Problemy z instalacją ubuntu w HP1000 z systemem Windows, aby przejść

Znalazłem to pytanie, które zostało tutaj skopiowane , związane z tym samym modelem, który mam. Ale w moim przypadku nie udaję, że instaluję GNU / Linux wraz z Win 8. W rzeczywistości Windows 8 został wyrzucony z dysku twardego kilka tygodni temu.

Ale mam jeszcze dwa problemy, które wciąż pozostają:

Pierwszą z nich jest system Windows do uruchomienia, który jest zainstalowany i uniemożliwiał mi rozruch z dowolnego innego nośnika, a BIOS nie miał możliwości ani opcji, aby go wyłączyć.

Drugi to ostrzeżenie, które pojawia się za każdym razem, gdy próbuję zainstalować Linuksa i jest związane z EFI, ostrzeżenie mówi:

Wróć do menu i napraw ten problem? (jako superuser)

Format tabeli partycji używany na dyskach zwykle wymaga utworzenia osobnej partycji dla kodu modułu ładującego rozruch. Ta partycja powinna zostać oznaczona jako „partycja rozruchowa EFI” i powinna mieć rozmiar co najmniej 35 MB. Zauważ, że to nie to samo, co partycja zamontowana na / boot.

Jeśli nie wrócisz do menu partycjonowania i nie naprawisz tego błędu, instalacja modułu ładującego może się później nie powieść, chociaż nadal można zainstalować moduł ładujący na partycji.

Zrzeczenie się

Używam do ręcznego tworzenia partycji w menu opcji zaawansowanych. Pracowałem przy podwójnych instalacjach od 2008 roku, włączając w to niektóre przypadki z Windows 8 bez większego problemu.

Dlatego stworzyliśmy nową partycję z 104 MB sformatowane w FAT32 dla tej partycji EFI potrzebne oprócz zwykłych partycji używam utworzyć: /, /homei swap. Ale problem pozostaje.

W każdym razie mogę zainstalować normalnie (dwukrotnie próbowałem z Linux Mint 17, 17.2, debian 8 i Ubuntu Studio 14.04). Ale w końcu, kiedy restartuję, zawsze pojawia się ten komunikat:

Brak urządzenia rozruchowego - włóż dysk rozruchowy i naciśnij dowolny klawisz

Nie wiem co jest źle. Skonfigurowałem BIOS, aby umożliwić tryb starszy i uniknąć bezpiecznego rozruchu z UEFI.

Czy powinienem instalować automatycznie zamiast ręcznie tworzyć partycje?

Format tabeli partycji używany na dyskach zwykle wymaga utworzenia osobnej partycji dla kodu modułu ładującego rozruch. Ta partycja powinna zostać oznaczona jako „partycja rozruchowa EFI” i powinna mieć rozmiar co najmniej 35 MB. Zauważ, że to nie to samo, co partycja zamontowana na / boot.

Jest to odniesienie do partycji systemowej EFI (ESP). Jak opisano na stronie Wikipedii, z którą się połączyłem, jest to partycja FAT, która ma kod typu EFI C12A7328-F81F-11D2-BA4B-00A0C93EC93B. Ponieważ kody typu EFI są tak długie i brzydkie, zwykle są one określane w oprogramowaniu na inne sposoby. GParted i partedoba identyfikują je za pomocą „flagi rozruchowej” (która nie jest związana z „flagą rozruchową” w MBR), gdiska jej krewni identyfikują je jako mające typ EF00. Brak kodu typu jest prawdopodobnie przyczyną twoich problemów.

Zauważ też, że 104 MB jest raczej małe jak na ESP. Wiem, że cytowany przez ciebie tekst określa minimalny rozmiar 35 MB, ale to wręcz drobiazg. Problem polega na tym, że niektóre EFI zawierają błędy, które powodują, że tak małe ESP wykazują dziwne zachowania, takie jak pliki stają się niedostępne. Polecam wykonanie ESP 550MiB. Jest to ogromne w porównaniu z prawdopodobnymi potrzebami partycji do przechowywania, więc nie ma potrzeby przekraczania tego; ale jest wystarczająco duży, aby uniknąć błędów EFI, co jest jego głównym celem.

Nie wiem co jest źle. Skonfigurowałem BIOS, aby umożliwić tryb starszy i uniknąć bezpiecznego rozruchu z UEFI.

Wyświetlany komunikat o błędzie wskazuje, że uruchamiasz się w trybie EFI, a nie w trybie BIOS. To nie jest naprawdę zaskakujące; opcje trybu rozruchu w większości EFI są niejasne i często działają bardziej jako sugestie niż jako polecenia. Oznacza to, że włączenie obsługi BIOS / CSM / starszej wersji umożliwia jedynie uruchomienie komputera w tym trybie. Czy to rzeczywiście będzierozruch w trybie BIOS lub w trybie EFI zależy od kilku czynników, których prawdopodobnie nawet nie znasz - takich jak algorytmy w oprogramowaniu układowym i szczegółowe informacje na temat układu nośnika rozruchowego. Innymi słowy, jest to przypadkowe. Możliwe jest wymuszenie rozruchu w trybie BIOS (zakładając, że komputer go obsługuje), ale wykonanie tej czynności wymaga sporej wiedzy. Jednym ze sposobów jest staranne wybranie opcji rozruchu we wbudowanym menedżerze rozruchu komputera: Wybierz opcję dla nośnika instalacyjnego, w którym brakuje ciągu „UEFI”. To podejście nie działa jednak na wszystkich komputerach. Innym sposobem jest utworzenie nośnika rozruchowego, w którym brakuje programów ładujących EFI (np. Przechowywanych w EFI/BOOTkatalogu na partycji FAT na dysku USB).

Wymuszenie rozruchu w trybie EFI jest zwykle łatwiejsze: wyłączenie obsługi BIOS / CSM / starszej wersji oprogramowania układowego zwykle działa. Czasami konieczne jest utworzenie nośnika rozruchowego bez programu ładującego BIOS lub dostosowanie formatu nośnika rozruchowego, aby zaspokoić specyfikę EFI.

Nawiasem mówiąc, Bezpieczny rozruch to tylko jedna opcjonalna funkcja UEFI. Każdy komputer x86 / x86-64, który jest dostarczany z systemem Windows 8.x, jest wymagany, na podstawie umowy z Microsoftem, w celu umożliwienia wyłączenia bezpiecznego rozruchu. Zwykle można wyłączyć Bezpieczny rozruch i nadal uruchamiać się w trybie EFI. Nie oznacza to jednak, że powinieneś to zrobić; Ubuntu działa dobrze z Secure Boot na większości komputerów, a funkcja ta (przynajmniej teoretycznie) może poprawić bezpieczeństwo systemu. IMHO, warto przynajmniej spróbować uruchomić przy tym aktywnym.