Do czego powinienem ustawić swój język i jakie są tego konsekwencje?

To pytanie zostało pobudzone przez zadanie pytania Przeglądarka Chromium nie pozwala ustawić domyślnego rozmiaru papieru dla „Drukuj do pliku” , a także przez rozmowę z @Gilles na czacie. Jak wskazał @don_crissti i jak to zweryfikowałem, zmiana ustawień regionalnych (przynajmniej LC_PAPER) robi różnicę w wyborze rozmiaru papieru.

Nigdy nie zastanawiałem się nad tym, co wybrać, i zawsze szedłem, en_US.UTF-8ponieważ wydawało się to rozsądnym wyborem domyślnym.

Jednak na @Gilles na czacie (patrz rozmowa rozpoczynająca się na stronie http://chat.stackexchange.com/transcript/message/17017095#17017095 ). Wyciągi:

Gilles: LC_PAPER ma domyślną wartość $ LANG

Gilles: Musisz mieć LANG = en_US.UTF-8. To zły pomysł: ustawia LC_COLLATE i prawie zawsze jest to zła rzecz

Gilles: LC_COLLATE nie opisuje poprawnego sortowania, jest zbyt restrykcyjny (przechodzi znak po znaku) usuwa LANG i zamiast tego ustawia LC_CTYPE i LC_PAPER

Gilles: plus LC_MESSAGES, jeśli chcesz wiadomości w języku innym niż angielski

Oczywiście są tutaj problemy, których nie jestem świadomy i jestem pewien, że wiele innych również. Jakie problemy należy wziąć pod uwagę przy ustawianiu ustawień regionalnych i jak je ustawić? Zawsze po prostu działałem dpkg-reconfigure localesw Debianie i nie zastanawiałem się nad tym dwa razy.

Pytanie szczegółowe: Czy powinienem ustawić lokalizację na en_IN.UTF-8? Czy mają to jakieś wady?

Zobacz także: Czy (powinien) LC_COLLATE wpływa na zakresy znaków?

Ustawienia regionalne to preferencje użytkownika związane z Twoją kulturą.

Nazwy ustawień regionalnych

We wszystkich obecnych wariantach unixa, które znam (ale nie na kilku antykach), nazwy ustawień regionalnych mają ten sam wzór:

• ISO 639-1 małe dwuliterowy kod języka, albo ISO 639-2 trzyliterowy kod języka, jeśli język nie ma dwuliterowy kod. Na przykład enw języku angielskim, deniemieckim, jajapońskim, ukukraińskim, berberberyjskim…
• W wielu, ale nie we wszystkich językach, podkreślenie, _po którym następuje dwuliterowy kod kraju zgodny z ISO 3166 . Tak więc: en_USdla amerykańskiego angielskiego, en_UKbrytyjskiego angielskiego, fr_CAkanadyjskiego (Quebec) francuskiego, de_DEniemieckiego niemieckiego, de_ATniemieckiego austriackiego, ja_JPjapońskiego (japońskiego) itp.
• Ewentualnie, kropka .następnie nazwa kodowania znaków , takich jak UTF-8, ISO-8859-1, KOI8-U, GB2312, Big5, itd. Z LIBC co najmniej (nie wiem jak to jest powszechne), przypadek i interpunkcja jest ignorowana w kodowania nazw. Na przykład zh_CN.UTF-8jest chińskim mandaryńskim (uproszczonym) zakodowanym w UTF-8, a zh_CNchińskim mandaryńskim zakodowanym w GB2312, a zh_TWchińskim tajwańskim (tradycyjnym) zakodowanym w Big5.
• Opcjonalnie znak at, @po którym następuje nazwa wariantu. Znaczenie wariantów zależy od ustawień regionalnych. Na przykład wiele krajów europejskich ma @eurowariant lokalny, w którym znak waluty to €, a kodowanie obejmuje ten znak (ISO 8859-15 lub ISO 8859-16), w przeciwieństwie do nie ozdobionego wariantu ze starszym znakiem waluty. Na przykład en_IE(angielski, Irlandia) używa kodowania latin1 (ISO 8859-1) i £ jako symbolu waluty, podczas gdy en_IE@euroużywa kodowania latin9 (ISO 8859-15) i € jako symbolu waluty.

Ponadto istnieją dwie nazwy ustawień narodowych, które istnieją we wszystkich systemach uniksopodobnych: Ci POSIX. Nazwy te są synonimami i oznaczają „computerese”, tj. Ustawienia domyślne odpowiednie dla danych analizowanych przez program komputerowy.

