsługiwany prawie powszechnie i jest bardzo dobrej jakości ze stosunkowo małymi plikami. Filmy BluRay są w rzeczywistości kodowane w ultra wysokiej jakości H.264

Jeszcze jedna uwaga: jeśli kamera zapisuje pliki w dziwnym formacie (tj. Nie mov, mpeg, mp4), musisz użyć procesu przesyłania w swoim NLE. Pamiętaj, aby zapisać CAŁĄ strukturę folderów z karty pamięci, a nie tylko z plików mts, mxf i innych plików.

Więcej wskazówek: jeśli nie masz pewności, w jakim kodeku znajduje się plik, możesz go otworzyć w QuickTime i nacisnąć cmd + i, aby otworzyć okno inspektora. Będzie tam zawierać wszystkie informacje o kodeku. Ponadto w systemie Windows istnieje małe narzędzie o nazwie G-SPOT, które może pokazać, jakiego kodeka używasz w tym pliku itp.

Nie znam niewiarygodnej liczby kodeków wideo, więc wyjaśnię moje dwa pierwsze i dlaczego ich używam.

Format MP4 został zaprojektowany tak, aby zajmował niewiele miejsca, co czyni go dobrym do udostępniania online i nagrywania na urządzeniach o ograniczonej przestrzeni dyskowej. Wadą jest to, że tracisz dużą ilość jakości, szczególnie w szczególnie ciemnych materiałach. Format MPEG jest również zastrzeżony, co oznacza, że ​​jeśli edytujesz w systemie Linux, musisz kupić kodek.

AVI to bardzo fajny format. Nie jest zastrzeżony i ma bardzo niewielką utratę jakości. Oznacza to, że pliki AVI mogą być bardzo duże, ale zawsze używam formatu, gdy jest to możliwe ze względu na jakość.