Czy jest jakiś powód, aby NIE uruchamiać Linuxa na maszynie wirtualnej przez cały czas?

Przeszedłem do korzystania z Arch Linuxa przez większość mojej codziennej pracy i nie potrzebuję Windowsa do niczego poza grami i kilkoma aplikacjami, które nie są przeniesione do Linuksa jak OneNote. Moja dystrybucja Linuksa jest hostowana w VirtualBox z Windows jako hostem i bardzo mi się podoba w ten sposób, migawki są niezwykle przydatne.

Powiedzmy, że prawie nigdy nie przejmuję się hostem Windows i spędzam 95% czasu na gościu, czego by mi brakowało?

Czy są poważne wady?

Czy wydajność jest poważnie ograniczona i czy instalacja bezpośrednio na maszynie sprawi, że moje życie stanie się jeszcze bardziej niesamowite?

Zakładając, że wszystko działa poprawnie i nie chcesz wykonywać zadań wymagających dużych zasobów, takich jak granie w gry lub wykonywanie dużych kompilacji, myślę, że wszystko będzie dobrze.

Jest kilka podstawowych problemów, które prawdopodobnie napotkasz:

• niepoprawny czas gościa
• niepoprawny rozmiar ekranu gościa lub głębia kolorów
• nie ma dostępu do urządzeń USB (drukarki, telefony itp.)

Aby to naprawić, należy zainstalować dodatki dla gości VirtualBox . Szczegółowe informacje zawiera przewodnik gości VirtualBox Arch Linux .

Aby uzyskać dodatkowe funkcje, takie jak obsługa USB 2.0 i Intel PXE, możesz również zainstalować pakiet rozszerzeń VirtualBox .

Następnie powinieneś wiedzieć o kilku kwestiach:

• nie można używać USB 3.0
• nie można użyć IEEE1394 / „FireWire”
• nie można używać trybu płynnego w połączeniu z podwójną głowicą
• czas nie synchronizuje się z 64-bitowymi gośćmi

Oczywiście na maszynę wirtualną z Linuksem wpłynie również awaria systemu Windows. Problemy, które miałem ostatnio:

• Host systemu Windows ulega awarii z powodu błędu sterownika (niebieski ekran)
• Host systemu Windows uruchamia się ponownie z powodu aktualizacji zabezpieczeń

Podczas uruchamiania maszyny wirtualnej największym spadkiem wydajności będzie wejście / wyjście dysku . Jeśli to możliwe, umieść maszynę wirtualną na osobnym dysku i / lub użyj dysku SSD . Pomocne może być również użycie wirtualnego napędu SATA zamiast wirtualnego napędu IDE.

Uczę praktycznych zajęć na Linuksie i niestety, zgodnie z polityką firmy, nie wolno mi ponownie formatować laptopów dostarczanych przez klasę, więc podchodzimy do gościa VirtualBox.

Ignorując wszystkie problemy z wydajnością, oto kilka uwag / problemów, które zauważyłem:

1) Tryb zmostkowany i bezprzewodowy

Niektóre karty bezprzewodowe najwyraźniej mają problemy z „podwójną tożsamością”, co oznacza, że ​​nasze lekcje routingu / zapory / sieci idą do diabła. Jest to znany problem - większość sterowników bezprzewodowych nie obsługuje mostkowania.

most | Linux Foundation - To nie działa z moją kartą bezprzewodową!

Oznacza to, że jeśli używasz interfejsu bezprzewodowego, musisz wykonać dodatkową pracę, aby gość miał „publiczny” adres IP.

2) Integracja pulpitu

Poza kilkoma projektantami ścian, nowoczesne środowiska komputerowe są dość dobrze przemyślane i oferują pewne udogodnienia, które są tracone, gdy nie mają pełnego dostępu do wejścia / wyjścia lub narzędzia do podłączania / odłączania urządzenia. Na przykład menu Vbox na dole staje się naprawdę denerwujące, jeśli masz wybieracz okien lub powiadomienia. Niektóre komputery używają skrótu Ctrl + Alt + kursor_klucz (przełączanie obszarów roboczych) do odwracania wyświetlacza.

Mam na myśli, porównaj, jak łatwo jest odłączyć urządzenie USB w GNOME od równoważnej liczby podmenu / kliknięć w systemie Windows, i wiem, które wolałbym każdego dnia.

