Jakie są punkty montowania zgodne z FHS?

Zastanawiam się, jakie są punkty montowania zgodne z FHS dla wewnętrznych dysków twardych i udziałów sieciowych ? Wiele różnych samouczków sugeruje montowanie ich w podkatalogach do /mntlub/media

Zgodnie z FHS 3.0 (File Hierarchy Standard):

• /media: Punkt montowania nośników wymiennych ( ten katalog zawiera podkatalogi, które są używane jako punkty montowania nośników wymiennych, takich jak dyskietki, dyski CD-ROM i ZIP ).
• /mnt: Punkt podłączenia tymczasowo zamontowanego systemu plików ( ten katalog jest udostępniony, aby administrator systemu mógł tymczasowo zamontować system plików w razie potrzeby. Zawartość tego katalogu jest problemem lokalnym i nie powinna wpływać na sposób uruchamiania dowolnego programu )

Zakładam, że te punkty montowania mogłyby się udać /home/foo/extdrive /home/foo/nfssharedla systemu jednego użytkownika, ale gdzie miałbym je montować, aby były dostępne dla wszystkich użytkowników?

Aktualizacja: FHS 3.0, rozdział 3.1, drugi akapit „Uzasadnienie”

• nowy katalog w /(tj. /workspacei /nfsshare) Istnieje kilka powodów, dla których tworzenie nowego podkatalogu głównego systemu plików jest zabronione: Wymaga miejsca na partycji głównej, które administrator systemu może chcieć zachować jako mały i prosty ze względów wydajnościowych lub bezpieczeństwa. Unika dyscypliny, jaką administrator systemu ustanowił w celu dystrybucji standardowych hierarchii plików między woluminami, które można zamontować. Dystrybucje nie powinny tworzyć nowych katalogów w hierarchii głównej bez bardzo dokładnego rozważenia konsekwencji, w tym dla przenośności aplikacji.

Tworzysz własne katalogi punktów montowania. Jeśli chcesz zapytać dlaczego, mogę jedynie wskazać świetną odpowiedź Woutera Verhelsta .

Wewnętrzne dyski

/mntjest ważnym miejscem do zrobienia własnego, jeśli chcesz, i tak jest /.

/mntmogły być wykorzystywane do tego celu przez niektóre historyczne systemy instalacyjne, a także nośniki wymienne (wcześniej /media). Nadal możesz to zrobić, ale sam system nie powinien już niczego konfigurować /mnt.

Myślę, że użycie / mnt jest rozsądne, jeśli możesz utworzyć wiele punktów montowania. Ułatwia zobaczenie ich wszystkich razem i jest znany jako jedna z lokalizacji, z których ludzie lubią korzystać. Niektóre inne osoby lubią korzystać /Volumes- po systemie OS X lub /vol. / data jest wspólne dla jednego punktu podłączenia. Używany jest również / d /. / disk / jest prawie na pewno używany przez niektórych, ale może rozpraszać pamięć, która nie jest oparta na dyskach.

Jeśli użyjesz / mnt, utworzę również / mnt / tmp. Wtedy nadal będzie wygodny katalog dla tymczasowych montowań, oryginalne użycie / mnt, o którym wspomina FHS.

Preferowane punkty montowania wewnętrznych dysków twardych

Możliwe, że ręczne tworzenie punktów montowania poniżej /mediajest złym pomysłem w niektórych popularnych systemach. Nowoczesne systemy operacyjne Linux automatycznie utworzą punkty montowania nośników wymiennych i możliwe, że utworzona przez nich struktura będzie kolidować lub po prostu wydawać się niezgodna z własną. Nie mówisz, jaki jest twój system, ale możesz być zainteresowany przenośnymi wytycznymi, szczególnie jeśli pytasz o FHS. Zauważ, że to rozumowanie jest podobne do tego, dlaczego FHS mówi, że system operacyjny nie może się zapełniać / mnt.

Punkt montażu dla dysku systemowego USB

Sieciowe systemy plików

To jest czasami zaleca się montować systemy plików sieciowych w dedykowanym sub-directory np /n/host, /nfs/hostlub /net/hostetc.

