Jak można zmusić wszechobecność, by nie instalowała gruba?

Moje partycje dysku twardego:

• esp -> sda1
• archlinux -> sda2
• zamiana -> sda3
• sda4 -> byłoby miejscem na Ubuntu

Zamierzam zainstalować ubuntu na sda4; obecnie mój proces uruchamiania jest kontrolowany przez systemd-boot, który jest instalowany w archlinuxie za pomocą oprogramowania bootctl. Jest w porządku i chciałbym to zatrzymać.

Instalując Ubuntu, spróbuje zainstalować gruba na sda lub sdaX. Spójrz na menu rozwijane na tym zrzucie ekranu:

Chcę zainstalować Ubuntu na sda4 bez radzenia sobie z grub. Następnie wskażę plik Ubuntu vmlinuz i plik initrd, tworząc nowy plik wejściowy w archlinuxie w systemie konfiguracji systemd-boot.

sudo ubiquity -b

Właśnie zainstalowałem 16.10 przez bezpośrednie uruchomienie ISO na sda z pętlą gruba. Raz w instalatorze przeszedł do terminala i używał powyższego polecenia. Coś innego wyglądało na normalne. Nie zauważyłem, dopóki nie kliknąłem przez, ale całkiem pewne pole kombi, gdzie można zainstalować gruba, nie było. I podczas procesu instalacji zwykle mówi o instalacji gruba, ale nigdy się nie pokazało.

Zwykle instalacja do sdb lub jakakolwiek druga instalacja zastępuje mój folder / EFI / ubuntu bootem mojej głównej instalacji. Tym razem udało mi się ponownie uruchomić system z mojej głównej instalacji

I sudo update-grubnadal działa nowa instalacja, mimo że grub „nie został zainstalowany”. Nie zauważono też żadnego pliku grub.cfg w katalogu / boot / grub.

Nie znam metody zapobiegania instalowaniu Gruba. Możesz jednak uniknąć /dev/sdadotykania Grub i innych partycji dysku / dev / sda.

Podłącz drugi USB do komputera. Wybierz go jako urządzenie rozruchowe podczas instalacji. Teraz zainstaluj Ubuntu na swoim / dev / sda4. Proces instalacji nie dotknie sektorów rozruchowych / dev / sda ani żadnej innej partycji, z wyjątkiem /dev/sda4.

Wiem, że w Linux Mint 18.3 Cinnamon, który jest oparty na Ubuntu 16.04, działa następująca komenda:

ubiquity --no-bootloader

To najwyraźniej jest pseudonim dla tej opcji -bi wiadomo, że działa na Linux Mint 18.3 Cinnamon.

Nie sprawdziłem, czy --no-bootloadertag działa ubiquityw waniliowym Ubuntu 16.04 (i nowszych wersjach). Być może ktoś z systemem Ubuntu 16.04 (lub inną wersją) może sprawdzić tutaj i skomentować swój numer wersji oraz sprawdzić, czy polecenie ubiquity --no-bootloaderpolecenia działa? Jeśli to zadziała, po uwierzytelnieniu przy użyciu uwierzytelniacza GUI załaduje się Ubiquity. Jeśli to nie zadziała, po uwierzytelnieniu za pomocą uwierzytelniacza GUI nastąpi powrót do terminala i wydrukowanie komunikatu o błędzie ubiquity: error: no such option: [...].

Zrzut ekranu opcji wszechobecności w Linux Mint 18.3 Cynamon:

wydruk opcji wszechobecności z terminala na Linux Mint 18.3 Cynamon

Zobacz też:

http://averagelinuxuser.com/install-linux-mint-without-a-bootloader/

Domyślnie nie można zmusić do nie instalowania modułu ładującego.

Chociaż @oldfred wspomniał, że istnieje -bopcja wszechobecności, choć nieudokumentowana, nie jest to oczywiste i może być przerażające dla większości użytkowników końcowych. Chociaż podobna opcja istniała wcześniej.

Kiedyś było

W przeszłości Ubuntu miał zaawansowaną opcję, która pozwala użytkownikowi dostosować instalację modułu ładującego. Pomiędzy wydaniami Ubuntu LTS, opcję zaawansowaną ostatnio widziano w wydaniu Lucid Lynx (10.04). Od tego czasu opcja została usunięta z jakiegokolwiek powodu, dla którego nie sprawdziłem.

Stary zrzut ekranu jako dowód:

Zainstaluj na tej samej partycji

W konkretnym etapie można po prostu wybrać urządzenie inne niż urządzenie podstawowe /dev/sdado instalacji modułu ładującego rozruch. Na przykład Ubuntu zostanie zainstalowany na /dev/sda4partycji, więc moduł ładujący również powinien zostać zainstalowany /dev/sda4.

W ten sposób użytkownik będzie miał:

• nowy moduł ładujący /dev/sda4zostanie przy tym ukryty, chyba że komputer uruchomi się z opcją ładowania łańcucha do partycji w celu jej ujawnienia

• istniejący moduł ładujący at /dev/sdazajmie się wykrywaniem nowo zainstalowanego systemu operacyjnego w /dev/sda4, bez konieczności polegania na nowym module ładującym

• użytkownik będzie musiał zaktualizować moduł ładujący /dev/sdaz pierwszego zainstalowanego systemu operacyjnego, aby wykryć później zainstalowane systemy na innych partycjach

O ile nie ma żadnego krytycznego powodu, aby w ogóle nie zajmować się programem ładującym, nie widzę żadnego efektu ubocznego instalowania kolejnych programów ładujących na odpowiednich partycjach.

Pierwszy moduł ładujący zarządza wszystkimi

Osobiście mam wiele dystrybucji (głównie wersje Ubuntu i podobne pochodne) zainstalowane na tej samej maszynie, z pierwszym programem ładującym /dev/sdai innymi programami ładującymi na odpowiednich partycjach. Jedynym zastrzeżeniem jest to, że moduł ładujący musi zostać zaktualizowany z pierwszego zainstalowanego systemu operacyjnego.

Poza zastrzeżeniem, przy najmniejszym problemie, zawsze można zapomnieć o nowych modułach ładujących i pozwolić, aby istniejący moduł ładujący zarządzał wykrywaniem.

TL; DR Zainstaluj nowy moduł ładujący na tej samej partycji, na której zostanie zainstalowany system; Nowy moduł ładujący i tak jest ukryty przed użytkownikiem, chyba że ładowanie łańcuchowe do tej partycji.

Powiązane : Napisałem starszą odpowiedź, która wyjaśnia konfigurację podwójnego rozruchu, wspominając os-proberi obejście przez ładowanie łańcuchowe do partycji.