3) „Kradzież” USB

Czasami Windows po prostu nie chce puścić dysku USB - mówienie wirtualnemu pudełku, aby go podłączyć, nie zawsze działa - najprawdopodobniej, gdy Windows czyta zawartość z jakiegoś powodu. Są też dyski USB, które nie są zwykłymi urządzeniami pamięci masowej, ale wykonują akcję podobną do przełączania trybów, aby uczynić dyski dostępnymi - irytujące przy podłączaniu do komputera z systemem Linux.

4) Stabilność

Zazwyczaj łatwiej jest „złamać” system Windows niż Linux, dlatego zwykle chcesz, aby Linux „chronił” instancje Windows, a nie odwrotnie. Straciłem już kilka dni roboczych, gdy pracownicy nadpisywali niewłaściwe pliki i ostatecznie zepsuli naszą instalację Virtualbox i nasze obrazy Linux.

5) Narzędzia wiersza poleceń

Przynajmniej w Linuksie masz opcję wygrywania obrazów dysków Vbox za pomocą qemu-nbd i urządzenia sieciowego.

QEMU / Images - Wikibooks, otwarte książki dla otwartego świata - Montowanie obrazu na hoście

Umożliwia to przeglądanie i modyfikowanie zawartości dysku systemu-gościa bez konieczności uruchamiania go, na przykład, jeśli nie można go uruchomić.

Możesz także robić takie rzeczy, jak tworzenie skryptów kopii zapasowych VDI - lub tylko ich zawartości, lub zmienianie „profili” VirtualBox za pomocą dowiązań symbolicznych - o wiele łatwiejsze na bashu.

Nie zapominaj, że VM jest emulacją. Twój system uniksowy nigdy nie będzie tak potężny na maszynie wirtualnej, jak zainstalowany. Archlinux jest dostosowany do twoich upodobań, jest to dystrybucja, którą możesz dostosować do maksimum.
Kiedyś działałem na maszynie wirtualnej, choć zdecydowanie myślałem o zainstalowaniu go zdecydowanie na moim komputerze. Teraz mój system uruchamia się po około 15 sekundach, moje kompilacje są znacznie szybsze i wszystko działa lepiej.
Archlinux nie jest taki duży, możesz go zainstalować na małej partycji (po prostu upewnij się, że masz wystarczająco dużo miejsca dla swoich programów na partycji głównej (musiałem ponownie sformatować moją partycję root, ponieważ była zbyt mała)). Jeśli używasz systemu Windows tylko do grania, powinieneś rozważyć tę opcję =)

PS: Tak, instalacja bezpośrednio na komputerze sprawi, że Twoje życie będzie niesamowite. : P

Istnieją trzy sposoby skonfigurowania dwóch systemów operacyjnych:

1. Host systemu Windows, Linux VM (jak już masz).

2. Host systemu Linux, maszyna wirtualna z systemem Windows.

3. Podwójny rozruch.

Jeśli chcesz uruchomić gry Windows, nie polecam opcji 2.

Jeśli regularnie chcesz używać programu tylko dla systemu Windows (który nie działa dobrze w Wine) podczas sesji Linux, opcja 3 nie będzie dla ciebie dobrze działać.

Jeśli tak rzadko używasz systemu Windows do gier, że ponowne uruchomienie nie jest trudnym zadaniem, opcja 3 jest najbardziej wydajna.

Pytanie zatem brzmi: czy denerwuje Cię obecny system? Czy to wystarczy? Starym prawdziwym minusem, który mogę wymyślić, jest wydłużony czas uruchamiania i niższa dostępność pamięci.

BTW, możliwe jest skonfigurowanie systemu podwójnego rozruchu, w którym można również uruchomić tę samą instalację Linuksa w maszynie wirtualnej w systemie Windows, ale nie na odwrót (Linux wykrywa sprzęt w czasie rozruchu, ale Windows ma zainstalowane sterowniki na stałe, po zainstalowaniu ).

Jeśli chcesz skonfigurować podwójny rozruch przed wypróbowaniem, wypróbuj instalator Ubuntu „wubi”. (Tak, wiem, że jesteś Archiem, ale tylko próbujesz, prawda?) Wubi instaluje dyski jako plik obrazu w systemie Windows, podobnie jak VM, ale uruchamia go jako system operacyjny hosta. Nie ma wtrącania się partycji, a po zakończeniu można ją odinstalować bezpośrednio z Panelu sterowania systemu Windows. Jedynym minusem jest to, że wydajność we / wy dysku jest nieznacznie zmniejszona.