Ustawienia regionalne

Następujące kategorie ustawień narodowych są zdefiniowane przez POSIX :

• LC_CTYPE: zestaw znaków używany przez aplikacje terminalowe: dane klasyfikacyjne (które to znaki to litery, znaki interpunkcyjne, spacje, niepoprawne itp.) i konwersja wielkości liter. Narzędzia tekstowe zwykle zwracają uwagę LC_CTYPEna granice znaków.
• LC_COLLATE: porządek sortowania (tzn. sortowania). To ustawienie jest bardzo ograniczone z kilku powodów:
  • Większość języków ma skomplikowane reguły, które zależą od tego, co jest sortowane (np. Słowa słownikowe i nazwy własne mogą nie mieć tej samej kolejności) i nie mogą być wyrażone przez LC_COLLATE.
  • Istnieje kilka aplikacji, w których istotne znaczenie ma porządek sortowania, które wykonuje oprogramowanie korzystające z ustawień regionalnych. Na przykład edytory tekstu przechowują język i kodowanie pliku w samym pliku (w przeciwnym razie plik nie zostałby poprawnie przetworzony w systemie z różnymi ustawieniami regionalnymi) i nie dbają o ustawienia regionalne określone przez środowisko.
  • LC_COLLATEmoże mieć nieprzyjemne skutki uboczne, w szczególności dlatego, że powoduje porządek sortowania A <a <B <…, co powoduje, że „między A i Z” obejmuje małe litery od a do y. W szczególności bardzo popularne wyrażenia regularne, takie jak [A-Z]uszkodzenie niektórych aplikacji .
• LC_MESSAGES: język komunikatów informacyjnych i komunikatów o błędach.
• LC_NUMERIC: formatowanie liczb: separator dziesiętny i tysiące.
  Wiele aplikacji koduje na stałe .jako separator dziesiętny. To sprawia, że LC_NUMERICniezbyt przydatne i potencjalnie niebezpieczne:
  • Nawet jeśli go ustawisz, nadal dość często zobaczysz domyślny format.
  • Prawdopodobnie wpadniesz w sytuację, w której jedna aplikacja generuje dane wyjściowe zależne od ustawień regionalnych, a inna aplikacja oczekuje, .że będzie kropką dziesiętną lub ,separatorem pól.
• LC_MONETARY: jak LC_NUMERIC, ale dla kwot w lokalnej walucie.
  Korzysta z tego bardzo niewiele aplikacji.
• LC_TIME: formatowanie daty i godziny: nazwy dnia tygodnia i miesiąca, zegar 12 lub 24-godzinny, kolejność części daty, interpunkcja itp.

GNU libc, które można znaleźć w niewbudowanym systemie Linux, definiuje dodatkowe kategorie ustawień regionalnych:

• LC_PAPER: domyślny rozmiar papieru (określony przez wysokość i szerokość).
• LC_NAME, LC_ADDRESS, LC_TELEPHONE, LC_MEASUREMENT, LC_IDENTIFICATION: Nie wiem z dowolnej aplikacji, która korzysta z nich.

Zmienne środowiska

Aplikacje korzystające z ustawień regionalnych określają je na podstawie zmiennych środowiskowych.

• Następnie LANGużywana jest wartość zmiennej środowiskowej, chyba że zostanie zastąpiona innym ustawieniem. Jeśli LANGnie jest ustawiony, domyślnymi ustawieniami narodowymi są C.
• Te LC_xxxnazwy mogą być używane jako zmienne środowiskowe.
• Jeśli LC_ALLjest ustawiony, wszystkie inne wartości są ignorowane; przydaje się to przede wszystkim do ustawiania LC_ALL=Curuchomionych aplikacji, które muszą generować takie same dane wyjściowe, niezależnie od tego, gdzie są uruchamiane.
• Ponadto GNU libc używaLANGUAGE do definiowania błędów zastępczych LC_MESSAGES(np. LANGUAGE=fr_BE:fr_FR:enPreferuje francuski francuski lub jeśli jest niedostępny francuski francuski lub jeśli jest niedostępny angielski).

Instalowanie ustawień regionalnych

Dane regionalne mogą być duże, więc niektóre dystrybucje nie wysyłają ich w użytecznej formie i zamiast tego wymagają dodatkowego kroku instalacji.

• W systemie Debian, aby zainstalować ustawienia regionalne, uruchom dpkg-reconfigure localesi wybierz z listy w oknie dialogowym lub edytuj, /etc/locale.gena następnie uruchom locale-gen.
• W systemie Ubuntu, aby zainstalować ustawienia narodowe, uruchom locale-genz nazwami ustawień narodowych jako argumentami.

Możesz zdefiniować własne ustawienia regionalne .

Rekomendacje

Przydatne ustawienia to:

• Ustaw LC_CTYPEjęzyk i kodowanie, w którym kodujesz pliki tekstowe. Upewnij się, że terminale używają tego kodowania.
  W przypadku większości języków liczy się tylko kodowanie. Jest kilka wyjątków; na przykład wielkie litery isą Iw większości języków, ale İw języku tureckim ( tr_TR).
• Ustaw LC_MESSAGESjęzyk, w którym chcesz widzieć wiadomości.
• Ustaw LC_PAPERsię en_USjeśli chcesz US Letter być domyślny rozmiar papieru, a po prostu o coś innego (np en_GB) Jeśli chcesz A4.
• Opcjonalnie LC_TIMEmożesz ustawić swój ulubiony format czasu.

Jak wyjaśniono powyżej, unikaj ustawiania LC_COLLATEi LC_NUMERIC. Jeśli używasz LANG, wyraźnie zastąp te dwie kategorie, ustawiając je na C.