Średnia obciążeń jest miarą obciążenia procesora rdzeniem pod względem liczby procesów, które chcą go jednocześnie wykorzystać.
Następujące zakładają procesor z jednym rdzeniem (jednym wątkiem):
0,0
Procesor nic nie robi. Gdyby proces zaczął używać procesora, byłby to jedyny, który go używa.
Bezczynny procesor nie oznacza, że nie działają żadne procesy. Na przykład usługi w tle i jądro nadal działają i nadal zajmują pamięć. Po prostu nie używają żadnego procesora, ponieważ nic nie robią.
1.0
Procesor jest w maksymalnym użyciu, ale między procesami o wykorzystanie procesora nie ma rywalizacji. Oznacza to, że działa tylko jeden proces, więc jest w stanie odzyskać 100% czasu procesora. Alternatywnie działa wiele procesów, ale żaden nie żąda 100% mocy procesora, a ich łączne użycie procesora stanowi 100%. Wszystkie nadal działają tak szybko, jak działałyby, nawet gdyby miały procesor dla siebie.
Większy niż 1,0
Procesor jest w maksymalnym użyciu i istnieje wiele procesów, które chcą go używać jednocześnie, więc działają efektywniej wolniej niż w przeciwnym razie mogłyby działać na bezczynnym procesorze. Na przykład średnia wartość obciążenia 3,0 wskazuje, że procesy działają z jedną trzecią prędkości, którą chcą uruchomić. Średnia wartość obciążenia 50,0 wskazuje, że procesy działają z szybkością 1/50, którą chcą uruchomić, ze względu na wszystkie inne uruchomione procesy. Oznacza to, że liczby wyższe niż 1,0 wskazują, że dostępny procesor jest rozciągany między coraz większą liczbą procesów.
Posiadanie procesora wielordzeniowego nie zmienia znaczenia liczb, ale może zmienić ich interpretację. Na przykład, jeśli masz 4-rdzeniowy procesor, obciążenie 1,0 jest nadal równoważne jednemu procesowi wykorzystującemu 100% procesora na jednym rdzeniu, ale są jeszcze trzy inne rdzenie. Tak więc na czterordzeniowym procesorze punkt maksymalnej wydajności wynosi 4,0, a nie 1,0, a momentem, w którym wszystko działa z wydajnością 1/3, jest 12,0, a nie 3,0. Aby zwiększyć złożoność, pojedynczy proces może mieć więcej niż jeden wątek, z których każdy żąda własnego procesora. Tak więc pojedynczy proces może wykorzystywać 100% wszystkich 4 rdzeni, jeśli jest wielowątkowy.
Ważna uwaga
Użycie procesora to tylko jeden zasób, który może ograniczać wydajność procesu. I / O jest kolejnym i nie jest uwzględniane w obciążeniu procesora. Proces wykorzystujący pewną ilość procesora niekoniecznie będzie w stanie wykorzystać więcej na lżejszym komputerze, ponieważ może to spowodować inne wąskie gardła.
Jaka jest średnia średnia obciążenia
To naprawdę zależy od tego, co robisz i od tego, czy wolisz reagować, czy też, aby procesor pracował tak ciężko, jak to możliwe.
Dla czegoś, co wymaga jak największej ilości pracy, średnia wartość obciążenia powinna wynosić co najmniej nieco więcej niż liczba rdzeni. Coś znacznie większego niż to wskazuje, że możesz zrobić więcej, szybciej, jeśli rozdzielisz zadania na więcej komputerów / serwerów.
Dla czegoś, co musi być możliwie jak najszybciej reagujące (reagować szybko), średnia wartość obciążenia powinna wynosić wygodny margines mniejszy niż liczba rdzeni, na przykład połowa lub jedna trzecia, co pozwala na sporadyczną zmienność przed wystąpieniem spowolnienia.
Dla gościa wirtualizacji (np. KVM) im niższa średnia obciążenia, tym lepiej, ponieważ w rzeczywistości dzielisz procesor z innymi gośćmi na tym samym hoście.