Jeśli używasz tego urządzenia głównie przez SSH, istnieje duża szansa, że ​​znajdujesz się w strefie masła, gdzie tak naprawdę nie ma znaczenia, czy jest to maszyna wirtualna, czy na prawdziwym sprzęcie. Wiele problemów wymienionych w innych odpowiedziach pojawia się, gdy próbujesz użyć systemu-gościa jako pulpitu GUI. Serwery Linux są bardzo zadowolone z maszyn wirtualnych; Ogromną częścią rynku hostingu jest Linux na maszynach wirtualnych.

Zetknąłem się tylko z kilkoma przypadkami, w których zmuszony byłem uruchomić serwer Linux na prawdziwym sprzęcie, zamiast na maszynie wirtualnej:

Prawdziwy dostęp do sprzętu

Czasami trzeba użyć karty PCI, której system VM nie może wirtualizować. Powiedzmy, 4-kanałowy dekoder MPEG-2 . Niektóre systemy VM mogą nadać maszynie VM wyłączne prawo własności do karty, na przykład za pośrednictwem technologii Intel VT-d , ale nie bez problemów:

• Jest hit prędkości. To może mieć znaczenie.

• Nie wszystkie systemy maszyn wirtualnych mogą to zrobić i możesz nie mieć swobody przełączania się na taką, która może.

• Mogą wystąpić nieistotne konsekwencje, jak w przypadku VMware ESXi 5, gdzie przekazanie własności maszyny wirtualnej na kartę wymaga ponownego uruchomienia hosta, a następnie uniemożliwia wykonanie migawek tej maszyny wirtualnej. (Przez „nieistotne” rozumiem, że te problemy można rozwiązać, zajmuje to tylko czas rozwoju).

Duże miejsce do przechowywania

Twój system maszyn wirtualnych może nie być w stanie utworzyć dysku wirtualnego tak dużego, jak sam sprzęt pozwala na istnienie prawdziwych dysków. Na przykład VMware ESXi 5 ma limit wielkości woluminu wirtualnego 2 TB. Jeśli potrzebujesz większego pojedynczego woluminu w maszynie wirtualnej, musisz przeskakiwać obręcze, aby obejść to ograniczenie:

• Możesz przepchnąć kontroler RAID do maszyny wirtualnej za pomocą VT-d, ale znowu ma problemy.

• Możesz przepchnąć passel 2 TB woluminów wirtualnych do maszyny wirtualnej i połączyć je razem z LVM , ale kupiłeś sobie również pasmo problemów.

  Po pierwsze, gdy (!) Jeden z dysków fizycznych umiera, jeśli korzystasz z systemu-gościa na czystym sprzęcie, możesz go zdiagnozować i naprawić za pomocą dostarczonego oprogramowania do zarządzania, takiego jak 3DM lub tw_clioprogramowanie 3Ware . Ale spróbuj znaleźć wersje, które będą działały na hoście VMware ESXi 5.0! Teraz musisz ponownie uruchomić komputer, aby móc korzystać z interfejsu zarządzania BIOS.

  Po drugie, warstwa abstrakcji odłączyła woluminy wirtualne od woluminów fizycznych, więc programowa warstwa RAID / LVM w systemie-gościu nie może efektywnie zarządzać dyskami. Ta warstwa może myśleć, że sprytne pisanie na dyskach odbywa się w trybie okrężnym, ale ponieważ prawdopodobnie dzielą niektóre z tych samych dysków fizycznych, wydajność będzie hitem, ponieważ niektóre dyski zapisują jeden po drugim.

• Możesz utworzyć wolumin w prawdziwym systemie sprzętowym i wyeksportować go do maszyny Wirtualnej za pośrednictwem NFS, ale wtedy też osiągniesz szybkość.

Możesz zrównoważyć niektóre z powyższych zalet wirtualizacji, takich jak możliwość wstrzymania maszyny wirtualnej, przeniesienia jej na inny host i bezproblemowego ponownego uruchomienia.

Jakiego środowiska graficznego używasz w systemie Linux? Większość współczesnych środowisk graficznych (GNOME, KDE, Unity) zmierza w kierunku wymaganej sprzętowej akceleracji 3D do poprawnego działania. Obsługa przyspieszania sprzętowego grafiki w maszynach wirtualnych jest obecnie stosunkowo niedojrzałą technologią. VirtualBox ma wsparcie eksperymentalne .

Zasadniczo wszystko będzie dobrze działać, od Internetu po instalowanie pakietów również w celu inicjalizacji sprzętu, jednak zapłacisz cenę za każdą awarię maszyny z systemem Windows.

Korzystam z podobnej konfiguracji i uważam ją za niezwykle przydatną po prostu dlatego, że mogę kopiować i przenosić swoją pracę maszyny wirtualnej z systemem Linux między komputerami.

