Sprytny sposób na defragmentację systemu plików FAT?

Jaki jest najlepszy sposób na defragmentację systemu plików FAT podczas uruchamiania Linux / Unix (na przykład na pamięci USB)?

Skopiować całą zawartość w innym miejscu, sformatować, skopiować ponownie?
Używać narzędzia do defragmentacji FreeDOS w komendzie KVM?
Rozruch z logiką partycji ?
inny?

filesystems fat vfat

— Marc MAURICE
źródło

Wybrałbym twoją pierwszą opcję, jeśli miejsce nie jest problemem. Stworzyłbym czysty system plików w dużym pliku podłączonym do pętli. W ten sposób masz możliwość sprawdzenia wyniku przed nadpisaniem drążka.

— jippie

Sugestia @ jippie oferuje również kopię zapasową. W przeciwnym razie wybrałbym narzędzie do defragmentacji, ale najpierw dokładnie sprawdź, czy jest niezawodne, i wykonaj kopię zapasową, jeśli mam jakieś załączniki do danych.

— vonbrand,

@jippie: masz na myśli utworzenie pliku pętli o tym samym rozmiarze początkowej grubej partycji, skopiuj wszystko do niej, sprawdź, a następnie dd na oryginalne urządzenie? Będziesz potrzebował dodatkowej przestrzeni i nie widzę, jak lepiej jest po prostu tymczasowo skopiować plik do lokalnego systemu plików ext. Albo czegoś mi brakuje.

— Marc MAURICE,

Możesz sprawdzić wynik przed zmianą zawartości dysku flash.

— jippie 17.03.13

Odpowiedzi:

Możesz sprawdzić, czy plik jest pofragmentowany, czy nie, za pomocą filefragnarzędzia.

W ten sposób możesz odfiltrować pliki, które nie są pofragmentowane, i wykonać kopię / kopię tylko dla już pofragmentowanych plików. To powinno ci zaoszczędzić trochę czasu. Należy jednak pamiętać, że nie ma gwarancji, że nowy układ pliku będzie lepszy niż stary.

Najlepszym sposobem jest całkowite zignorowanie fragmentacji plików. Zwłaszcza na pendrivie nie ma to większego znaczenia, tylko marnuje cykle zapisu, aw przeciwieństwie do dysków twardych, nie ma żadnych ruchomych części, a tym samym niewielkiej kary z powodu fragmentacji.

Defragmentacja powinna być konieczna tylko wtedy, gdy wydarzyło się coś śmiesznego, co spowodowało fragmentację plików w bardzo ekstremalny sposób. Na przykład klienci torrent, którzy pobierają zawartość pliku w losowej kolejności bez wstępnego przydzielania. Ale dopóki FAT nie zacznie obsługiwać plików rzadkich w pewnym momencie, nie jest to nawet problemem, ponieważ wstępna alokacja jest obowiązkowa na takim FS.

— frostschutz
źródło

Dzięki za odpowiedź. W rzeczywistości potrzebuję sposobu na pełną defragmentację systemu plików FAT, ponieważ używam Easy2boot , a każdy plik ISO nie może być pofragmentowany.

— Marc MAURICE

Brzmi dla mnie jak przestarzała metoda. GRUB2 isoloop jest bardzo popularny, więc wiele dystrybucji obsługuje montowanie pętli ISO z dowolnego miejsca. Te, które tego nie robią, może być tak, że działa bezpośrednio z partycji, ale równie dobrze może zawieść. Całkowicie zależy od samej ISO.

— frostschutz

Wadą isoloop GRUB2 jest to, że bezpośrednio ładuje jądro Linuksa do ISO. Musisz znać ścieżkę jądra / initrd do załadowania, a stracisz menu ISOLINUX oferujące niestandardowe opcje uruchamiania.

— Marc MAURICE,

Znalezienie ścieżki nie jest trudne, a reszta zależy od wysiłku, który chcesz włożyć w konwersję elementów menu izolinux do podmenu grub2 ... ale tak, wszystkie rozwiązania mają swoje wady. Właśnie przetestowałem moją partycję ISO - ŻADNE pliki nie są podzielone. I były kopiowane jeden po drugim. Naprawienie tego byłoby dla mnie poważnym problemem, więc raczej zrezygnuję z ISO, które nie obsługują montażu isoloop.

— frostschutz

Sam nigdy nie korzystałem z easy2boot, ale ponieważ to rozwiązanie wymaga utworzenia partycji, nie możesz tego zrobić w pierwszej kolejności - jedna partycja na ISO i dd. W ten sposób nie jest możliwa fragmentacja. Lub alternatywnie, jeśli to w ogóle możliwe, rozdrobnienie wolna plików (ISO wewnątrz ISO?)

— Frostschutz

Spójrzmy na to z innej perspektywy, ponieważ podałeś przykład „na przykład na pendrivie”

ZŁY PRZYKŁAD

Pamięć USB to pamięć FLASH i należy wziąć pod uwagę dwie rzeczy: 1) Ponieważ pamięć FLASH nie ma ruchomych części, nie można zauważyć zauważalnego wzrostu wydajności podczas defragmentacji. Defrgs służą do czyszczenia systemu plików lub ponownego uporządkowania bloków plików, aby zbliżyć je do siebie - w celu zmniejszenia fizycznych ruchów ramienia (wyszukiwanie) i czasu oczekiwania na wirowanie dysku (opóźnienie). Flash tego nie ma. 2) Pisanie i pisanie oraz pisanie w pamięci flash powoduje jej zużycie. Teraz, dla wytrzymałości na zapis 100 000, może twoja pamięć USB przetrwałaby od kilku do 10 lat, ale ilość czasu na napisanie jest liczbą „skończoną”. Ciągłe defragmentacje pamięci USB niszczą to życie z powodu ograniczenia wytrzymałości.

I to nie tylko pamięć USB, karty SD, Compact FLASH, a nawet dyski SSD.

Chodzi mi o to, że nie defragmentuj tylko do cholery, wiedz, jaka jest podstawowa technologia systemu plików i jakie są tego konsekwencje, a nawet jeśli jest magnetyczna i nieelektroniczna, zbyt wiele defragmentacji może ostatecznie uszkodzić system plików i stracisz twoje pliki.

— Robert Shullich
źródło