Na przykład, jeśli podłączysz sieciowy system plików na / host, a sieć stanie się nieosiągalna, ls /może się zawiesić podczas próby statycznego systemu plików. Może to być niepożądane i frustrujące w momencie, gdy już jesteś sfrustrowany.

Kiedy FHS mówi o tym, czego nie możesz zrobić, to mówisz o dystrybucji , a nie o użytkowniku lub lokalnym administratorze systemu.

System uniksowy ma tylko jedno drzewo systemu plików. Dlatego możesz zamontować wszystko w systemie lokalnym w dowolnym miejscu w systemie plików i nie złamałbyś FHS w żaden sposób; w końcu FHS dokłada wszelkich starań, aby nie przeszkadzać lokalnym administratorom systemu. Dla dysków wewnętrznych, które są w systemie przez cały czas, to doskonale ważne, aby mieć punkt montowania /optlub /ntfslub /scratchlub cokolwiek. Alternatywnie, jeśli brakuje Ci miejsca na dysku i chcesz przenieść niektóre elementy z głównego systemu plików na inny dysk, możesz przenieść /varlub /usrna osobny dysk twardy i zająć się tym w ten sposób.

Jedyną rzeczą, którą należy nie zrobić, to zamontować wewnętrzny dysk na miejscu, że FHS mówi dystrybucje mogą pisać na (takich jak /usr, /varlub /lib), a następnie albo nie przenieść odpowiednie dane w tym miejscu lub korzystać z niektórych nie-POSIX system plików dla danej partycji. Poza tym prawie wszystko jest uczciwą grą.

Aby katalog był dostępny dla określonych użytkowników, należy utworzyć grupę. Zgodnie z konwencją grupy mogą mieć katalogi domowe. Są one czasami, ale niekoniecznie, tworzone jako / home / $ GROUP.

Możliwe byłoby utworzenie katalogu / home / alusers. Możesz zarezerwować alusers nazwy grupy (tzn. Utworzyć pustą grupę), jeśli chcesz. (Nazwy użytkowników i grup są technicznie oddzielnymi przestrzeniami nazw, ale zwykle są spójne. Np. W tym przypadku nie chcesz specjalnie tworzyć „aluserów” zwykłych użytkowników).

Ten szczególny schemat nazewnictwa nie uogólnia w sposób naturalny dla wielu systemów plików, np. Jednego dysku wewnętrznego i jednego sieciowego systemu plików.

Nie jesteś dystrybucją oprogramowania, a przesłanki podane w FHS nie dotyczą ciebie. Przestrzeganie tego ograniczenia wprowadziłoby dodatkowe ograniczenie. Jeśli / home stanie się niemożliwy do zamontowania, zamontowanie / home / alusers będzie również łatwiejsze do tworzenia kopii zapasowych, odzyskiwania lub rozwiązywania problemów.

Szybka odpowiedź: to zależy ... FHS jest dla dystrybucji, jak powiedzieli inni. Ale może być łatwiej podążać przynajmniej za jego duchem, aby ułatwić konserwację, zwłaszcza jeśli ma to być zrobione na kilku systemach, które inne osoby mogą w końcu wspierać. Warto również pamiętać o tym, w jaki sposób tworzone są kopie zapasowe, ponieważ może to zaoszczędzić konieczności dostosowywania ich w celu uwzględnienia dodawanego miejsca.

Przykłady, których użyłem:

• Duża część ogólnej wspólnej przestrzeni na / mnt / play
• Montowania CIFS na użytkownika za pośrednictwem pam-mount na / home / [nazwa użytkownika] / network / [udostępnij]
• Aplikacje serwerowe zgodnie z instrukcją, np. / Sapmnt / opt / what / bacula
• Udziały plików w / srv / [nazwa udziału] lub / fileshares / [nazwa udziału]

Warto również unikać czegokolwiek, co jest używane przez automounter, takiego jak / media na Mint / Ubuntu, lub używając wymienionych drzew katalogów do czegoś innego niż zamierzony. Np. Często podłącza się dysk do / var / [app] lub / usr / [app], aby udostępnić więcej miejsca dla tej konkretnej aplikacji, ale nie używaj jej do czegoś innego, bo dostaniesz tylko siebie w błocie.