Zapory ogniowe są zwykle stosowane, aby zapobiegać dostawaniu się złych „pakietów” ze świata zewnętrznego. Ale w dzisiejszych czasach jesteśmy głównie za routerami, a to zagrożenie jest łagodzone przez router. Niebezpieczeństwo, przed którym stoimy, wynika głównie z wewnątrz. Przysłowiowy koń trojański.
W świecie Windows istnieje wiele zapór aplikacyjnych, a OSX ma fajne narzędzie zwane „Little Snitch”, którego zadaniem jest zapewnienie, że aplikacje zachowują się, nie żądając danych poza ich zakresem. Nawet mój iPhone, zepsuty w więzieniu, ma aplikację, która uniemożliwia aplikacjom dostęp do strony internetowej poza ich zakresem. Zaskakuje ilość danych, które „wypychają” na strony internetowe, takie jak scorecard.com i różne serwery Apple. Wyłączam je, a aplikacje nadal działają, więc wiem, że nie jest to konieczne.
W świecie Linuksa wydaje się, że niewiele w tym stylu. Możesz kludge go iptablesi kilka innych skryptów w perlu, aby uzyskać wynik w bardzo niezdarny sposób.
Weź ten post, do którego często się odwołuje, gdy zadawane jest takie pytanie.
Jak kontrolować dostęp do Internetu dla każdego programu?
To nie odpowiada na pytanie.
Mówią o ścianach ogniowych całkowicie odciętych od portu, czego nie chce większość ludzi. Większość ludzi chce, aby aplikacja X, która powinna być aplikacją lokalną, nie wychodzi i nie czatuje w sieci, gdy nie ma potrzeby czatowania w sieci. Lub program, który uzyskuje dostęp do Yahoo Weather, trafia do pięciu innych stron niezwiązanych z jego zadaniem dostępu do pogody. Lub w jednej z moich aplikacji bankowych na iPhonie wychodzi poza bank do strony internetowej webtrends. Na pewno nie jest to związane z Ubuntu, ale jest przykładem aplikacji, które źle się zachowują.
Inną aplikacją, o której mowa w tym poście, jest Leopard Flower, który nie był aktualizowany od roku i nie chciałbym, aby działał w nadchodzącym wydaniu Ubuntu.
Wszystkie inne posty związane z tym obszarem zawierają rekomendacje dla aplikacji, które całkowicie odcinają dostęp do aplikacji, ale nie zapewniają tak prostej idei „Małego znicza” aplikacji X, która chce uzyskać dostęp do Web Y, Zezwól lub Odmów dostępu. Bez skomplikowanych iptable reguł, bez całkowitych odcięć portów.
Czy szukałem wystarczająco mocno, czy po prostu nie ma „Zapory aplikacji” dla Ubuntu?