Jakie są różnice we wspólnej pamięci między wczesnymi i nowoczesnymi systemami uniksowymi?

W jaki sposób procesy mogą współdzielić pamięć we wczesnych wersjach Uniksa? Jak to porównać z nowoczesnymi implementacjami pamięci współdzielonej?

Bardzo wczesne systemy UNIX nie miały MMU , a zatem cała pamięć w systemie była dzielona między wszystkie procesy w pamięci. UNIX V7 był pierwszym, który miał zarządzanie pamięcią, AFAIK. PDP-11 nie miał nawet MMU, kiedy został wydany; zobacz tę książkę PDF, strona 35 .

W miarę upływu czasu, a MMU stały się powszechną rzeczą, UNIX zaczął tego wymagać. A następnie pamięć może zostać rozdzielona między procesami. W latach 80. widzieliśmy więcej mechanizmów IPC, w tym pamięć współdzieloną zarządzaną przez system operacyjny (co było nowością w SVR1, około 1983 r.). SVR1 wprowadził także komunikaty i semafory, a API Systemu V są nadal dostępne w nowoczesnych systemach dla wszystkich tych trzech rzeczy.