Do czego służą pliki pid i lock?

Często widzę, że programy określają pliki pid i lock. I nie jestem do końca pewien, co oni robią.

Na przykład podczas kompilacji nginx:

--pid-path=/var/run/nginx.pid \
--lock-path=/var/lock/nginx.lock \

Czy ktoś może rzucić na to trochę światła?

Pliki pid są zapisywane przez niektóre programy w celu zapisania ich identyfikatora procesu podczas uruchamiania. Ma to wiele celów:

• Jest to sygnał dla innych procesów i użytkowników systemu, że ten konkretny program jest uruchomiony lub przynajmniej został pomyślnie uruchomiony.
• Pozwala napisać skrypt naprawdę łatwo sprawdzić, czy jest uruchomiony i wydać proste killpolecenie, jeśli chce się go zakończyć.
• Jest to tani sposób na sprawdzenie przez program, czy poprzednia działająca instancja nie zakończyła się pomyślnie.

Sama obecność pliku pid nie gwarantuje oczywiście, że ten konkretny identyfikator procesu jest uruchomiony, więc ta metoda nie jest w 100% niezawodna, ale „wystarczająco dobra” w wielu przypadkach. Sprawdzanie, czy określony PID istnieje w tabeli procesów, nie jest w pełni przenośny w systemach operacyjnych typu UNIX, chyba że chcesz polegać na psnarzędziu, które może nie być pożądane wywoływać we wszystkich przypadkach (i uważam, że niektóre systemy operacyjne typu UNIX i pstak wdrażaj inaczej).

Pliki blokujące są używane przez programy, aby zapewnić, że dwie (dobrze zachowujące się) osobne instancje programu, które mogą działać jednocześnie w jednym systemie, nie będą uzyskiwać dostępu do czegoś innego w tym samym czasie. Pomysł polega na tym, że zanim program uzyska dostęp do swojego zasobu, sprawdza obecność pliku blokady, a jeśli plik blokady istnieje, wyskakuje błąd lub czeka, aż zniknie. Jeśli nie istnieje, program, który chce „zdobyć” zasób, tworzy plik, a następnie inne wystąpienia, które mogą wystąpić później, będą czekać na zakończenie tego procesu. Oczywiście zakłada to, że program „zdobywający” zamek faktycznie go zwalnia i nie zapomina usunąć pliku blokady.

Działa to, ponieważ system plików we wszystkich systemach operacyjnych typu UNIX wymusza serializację , co oznacza, że ​​tylko jedna zmiana w systemie plików ma miejsce w danym momencie. Coś w rodzaju zamków z bazami danych i tym podobnych.

Pliki te są często używane przez demony, które powinny być uruchamiane tylko raz w systemie. Plik PID zwykle zawiera numer identyfikacyjny procesu już uruchomionego i uruchomionego programu, jeśli taki istnieje. Ponadto po uruchomieniu tworzy plik blokady. Tak długo, jak plik blokady istnieje, nie uruchomi innego bez interwencji użytkownika. Jeśli plik blokady istnieje, a identyfikator procesu wymieniony w pliku pid nie jest uruchomiony, demon jest uważany za „martwy”, co oznacza, że ​​powinien działać, ale prawdopodobnie nie jest spowodowany awarią lub nieprawidłowym zamknięciem . Może to zainicjować specjalny scenariusz uruchamiania / restartowania dla niektórych programów. Prawidłowe zamknięcie spowoduje usunięcie pliku blokady.

Plik PID będzie zawierał identyfikator procesu uruchomionego procesu. Ma to różne zastosowania; możesz go przeczytać i sprawdzić, czy proces nadal działa i podjąć odpowiednie działania lub przeczytać i zabić proces.

Plik blokady najprawdopodobniej jest specyficzny dla aplikacji. Pliki blokady służą do wskazania, że ​​jakiś zasób jest używany i że proces chcący uzyskać dostęp powinien poczekać, aż zasób zostanie zwolniony, zanim przejdzie dalej.