Ponieważ koncepcja „ID użytkownika” pierwotnie była przeznaczona do księgowości, więcej niż bezpieczeństwa, i nie każde konto „użytkownika” oznacza coś, co potencjalnie może zjeść cheeseburgera. Grupa „użytkownicy” ma na celu wyznaczenie tożsamości użytkowników, które w rzeczywistości odwzorowują rzeczywistych ludzi. Jako prosty przykład, na wielu graficznych stacjach roboczych opartych na UNIX, ekran logowania nie pokaże każdego konta użytkownika w / etc / passwd, ale tylko konta z grupy „users” (a może nawet bardziej ciasnego przedziału).
Rozważ serwer WWW Apache. W wielu systemach działa to jako „użytkownik” „httpd”. Oczywiście nie oczekujemy, że ktoś zaloguje się jako ten użytkownik. W klasycznym sensie księgowym nie chcemy obciążać żadnego normalnego użytkownika za czas procesora wykorzystywany przez systemowy serwer WWW. W późniejszym sensie bezpieczeństwa serwer sieciowy nie powinien być w stanie wykonać pełnego zestawu rzeczy, które może zrobić zalogowany użytkownik.
Obecnie mamy listy SELINUX i kontroli dostępu oraz wiele innych koncepcji, które dają nam bardziej elastyczne sposoby blokowania. Ale podstawową ideą nadal jest stworzenie czegoś podobnego do użytkownika, który ma mniej - a przynajmniej inaczej - uprawnienia niż zalogowany użytkownik.
Teraz przejdźmy do następnej części pytania: dlaczego grupa użytkowników jest pusta?
Ponieważ zamiast tego masz swoją własną grupę. Jeśli dodasz konto swojego znajomego do tego komputera, otrzyma on także własną grupę. Nie uzyskają jednak żadnych specjalnych uprawnień dodanych do własnej grupy. Dzięki podejściu grupowemu „użytkownicy”, zakładając, że byli oni członkami tej grupy, wszystkie ulepszenia i ograniczenia dotyczące tej grupy pojawiałyby się podczas jazdy na nowym koncie.
Dla praktycznego przykładu, jeśli zainstalujesz Oracle VirtualBox, prawdopodobnie będziesz musiał dodać grupę „vboxusers”, która da ci dostęp do specjalnych urządzeń w / dev, które pozwalają VirtualBoxowi przyspieszać niektóre urządzenia i przechodzić przez inne. Podobnie, jeśli używasz Wireshark.
W systemach, które tworzą nowe grupy dla każdego użytkownika, zwykle istnieje szablon, który jest używany dla nowej grupy.