Jakie są najbardziej niezawodne narzędzia wiersza polecenia Wi-Fi? iw vs wpa_cli vs nmcli

Badam kilka niskopoziomowych narzędzi do łączenia się z sieciami bezprzewodowymi i znalazłem następujące narzędzia (z przydatnymi linkami do dokumentacji / samouczka):

• iw

• wpa_cli

• nmcli

Nie mogę znaleźć dokładnej oceny tych narzędzi ani podobnych narzędzi. Być może ktoś może porównać te narzędzia pod względem niezawodności i łatwości obsługi? Który jest najlepszy na komputer z systemem Linux? Link do istniejącego artykułu jest mile widziany, ponieważ nie mogę wiele znaleźć w wyszukiwarce.

Przepraszam, jeśli to pytanie jest zbyt otwarte, ale nie mogę znaleźć dobrego porównania i otrzymałem mieszane recenzje od osób, które narzędzie jest najbardziej niezawodne.

Oto trochę z mojego doświadczenia:

Korzystam z wpa_cli i jestem bardzo zadowolony. Działa od razu na wielu systemach Linux, ale wydaje się, że nie działa po zainstalowaniu NetworkManager. Moim głównym problemem jest to, że mam teraz ponad 100 sieci Wi-Fi w mojej konfiguracji i wydaje się, że nie ma łatwego sposobu na dodanie / usunięcie sieci za pomocą SSID. Muszę użyć numeru sieci, który jest przypisany przez wpa_supplicant, i wydaje się nieuzasadnione, aby ponownie numerować lub zmieniać kolejność sieci. Muszę również ręcznie wprowadzić identyfikator SSID dla nowych sieci - być może coś takiego jak uzupełnianie tabulatorami lub menu tekstowe byłoby fajne. Spłonęło to dużo czasu, gdy na przykład ssid miał trochę białych znaków.

Miałem również problemy z ręcznym ustawieniem konkretnej konfiguracji, np. scan_ssid=1Dla sieci ukrytych i key_mgmt=NONEsieci niezaszyfrowanych. Martwię się, że podczas łączenia się z nową siecią Wi-Fi może pojawić się jakiś inny szczególny przypadek i może nie mam czasu na zastanowienie się nad wpa_supplicant.confrozwiązaniem. W związku z tym łatwość obsługi jest wyzwaniem w przypadku wpa_cli, ale może istnieją funkcje tego narzędzia, o których nie wiem.

Powiedziano mi, że nmcli jest najbardziej przyjazny dla użytkownika i nie poświęca żadnej niezawodności, nawet jeśli opiera się na NetworkManager jako zależności. Otrzymałem kolejną rekomendację, że iwo jest najlepszy dla komputera z systemem Linux, ponieważ jest on wbudowany we wszystkie dystrybucje Linuksa, ale mam wrażenie, że iw nie ułatwia zarządzania i automatyzacji konfiguracji, gdy jest skonfigurowanych wiele połączeń. ArchWiki mówi również, że iw obsługuje tylko nl80211 , ale może to nie być realistyczne.

Ponieważ wydaje mi się, że nie mogę znaleźć dużego porównania między tymi narzędziami, doceniłbym każdy wgląd lub referencje.

IW

Polecenie iwsłuży zwykle do konfigurowania urządzeń Wi-Fi, można go użyć do połączenia z otwartą siecią Wi-Fi lub punktem dostępu chronionym kluczem WEP .

Ograniczenie: Nie można połączyć się z siecią Wi-Fi chronioną kluczem WPA *.

nmcli

Jest to sieć-manager Narzędzie wiersza poleceń do konfigurowania NetworkManagera i podłączenia do wszystkich sieci WiFi, jest to zależność NetworkManger. Jest to potężne narzędzie wiersza poleceń, ale możesz się bez niego łączyć.

wpa_cli

Jest to narzędzie wiersza poleceń do interakcji z wpa_supplicantpozwalające na zapisanie pliku konfiguracyjnego używanego przez wpa_supplicant(w /etc/wpa_supplicantkatalogu) i łączenie się z siecią Wi-Fi (i więcej ...).

Jest to kompletne narzędzie do zarządzania połączeniem Wi-Fi.

ale wydaje się, że nie działa, gdy jest zainstalowany NetworkManager.

Po zainstalowaniu menedżera sieci rozpocznie się przy starcie, uruchomi się, wpa_supplicant.serviceaby połączyć się przy użyciu zapisanego pliku konfiguracyjnego menedżera sieci , wpa_clispróbuje zmodyfikować wpa_supplicantplik konfiguracyjny i ponownie się połączyć, co spowoduje niepowodzenie polecenia.

Aby pomyślnie połączyć się wpa_cli, powinieneś zatrzymać NetworkManager.service.

Menedżer sieci jest domyślnym menedżerem instalacji Ubuntu i uważam, że większość użytkowników nie ma z nim problemów, więc zakładam, że jest całkiem niezawodny. Menedżer sieci ma dodatkowo interfejs GUI, z którego można łączyć i konfigurować połączenia sieciowe.

Korzystanie z Network Managera często rozłączało mnie z dużymi sieciami WPA2 / Enterprise, jeśli przeprowadzałem się z jednej lokalizacji do drugiej, i wymagałem ponownego wprowadzenia hasła nawet po zapisaniu go w pliku konfiguracyjnym. Przekonałem się, że przejście na WICD rozwiązało problem.

Wicd może być zainstalowany wraz z wicd-gtkpakietem, który umożliwia łatwe połączenie sieciowe i konfigurację poprzez interfejs z oknem GTK. Jeśli nie chcesz instalować innego pakietu, można go również skonfigurować w interfejsie NCurses wicd-curses. Nie widziałem twojej listy wicd w powyższych trzech narzędziach Wi-Fi i polecam spróbować, ponieważ do tej pory nie miałem żadnych złych doświadczeń. Z mojego doświadczenia radzi sobie również bardzo dobrze w wielu konfiguracjach połączeń.

Ogólnie rzecz biorąc, trudno jest odpowiedzieć na pytanie, który program jest „najlepszy”. Wyszczególnienie wyraźnych potrzeb programu może być bardziej pomocne, ponieważ łatwiej jest polecić program, który spełnia Twoje potrzeby.