Dlaczego po sformatowaniu w XFS otrzymuję więcej wolnego miejsca niż ext4?

10

Kupiłem zewnętrzny dysk twardy o pojemności 1 TB i po sformatowaniu całego dysku we ext4 Nautilus mówi, że jest 934,3 GB wolnego miejsca. wprowadź opis zdjęcia tutaj

Przetestowałem również formatowanie dysku w XFS , w tym przypadku jest 999,7 GB wolnego miejsca. wprowadź opis zdjęcia tutaj

Dlaczego brakuje ponad 60 GB wolnego miejsca w ext4, a nie w XFS ?

filesystem ext4 xfs

— użytkownik55763
źródło

16

Systemy plików EXT3 / EXT4 zajmują 5% rozmiaru partycji dla bezpieczeństwa itp. (Np. W przypadku „wolnego miejsca na dysku”).

Jeśli nie jest to partycja root, możesz zmienić to 5% na np. 1%, wykonując:

sudo tune2fs -m 1 /dev/sda3

gdzie powinieneś zmienić sda3 na swoją partycję.

— knezmej
źródło

3

Nawiasem mówiąc, ta przestrzeń nie jest tracona - jest zarezerwowana dla jednego użytkownika, zwykle root. Jest to przydatne na przykład, jeśli masz jedną partycję, a jeden użytkownik pobiera Internet (zapełniając dysk), usługi systemowe mogą nadal zapisywać pliki dziennika i informacje kontrolne, utrzymując system na tyle funkcjonalny, aby administrator mógł się zalogować i zbadać sytuacja. W przypadku dysków, które nigdy nie będą zawierały niczego istotnego dla systemu, z pewnością dopuszczalne jest ustawienie tej rezerwacji na 0%.

— Simon Richter

„Jeśli nie jest to partycja root” - w rzeczywistości będzie działać dla partycji root i zamontowanych partycji. Dzięki

— Sepero

7

W przypadku ext4 (i rodziny extfs) tabele i-węzłów są wstępnie przydzielane w czasie formatowania. Jest to tradycyjne zachowanie Uniksa dotyczące systemów plików. Podczas formatowania woluminu za pomocą systemu plików extfs można dostosować liczbę oczekiwanych i-węzłów za pomocą -Nparametru narzędzia mkfs. ( Źródło ).

Ten projekt może oferować lepszą wydajność (przy alokacji wielu plików jednocześnie) pomimo skalowalności. Należy oszacować liczbę i-węzłów potrzebnych w czasie formatowania. Wolumin zawierający głównie małe pliki, powiedzmy serwer pocztowy, będzie wymagał więcej i-węzłów na gigabajt niż wolumin zawierający ISO.

Po użyciu wszystkich i-węzłów nie można utworzyć nowego pliku, nawet jeśli na dysku jest jeszcze wolne miejsce. Im większa objętość, tym większe będą tabele i-węzłów. Prowadzi to do utraty wielu gigabajtów na dużych dyskach.

Z drugiej strony, XFS wykorzystuje technikę zwaną „dynamicznym przydzielaniem i-węzłów” ( Źródło ). Prowadzi to do lepszej skalowalności, ponieważ liczba i-węzłów rośnie lub maleje w zależności od ilości danych w woluminie. Jest to lepszy projekt, gdy nie można przewidzieć, do czego będzie używany system plików lub gdy spodziewasz się zaoszczędzić dodatkowe miejsce na dane. Jest to również zachowanie NTFS .

To, co zostało powiedziane o kronikowaniu, jest błędne, kronikowanie kosztuje tylko kilka megabajtów. Główna utrata przestrzeni wynika z przydziału statycznego i-węzła.

— Tomek
źródło