Znalazłem tylko dwie istotne wady korzystania z maszyny wirtualnej.

1. Jeśli host używa połączenia z siecią bezprzewodową, VPN jest bardzo niewiarygodny u gościa
2. Konfiguracje z wieloma monitorami zazwyczaj zasysają maszynę wirtualną.

Punkt 2 można skutecznie pokonać, używając VMWare i Unity - Unity to funkcja VMWare, która uruchamia aplikacje w systemie Windows na pulpicie hosta (nie mylić z Ubuntu Unity).

Jedną z rzeczy, które warto rozważyć, jest sprawdzenie, czy sprzęt został przetestowany z używaną dystrybucją Linuksa. Wpadłem na problem, że dystrybucja, której użyłem, działała idealnie na maszynie wirtualnej, ale była strasznie niestabilna natywnie, z powodu karty graficznej, która nie została w pełni przetestowana z dystrybucją. Na przykład Fedora ma listę sprzętu, który został w pełni przetestowany. Faktem jest, że żadna dystrybucja linuksa nie będzie w 100% stabilna dzięki najnowocześniejszemu sprzętowi z nowymi, błędnymi sterownikami. Próbowałem zrobić to, co zrobiłeś, ale skończyło się to usunięciem mojej partycji linux, gdy kilka dystrybucji nie działało wystarczająco stabilnie. Moim zdaniem, chyba że robisz coś, co wymaga akceleracji sprzętowej, absolutnie nie musisz uruchamiać Linux-a natywnie.

Moje zużycie energii gwałtownie wzrasta przy każdym uruchomieniu VirtualBox.

W moim przypadku używam Linuksa zarówno jako hosta, jak i gościa, i nie wiem, czy system hosta / gościa robi różnicę, czy jest to związane z VirtualBox lub techniką wirtualizacji.

Za pomocą powertop widzę, że proces „VBoxHeadless” jest często największym pojedynczym odbiorcą energii w moim systemie.

Jeśli jest to system stacjonarny, być może nie ma to dla ciebie znaczenia, ale na moim laptopie chcę wyłączyć VirtualBox, gdy nie potrzebuję systemu gościa.

Jeśli nie używasz maszyn wirtualnych do specjalnych celów (np. Musisz klonować maszyny wirtualne; kopiować / przenosić między serwerami; mieć wiele różnych środowisk testowych; itp.), Sugeruję zainstalowanie Linuksa jako podstawowego systemu operacyjnego dla 95% twoich działań, oraz następnie zainstaluj system Windows jako maszynę wirtualną z poziomu systemu Linux dla 5% aktywności działań systemu Windows. (O ile 5% aktywności systemu Windows nie powoduje nadmiernego obciążenia procesora / pamięci; jak w przypadku Photoshopa lub edycji wideo). Jeśli masz system Linux jako podstawowy system operacyjny, będzie on miał pełny dostęp do całej pamięci i wszystkich rdzeni procesora. Jeśli jednak znajduje się w maszynie wirtualnej, można przypisać do niej tylko niewielką część rdzeni procesora pamięci; ogólnie w najlepszym razie połowę zasobów maszyny można przypisać do maszyny wirtualnej. Jeśli więc masz maszynę czterordzeniową z 8 GB pamięci RAM, ale przypisałeś tylko 1 rdzeń i 2 GB do maszyny wirtualnej,

Korzystanie z maszyny wirtualnej będzie wolniejsze. W większości przypadków wirtualizacja jest obecnie bardzo dobra, a różnica nie będzie zauważalna (poza zauważalnym spadkiem dostępnych procesorów / pamięci RAM na maszynę wirtualną); jednak jeśli potrzebujesz fantazyjnego przyspieszenia sprzętowego (np. grafiki), twoja maszyna wirtualna może nie zostać poprawnie przetłumaczona na twoją kartę; więc możesz zauważyć, że renderowanie wideo / 3-d znacznie ucierpiało w maszynie wirtualnej.

Mogę powiedzieć, że - z mojego doświadczenia - lepsza jest konfiguracja przeciwna. Mam na myśli gospodarza z Linuksem i gościa z Windows. Wynika to z wydajności i stabilności. W tej chwili pracuję w biurze z oknami hosta i gościnnym linuksem (potrzebuję ich obu), ale na moim osobistym laptopie mam hosta z Linuxem i gościa z Windows. A wydajność mojego laptopa jest lepsza. Nawet gdy mój osobisty laptop ma mniej zasobów.

