Czy istnieje sposób niezawodnego przeglądania historii plików

Chciałbym przejść do pliku, który właśnie edytowałem ostatni i następny rodzaj, jak wtyczki MRU.

:bnexti :bprevczasem działa, ale najczęściej kończę w jakimś niejasnym pliku, którego nie pamiętam i zmuszony jestem wrócić do wtyczki MRU.

Czy istnieje sposób, aby to naprawić?

Ctrl-^zamienia między dwoma ostatnimi plikami. Jaki jest najlepszy sposób na nawigację między więcej?

Rozumiem, że może to być trudne, ale zgadzam się na wszystko, co może poprawić obecne :bn :bpzachowanie. Bufory, które często widzę, są zupełnie nie na miejscu. Może istnieje wtyczka, która może śledzić najnowsze pliki i zapewniać zaczepki, dzięki czemu mogę tworzyć mapowania?

Odpowiadanie na komentarze nieco oczyściło moje myśli. Wierzę, że chcę, aby móc przenosić pliki w kolejności najnowszych zapisów. W ten sposób, jeśli wrócę do historii, kolejność nie zmieni się, dopóki nie zapiszę pliku, który następnie staje się ostatni i nie zrobię kroku wstecz do pliku zapisanego tuż przed nim, tj. Od tego, od którego zacząłem.

Coś w rodzaju Ctrl-O Ctrl-Ipary, która natychmiast przełącza pliki bez przeskakiwania bieżącego bufora. Coś jak ui Uw sieci:

   u    Change to recently-visited directory                 |netrw-u|
   U    Change to subsequently-visited directory             |netrw-U|

Napisałem małą funkcję, aby kilkakrotnie nacisnąć CTRL-O dla mnie, dopóki bufor się nie zmieni.

Możesz go znaleźć tutaj . Odwzorowałem to na CTRL-U, ale możesz zastąpić CTRL-O, jeśli chcesz.

function! GoBackToRecentBuffer()
  let startName = bufname('%')
  while 1
    exe "normal! \<c-o>"
    let nowName = bufname('%')
    if nowName != startName
      break
    endif
  endwhile
endfunction

nnoremap <silent> <C-U> :call GoBackToRecentBuffer()<Enter>

Prawdopodobnie mógłbyś napisać coś podobnego <C-I>.

Problemy:

• Jeśli nie ma wcześniejszego bufora, będzie on nadal dyskretnie zapętlał, dopóki nie naciśniesz CTRL-C!

Związane z:

• :jumps wymienia historyczne lokalizacje, przez które CTRL-O się cofnie.
• Domyślna CTRL-T Vima jest dobrą alternatywą dla zacierania CTRL-O, ponieważ jest gruboziarnista: przesuwa się tylko poprzez skoki znaczników.

Możesz użyć, :lsaby wyświetlić wszystkie bufory. Na przykład:

:ls
  1      "vim.markdown"                 line 160
  2      "ext.markdown"                 line 0
  3 #    "~/to"                         line 1
  4 %a   "~/TODO"                       line 68

Aby wrócić do bufora ext.markdown, użyj :e +Nbuf, gdzie Njest numerem bufora z pierwszej kolumny. Na przykład: :e +2buf.

Możesz stworzyć prostą funkcję zapewniającą bardziej interaktywne wrażenia:

fun! ChooseBuf()
    redir => buffers
        silent ls
    redir end

    echo l:buffers
    let l:choice = input('Which one: ')
    execute ':edit +' . l:choice . 'buf'
endfun
command! ChooseBuf call ChooseBuf()
nnoremap <Leader>b :call ChooseBuf()<CR>

Po użyciu :ChooseBuflub <Leader>bmożesz po prostu wpisać numer bufora, który chcesz edytować.

Nie jest to do końca „ostatnio używane”, ponieważ zamówienie jest „ostatnio otwarte” (prawdopodobnie jest to również powód :bnext/ :bprevbrak działania zgodnie z oczekiwaniami).

<C-6>to, czego potrzebujesz, to zabierze Cię z powrotem do poprzedniego bufora, który miałeś otwarty przed bieżącym. Są też :bprevi :bnextktórych możesz użyć do tego samego.

Możesz także użyć, :oldfilesaby uzyskać listę edytowanych plików.

Lista będzie miała numery związane z nazwami plików. Wybierz plik, zanotuj numer (powiedzmy 14) i otwórz go za pomocą:edit #<14

Możesz także uruchomić inne polecenia z tego pliku lub przekazać wiele plików do polecenia jednocześnie. Więcej o tym TUTAJ