Jaka jest różnica między `su -` a` su --login`?

Ze sustrony podręcznika użytkownika:

For  backward  compatibility, su defaults to not change the current directory
and to only set the environment variables HOME and SHELL (plus USER and LOGNAME
if the target user is not root).  It is recommended to always use the 
--login option (instead of  its  shortcut -) to avoid side effects caused
by mixing environments.

...

-, -l, --login
    Start the shell as a login shell with an environment similar to a real login:

        o      clears all the environment variables except TERM

        o      initializes the environment variables HOME, SHELL, USER, LOGNAME, and PATH

        o      changes to the target user's home directory

        o      sets argv[0] of the shell to '-' in order to make the shell a login shell

Trudno powiedzieć, czy jest jakaś różnica między -i --login(lub podobno tylko -l). Mianowicie strona podręcznika mówi „zamiast skrótu -”, ale wszystkie te opcje są zgrupowane razem i nie widzę wyjaśnienia różnicy, jeśli w ogóle istnieje.

UPD Sprawdziłem pytanie, które ma rozwiązać mój problem . Pytanie dotyczy w zasadzie różnicy między sui su -. I pytam o różnicę między su -i su --login. Więc nie, to wcale nie rozwiązuje problemu.

Ręczne wprowadzanie Debiana wydaje się bardziej pouczające:

   -, -l, --login
       Provide an environment similar to what the user would expect had the user logged
       in directly.

       When - is used, it must be specified before any username. For portability it is
       recommended to use it as last option, before any username. The other forms (-l
       and --login) do not have this restriction.

nie ma różnicy, to jest jak bieganie;

echo bob | grep -v bob
echo bob | grep --invert-match bob

tylko stenografia ...