Jakie jest najbardziej przyjazne rozwiązanie do wirtualizacji?

Chcę eksperymentować z wirtualizacją w Ubuntu 10.04 i znalazłem następującą listę, miejmy nadzieję, trafnych nazw: Xen, OpenVZ, KVM, Vservers, EC2 i Strefy Solaris, chociaż jest to tylko przykładowa lista i pytanie nie jest do nich wyłączne.

Z doświadczenia społeczności, z jakiego rozwiązania do wirtualizacji powinienem korzystać w systemie Ubuntu, aby się uczyć? Czynniki to łatwość konfiguracji, łatwość użycia. Ważna jest również stabilność. Drugorzędne są problemy z użyciem pamięci i wydajnością.

Co chcę wirtualizować? Cóż, prawie wszystko, na co pozwoli wybrane oprogramowanie, pod sztandarem eksperymentów.

Polecam VirtualBox, jeśli dopiero zaczynasz. ( apt-get install virtualbox-ose) Jest przeznaczony do uruchamiania maszyny wirtualnej na komputerze stacjonarnym (lub laptopie), dzięki czemu można używać jednocześnie komputera wirtualnego (gościa) i komputera rzeczywistego (hosta). Daje ładne GUI, którego możesz użyć do tworzenia maszyn wirtualnych i zmiany ich ustawień. Możesz uruchomić i zatrzymać maszynę wirtualną, więc jeśli potrzebujesz dodatkowej mocy obliczeniowej dla jakiegoś zadania uruchomionego na hoście, gość nie musi przeszkadzać.

Imiona, które nadałeś w swoim pytaniu, są chyba na wysokim poziomie. Są to rzeczy, o których słyszę w związku z firmami wirtualnego serwera prywatnego (VPS), które są firmami hostingowymi, które wykorzystują wirtualizację, aby zapewnić kilku osobom serwery korzystające z jednego komputera fizycznego. Prawdopodobnie są nieco bardziej skomplikowane w konfiguracji i utrzymaniu, a zazwyczaj, gdy używasz czegoś takiego jak Xen, komputer hosta nie jest przeznaczony do robienia więcej niż służenia jako „baza” dla VPS.

VirtualBox jest prawdopodobnie najbardziej przyjazny, jeśli potrzebujesz uruchomić tylko 1 lub 2 maszyny wirtualne na raz.

Jeśli potrzebujesz jednocześnie uruchamiać wiele różnych środowisk Linux (10 lub więcej na host), to OpenVZ jest najlepszym rozwiązaniem. To jest jak chroot, ale zapewnia całkowicie izolowane środowiska Linux (kontenery) z możliwością kontrolowania zasobów, wykonywania operacji sprawdzania i migracji na żywo. Używam go już od ponad 2 lat do wielu różnych zadań sysadmin w pracy (centrum bioinformatyczne dla 400 użytkowników na dużej uczelni).

OpenVZ prawie nie ma narzutów. Jest to jedyny w swoim rodzaju (wirtualizacja na poziomie systemu operacyjnego). Dobrze radzi sobie z aplikacjami Linuksa w dowolnej proporcji, od odwrotnego proxy sieci Web do systemu intensywnego tworzenia kopii zapasowych we / wy przetwarzającego 30 TB dziennie. Posiadanie 30 lub więcej kontenerów na serwer jest normalne. Kolejną dużą zaletą jest to, że z węzła sprzętowego (odpowiednik Dom0 w Xen) masz bezpośrednio podłączone wszystkie systemy plików kontenerów Linux - nie wymaga NFS. Ponadto możesz zobaczyć wszystkie procesy kontenerów Linux z węzła głównego z możliwością śledzenia, zabijania itp.

Możesz bezpiecznie delegować kontenery z dostępem ssh do znajomych i pozwolić im na rootowanie.

Powinieneś czuć się komfortowo z Linuksem i wierszem poleceń. Pomocna byłaby możliwość edytowania skryptów początkowych (szybko daje dużą kontrolę). W przypadku bardziej zaawansowanych konfiguracji może być konieczne nauczenie się trochę pracy w sieci.

Oprócz Virtualbox, KVM wraz z virt-managerem jako front-endem jest moim zdaniem całkiem dobrym rozwiązaniem do wirtualizacji.

Jeśli zamierzasz używać hosta (komputera, na którym instalujesz oprogramowanie VM) do innych celów niż do bycia na VM-host, powinieneś trzymać VirtualBota i qemu (lub vmware, jeśli lubisz nagrywać) pieniądze ).

Polecam rzucić okiem na qemu ( install ), jest trochę trudny do skonfigurowania (afaik żadne z narzędzi GUI naprawdę nie działa dobrze), ponieważ jest to narzędzie wiersza poleceń. Ale jedna z głównych cech qemu jest to, że możesz emulować inne cele procesora, niż ten na którym jesteś. Często używam go do uruchamiania obrazu root-testowego dla mojego telefonu (który w rzeczywistości jest komputerem ARM 500 MHz z systemem Maemo Linux).

Gdy qemu działa na x86-64 , może używać KVM dla x86-6 4, na ia32 może używać KVM na ia32 , na PPC 440 może używać KVM dla PPC 440 itd.

Mam bardzo dobre doświadczenia z VMWare Player. Robi dwie rzeczy dobrze - uruchamia wirtualne obrazy i automatycznie integruje się ze środowiskiem hosta.

Mam na komputerze HP EliteBook 8530 zarówno VirtualBox, jak i stację roboczą VMware. Czasami zawieszam się w VirtualBox, ale nie na stacji roboczej VMware. Próbowałem sobie powiedzieć, że to jakiś niejasny błąd, ale zdarzyło się to zarówno z 10.04, jak i 10.10, więc nie jestem pewien, czy to ... Próbowałem zebrać informacje, ale bezskutecznie.

To powiedziawszy, pozostanę przy VMware Workstation, jeśli będziesz mógł wypuścić monetę, aby ją kupić. Jeśli nie możesz, przygotuj się na dziwne zachowanie VB.

-DO