Dlaczego Linux jest powszechnie używany jako system operacyjny dla superkomputerów?

Od listopada 2010 r. Linux jest używany na 459 z 500 superkomputerów TOP500. Odwołaj się do tabeli za pośrednictwem Archiwum internetowego .

Jakie są przyczyny masowego wykorzystania Linuksa w przestrzeni superkomputera?

• Linux ma szerokie wsparcie dla wielu różnych architektur sprzętowych i platform, od niewielkich wbudowanych płyt do ogromnych macierzy obliczeniowych. Chociaż dostępne są inne dobre jądra, zasięg i jakość sterowników sprzętowych dostępnych dla Linuksa znacznie przewyższają każdą inną platformę.
• Źródło jądra Linux jest otwarte i można je łatwo modyfikować, aby działało na różnych platformach niestandardowych. Dla każdego dostawcy tworzącego nowy sprzęt dostarczenie sterowników dla systemu Linux jest jednym z najprostszych sposobów, aby uczynić go dostępnym. Nie muszą pracować od zera, ponieważ mogą modyfikować istniejące sterowniki podobnych elementów sprzętu i bazować na swoim sukcesie.
• Niektórzy inni kandydaci na OS podnoszą opłaty licencyjne na procesor. Te stają się wygórowane na poziomie superkomputera.
• Ponieważ Linux był wcześniej używany przez wszystkich w tej przestrzeni, ma on najlepsze wsparcie i najszerszy wybór dostępnych pakietów oprogramowania i bibliotek.

Pracuję w branży HPC.

Jeśli zastanawiasz się, dlaczego większość ludzi korzysta dziś z Linuksa w swoim klastrze, jest to odpowiedź na pytanie: ponad 90% największych klastrów korzysta z Linuksa. Jest to de facto standard - prawie każda biblioteka klastrowa, narzędzie lub aplikacja jest gotowa do uruchomienia w systemie Linux. Konfiguracja klastra przy użyciu dowolnego innego systemu operacyjnego wymaga więcej pracy.

Jeśli pytasz, jak Linux stał się de facto standardem, to Caleb ma odpowiedzi;)

Na niemal każde pytanie o formę: „Dlaczego x jest dominującym wyborem w segmencie rynku y?” odpowiedzi skupiają się wokół dwóch czynników.

W pewnym krytycznym momencie podczas powstawania i rozwoju tego segmentu rynku lub niszy ten produkt miał pewne zalety pod względem kosztów i cech, które zachęcały do ​​jego przyjęcia przez masę krytyczną. Po osiągnięciu masy krytycznej wszystkie produkty pomocnicze dla tego segmentu będą ją wspierać, a cały kluczowy personel w tej branży / niszy będzie znał ją jako główny wybór.

W pewnym momencie w latach 90. Donald Becker opublikował kod i informacje dotyczące klastra Beowulf, które on i Thomas Sterling zbudowali dla projektu w NASA. Wykorzystano sprzęt towarowy, działający pod Linuksem i obejmujący biblioteki MPI (interfejs przekazywania komunikatów) i biblioteki PVM (równoległa maszyna wirtualna) do dystrybucji zadań obliczeniowych w sieci węzłów.

W tym czasie alternatywy wymagały znacznie droższego sprzętu (głównie stacji roboczych Sun), posiadały licencje na oprogramowanie z kosztami na / węzeł lub na procesor i zazwyczaj były zamknięte lub miały znaczące komponenty.

Zatem Linux miał zalety we wszystkich trzech z tych czynników. To, że Becker wydał trochę kodu i dokumentacji (i zrobiło to pod świetną nazwą), dało Linuxowi ogromny wzrost wiarygodności dla tego rodzaju aplikacji superkomputerowej. (To, że został wykorzystany przez projekt w NASA, również znacznie podniosło jego wiarygodność).

Stamtąd uczelnie i uniwersytety wybrały podejście do własnych laboratoriów. W ciągu kilku lat potem całe pokolenie naukowców zapoznało się z klastrami Beowulf, a szeroka gama narzędzi była dostępna dla wielu aplikacji.

Jeszcze jeden powód. W dawnych czasach ciężkiej pracy nie było Linuksa, Windowsa, ale UNIX i VMS (MSDOS i podobne nie były konkurentami, brakowało im zbyt wielu funkcji), a może kilka mniej znanych rzeczy, takich jak maszyny lisp ...

Spośród nich przetrwały tylko platformy wywodzące się z systemu UNIX. Linux był tanią alternatywą dla systemów operacyjnych typu UNIX: mniej więcej kompatybilny, open source i darmowy. Umożliwiło to ponowne wykorzystanie oprogramowania naukowego napisanego przed Linuksem.