Dlaczego Ubuntu 16.04 ustawia wszystkie harmonogramy We / Wy dysku na „termin”?

Właśnie zainstalowałem Xubuntu 16.04-64bit na drugiej partycji na moim laptopie. Zauważyłem, że czasami wydawało się to trochę powolne, więc sprawdziłem, który harmonogram IO używał dla tego dysku, który okazał się być deadlinedla wszystkich dysków. Mam kilka dysków SSD i dysków twardych, więc wiem, że „termin” jest najlepszy w przypadku dysków SSD i cfqdysków twardych.

Uruchomiłem się do 14.04 na innej partycji i jest on używany cfqdo obracania dysków i deadlinedo SSD, tak jak powinien. Ja również /etc/udev/rules.dsprawdziłem, czy 14.04 używa reguły do ​​skonfigurowania typu napędu, ale go tam nie było, więc zakładam, że jądro to robi.

Zastanawiam się więc, czy to błąd, czy teraz używają „terminu” na wszystko?

Aktualizacja: Komentarz, który napisałem o /etc/udev/rules.d był błędem. W rzeczywistości używam reguły udev do zmiany harmonogramu (tak jak odpowiedź poniżej) zgodnie z rodzajem rotacji, odkąd zacząłem używać dysku SSD kilka lat temu. Chyba po prostu zapomniałem ... Starzeć się. Tak czy inaczej, jednym z odniesień, których użyłem, była wiki optymalizacji Debiana SSD .

Czy nie byłoby dobrym pomysłem, gdyby zostało uwzględnione? Tylko sugestia!

Wraz z wydaniem 14.04 domyślny program planujący dla jądra 3.13 został zmieniony z CFQ na Deadline .

Nie ma już oddzielnego jądra serwera, a sheduler CFQ nie nadaje się do wielu scenariuszy użycia serwera, np. Przekroczenia limitu czasu zapisu KVM . Istnieją nawet regresje wydajności na pulpicie z urządzeniami USB .

Zespół jądra systemu Ubuntu regularnie przeprowadza wiele analiz różnych symulowanych obciążeń w różnych systemach plików i programach planujących operacje wejścia / wyjścia, aby dowiedzieć się, jaki jest najlepszy ogólny program do planowania operacji wejścia / wyjścia. Ogólna odpowiedź jest taka, że ​​nie ma idealnego wyboru harmonogramu we / wy dla ogólnej konfiguracji dla wszystkich różnych typów instalacji dla różnych rodzajów mediów. Istotne punkty do zapamiętania to:

1. Systemy przechodzą na dyski SSD, więc najlepiej wybrać dla nich noop lub termin; Noop ma mniejsze obciążenie procesora niż termin.

2. CFQ kontra ostateczny termin to trudna próba. CFQ pozwala na większą elastyczność. Stwierdziliśmy jednak, że w przypadku szerszego zakresu symulowanych operacji we / wy termin ten zapewniał mniejsze opóźnienia i nieco wyższą przepustowość niż CFQ.

3. Regularnie testuję jądra (każdy test jądra trwa ponad 3 dni) dla różnych systemów plików i programów planujących We / Wy. Na podstawie tych i innych danych staramy się podjąć świadomą decyzję dotyczącą najlepszego wyboru, patrz:

http://kernel.ubuntu.com/~cking/fs-tests/

Istnieją wszystkie zalety / wady dla wszystkich programów planujących We / Wy, więc żadne domyślne ustawienie nie jest idealne, a zespół jądra Ubuntu jest zawsze gotowy do wprowadzenia domyślnego wyboru, jeśli przekonujące dane i powody wskazują, że powinniśmy to zmienić.

Nie wiem, dlaczego programiści postanowili wybrać deadlinedomyślny harmonogram, być może dlatego, że większość nowych komputerów jest dostarczana z dyskiem SSD, na którym zwykle instalowane są systemy. W ten sposób możesz ustawić harmonogram ręcznie, jeśli jeszcze go nie zainstalowałeś ... zainstaluj gksu:

Otwórz terminal i wykonaj:

sudo apt install gksu  

Następnie wykonaj to polecenie:

gksudo gedit /etc/udev/rules.d/60-schedulers.rules  

Wklej następujący tekst do pustego pliku i zapisz zmieniony plik.

# set cfq scheduler for rotating disks
ACTION=="add|change", KERNEL=="sd[a-z]", ATTR{queue/rotational}=="1", ATTR{queue/scheduler}="cfq"

# set deadline scheduler for non-rotating disks
ACTION=="add|change", KERNEL=="sd[a-z]", ATTR{queue/rotational}=="0", ATTR{queue/scheduler}="deadline"  

Uruchom ponownie system operacyjny, a teraz używasz optymalnych harmonogramów dla dysków HDD i SSD.