W każdym razie nie widzę żadnego problemu (bez obejścia) w twojej konfiguracji. to tylko kwestia gustu.

Uruchamiam Ubuntu na maszynie wirtualnej VirtualBox i myślę, że jedynym problemem, na który natrafiłem, jest to, że przekazywanie akceleracji OpenGL do hosta jest linowe.

Zacząłem robić to, co robisz, * nix na maszynie wirtualnej. Świetnie nadaje się do wypróbowania go, ale sugeruję odwrócenie go. Windows może zadziwiająco dobrze działać na maszynie wirtualnej. Jeśli używasz głównie Linuksa, dlaczego nie sprawić, aby system hosta używał Linuksa?

Plusy:

1. Większa kontrola nad problemami z hostem (tj. Awarie / automatyczne ponowne uruchomienie mniej prawdopodobne w systemie Linux)
2. Linux bezczynnie zużywa mniej zasobów niż Windows (zasoby, które można zamiast tego przydzielić maszynie wirtualnej)
3. Moim zdaniem Virtualbox działa lepiej w systemie Linux. Próbowałem na dwa sposoby.
4. Łatwe w konfiguracji niesamowite zwiększenie prędkości do maszyny wirtualnej na systemie Linux. Korzystam z oprogramowania RAID na dwóch dyskach twardych, aby w systemie Windows XP uruchomić bootowanie do firefox w 8 sekund

Cons:

1. Możliwe problemy ze sterownikami podczas uruchamiania systemu Linux jako hosta
2. Przyspieszenie 3D może być trudne w Linuksie
3. Jeśli używasz systemu Windows do grania w gry, maszyna wirtualna może nie być wystarczająco szybka

Nie ma absolutnie żadnego powodu, aby tego nie robić, o ile wszystko, co chcesz zrobić na hoście i kliencie, działa tak, jak chcesz.

Korzystałem z tej konfiguracji na moim Sony PCG-Z505 z VMware od początku 2000 roku do połowy 2003 roku. Host: Windows 98 i klient SuSE Linux. Głównym powodem tej konfiguracji było to, że mogłem korzystać z serwera imap pod Linuksem z hosta Outlook Express będąc mobilnym (miałem to wcześniej na komputerze stacjonarnym z Linuksem z Win98 pod Linuksem). Klient systemu Linux również wykonuje filtrowanie spamu itp. W systemie Linux. Mogę również zalogować się do serwerów w pracy za pomocą ssh w bardziej znanym środowisku.

Host maszyny wirtualnej ładnie chronił Linuksa przed problemami sprzętowymi. IIRC wystąpiły pewne problemy z siecią bezprzewodową, ale przez większość czasu miałem połączenie przewodowe w domu lub w biurze. Jeśli nie, program Outlook Express odbierze pocztę i przekaże ją do serwera imap, tymczasowo tracąc filtrowanie spamu, gdy działa tylko sieć bezprzewodowa.

Nie mogłem uruchomić tego na odwrót (tak jak wcześniej na moim pulpicie), ponieważ normalnie uruchamiałem Linuksa bez grafiki, inaczej rzeczy nie zmieściłyby się w pamięci. Z Linuksem jako hostem musiałbym cały czas uruchamiać go również w trybie graficznym, pozostawiając za mało pamięci w systemie Windows 98, aby uruchomić program Word bez zamiany.

Korzystam również z tej konfiguracji (gość Ubuntu w systemie Windows).

Zawodowiec:

• Bez zmian w początkowych oknach, dział IT mojej firmy będzie obsługiwał wszelkie problemy / awarie związane z oknami.

Kon:

• Powolny start: trzeba uruchomić system Windows, a następnie uruchomić maszynę wirtualną.
• Brak mostkowania bezprzewodowego.

Dodam notatkę do już istniejących (i doskonałych) odpowiedzi: możliwe jest także uruchamianie Linuxa i Windowsa obok siebie.

Projekt Cooperative Linux ma na celu:

Cooperative Linux to pierwsza działająca darmowa i otwarta metoda optymalnego uruchamiania systemu Linux w systemie Microsoft Windows natywnie. Mówiąc bardziej ogólnie, Cooperative Linux (skrócona nazwa coLinux) to port jądra Linuksa, który pozwala mu współpracować razem z innym systemem operacyjnym na jednej maszynie.

i działają nawet dystrybucje Linuksa: TopologiLinux i andLinux .

Niestety wydaje się, że projekty te zostały porzucone; najnowsza wersja coLinux ma 3 lata, a najnowsza wersja obu dystrybucji ma 8 lat.