bcache na md lub md na bcache

Bcache pozwala jednemu lub większej liczbie szybkich napędów dyskowych, takich jak dyski SSD oparte na pamięci flash, działać jako pamięć podręczna dla jednego lub kilku wolniejszych dysków twardych .

Jeśli poprawnie rozumiem,

• dysk SSD ^* może być przypisany do buforowania wielu dysków twardych z kopią zapasową, a następnie powstałe urządzenia buforowane mogą być RAIDowane za pomocą mdadm
  lub
• wiele dysków twardych może być RAIDowanych w jednym urządzeniu md z jednym dyskiem, a dysk SSD przypisany do buforowania tego

Zastanawiam się, jakie jest rozsądniejsze podejście. Przyszło mi do głowy, że wyhodowanie RAID5 / 6 może być prostsze dzięki jednej lub drugiej technice, ale nie jestem pewien, która!

Czy istnieją uzasadnione powody (np. Zwiększenie pamięci kopii zapasowej lub cokolwiek innego), aby wybrać jedno podejście nad drugim (w przypadku dużego systemu plików innego niż root zawierającego pliki kopii zapasowej maszyny wirtualnej)?

_{^* „SSD” Mam na myśli jakieś nadmiarowe urządzenie SSD, np. RAID1 dwóch fizycznych dysków SSD}

Myślę, że buforowanie całego urządzenia MD ma sens.

Umieszczenie bcache w pamięci podręcznej dla całego urządzenia MD poświęca cały pomysł rajdu, ponieważ wprowadza kolejny pojedynczy punkt awarii.

• Awarie OTH dysków SSD są stosunkowo rzadkie, a pamięć podręczna może zostać wprowadzona do trybu writethrough/ writearound(w przeciwieństwie do writebacktrybu), w którym nie ma danych przechowywanych tylko na urządzeniu pamięci podręcznej, a awaria pamięci podręcznej nie zabija informacji w nalot sprawia, że ​​jest to stosunkowo bezpieczna opcja.

• Innym faktem jest to, że istnieje znaczny narzut obliczeniowy miękkiej macierzy RAID-5; podczas buforowania każdego wirującego członka rajdu osobno komputer nadal musi ponownie obliczać wszystkie parytety, nawet przy trafieniach z pamięci podręcznej

• Oczywiście poświęciłbyś trochę drogiego miejsca na ssd, jeśli buforowałbyś każdy wirujący dysk osobno. - Chyba że planujesz używać zranionej pamięci podręcznej ssd.

• Obie opcje stosunkowo nie wpływają na czas wzrostu procesu - chociaż opcja z obracającymi się dyskami, które są buforowane osobno, może być wolniejsza z powodu większego ruchu autobusów.

Jest to szybki i stosunkowo prosty proces do skonfigurowania bcache w celu usunięcia dysku ssd, gdy trzeba go wymienić. Dzięki blokom powinna istnieć możliwość migracji konfiguracji RAID na dwa sposoby na miejscu.

Należy również pamiętać, że w tej chwili większość (wszystkie?) Live-CD dystrybucje nie obsługująbcache , więc nie można po prostu uzyskać dostęp do danych z takich narzędzi niezależnie od bcache- mdraidopcja wybranego układu.

Myślę, że rozsądnym podejściem jest buforowanie wynikowego urządzenia MD.

bcache jest zaprojektowany do przechodzenia przez sekwencyjne odczyty i zapisy.

Jeśli buforujesz każde urządzenie osobno, logicznie, kilka urządzeń rozbiera się na napadniętą lub pozbawioną dostępu MD, z perspektywy bcache, ciągle będzie zapisywać losowe bloki.

Chociaż buforowany wolumin MD będzie wyglądał normalnie, zapisuje pliki w woluminie, a następnie losowe bloki na kilku urządzeniach.

Cały sens rajdu twardego i oprogramowania polega na rozbieraniu danych w backendie, aby system plików wyglądał jak normalny wolumin.

Może to nie być poprawne (ponieważ deweloperzy bcache mogą być sprytni i brać pod uwagę tego rodzaju sytuację), ale logiczną optymalną rzeczą jest buforowanie woluminów, a nie blokowanie urządzeń.