Deskryptory plików i skrypty powłoki

Bardzo trudno mi zrozumieć, w jaki sposób można używać deskryptorów plików w skryptach powłoki.

Znam podstawy takie jak

exec 5 > /tmp/foo

Tak więc fd 5 jest dołączony do foo do pisania.

exec 6 < /tmp/bar

… do czytania.

exec 5>&-

… Zamknij fd.

Co to teraz robi?

#!/bin/bash

exec 5 > /tmp/foo 
exec 6 < /tmp/bar 

cat <&6 | while read a
do
     echo $a >&5
done

Jak rozumiem, &5zamyka fd, więc w jaki sposób wyjście jest nadal przekierowywane po każdym wywołaniu?

To jest kopia makaronu z: tutaj

Twierdzi, że użycie tego w prosty echo $a > filesposób sprawiłoby, że byłoby to znacznie szybsze, ale nie rozumiem. Byłbym wdzięczny za wszelkie linki do porządnego samouczka. Wydaje mi się, że moce go zawiodły.

Po pierwsze, zwróć uwagę, że składnia zamykania jest 5>&-lub 6<&-, w zależności od tego, czy deskryptor pliku jest odczytywany do zapisu, czy do odczytu. Wydaje się, że w tym wpisie na blogu występuje literówka lub usterka formatowania.

Oto skomentowany skrypt.

exec 5>/tmp/foo       # open /tmp/foo for writing, on fd 5
exec 6</tmp/bar       # open /tmp/bar for reading, on fd 6
cat <&6 |             # call cat, with its standard input connected to
                      # what is currently fd 6, i.e., /tmp/bar
while read a; do      # 
  echo $a >&5         # write to fd 5, i.e., /tmp/foo
done                  # 

Tu nie ma zamknięcia. Ponieważ w tym prostym przykładzie wszystkie dane wejściowe i wyjściowe idą w to samo miejsce, użycie dodatkowych deskryptorów plików nie jest konieczne. Mógłbyś pisać

cat </tmp/bar |
while read a; do
  echo $a
done >/tmp/foo

Używanie jawnych deskryptorów plików staje się przydatne, gdy chcesz pisać po kolei do wielu plików. Rozważmy na przykład skrypt, który wysyła dane do pliku wyjściowego danych i rejestruje dane do pliku dziennika, a także ewentualne komunikaty o błędach. Oznacza to trzy kanały wyjściowe: jeden dla danych, jeden dla dzienników i jeden dla błędów. Ponieważ istnieją tylko dwa standardowe deskryptory dla danych wyjściowych, potrzebny jest trzeci. Możesz zadzwonić, execaby otworzyć pliki wyjściowe:

exec >data-file
exec 3>log-file
echo "first line of data"
echo "this is a log line" >&3
…
if something_bad_happens; then echo error message >&2; fi
exec >&-  # close the data output file
echo "output file closed" >&3

Uwaga o wydajności pojawia się, gdy masz przekierowanie w pętli, takie jak to (zakładając, że plik jest pusty na początek):

while …; do echo $a >>/tmp/bar; done

Przy każdej iteracji program otwiera się /tmp/bar, szuka końca pliku, dołącza pewne dane i zamyka plik. Bardziej efektywne jest otwarcie pliku raz na zawsze:

while …; do echo $a; done >/tmp/bar

Gdy występuje wiele przekierowań w różnych momentach, execprzydatne staje się wywołanie przekierowania zamiast zawijania bloku w przekierowaniu.

exec >/tmp/bar
while …; do echo $a; done

Znajdziesz kilka innych przykładów przekierowania, przeglądając io-redirectiontag na tej stronie .