Czy powinienem wybrać exFat lub NTFS dla partycji „współdzielonej” w systemie podwójnego rozruchu?

Mam nowego laptopa, który konfiguruję jako podwójny rozruch Windows / Linux.

Chciałbym uzyskać dostęp do plików zarówno z systemu Ubuntu, jak i systemu Windows 7.

Czy powinienem utworzyć osobną partycję NTFS?

Tak, powinieneś utworzyć osobną partycję NTFS, aby współdzielić pliki między Ubuntu i Windows na twoim komputerze.

Ubuntu może bezpiecznie odczytywać i zapisywać pliki na samej partycji Windows.
Więc tak naprawdę nie potrzebujesz osobnej partycji NTFS do udostępniania plików.

Nadal zalecałbym oddzielną partycję dla ważnych danych, która służy do udostępniania między różnymi systemami operacyjnymi na tym samym komputerze.

Jeśli korzystasz zarówno z systemu Ubuntu, jak i systemu Windows, to tak, prawdopodobnie powinieneś przechowywać pliki, które mają być dostępne dla obu na partycji NTFS . Partycje exFAT i FAT32 to inne opcje, ale:

• exFAT jest obciążony patentem, więc obsługa domyślnie nie jest wbudowana w Ubuntu. Możesz go dodać bez większych kłopotów , ale jest to więcej kłopotów niż wcale.

  • Pamiętaj, że jeśli musisz uruchomić system z Live CD z Ubuntu w celu odzyskania, live CD nie będzie miał sterowników exFAT, nawet jeśli masz zainstalowany system.
  • Przed zainstalowaniem exFAT możesz również sprawdzić lokalne przepisy, aby ustalić, czy możesz ponieść odpowiedzialność cywilną z powodu problemów patentowych. (Nie próbuję Cię zniechęcać i nie jestem prawnikiem . Chcę tylko, abyś był świadomy potencjalnych problemów).

• FAT32 nie obsługuje plików większych niż 4 GiB. W dzisiejszych czasach możesz mieć tak duże pliki, w zależności od tego, do czego używasz komputera.

• Ani exFAT, ani FAT32 nie obsługują własności i uprawnień do plików . Jest to zwykle dość niewielkie w porównaniu z NTFS, ponieważ chociaż NTFS obsługuje własność i uprawnienia, to jest nieco skomplikowane, aby odpowiednio je respektować / używać podczas montowania woluminu NTFS w systemie operacyjnym innym niż Windows, takim jak Ubuntu. Możesz to jednak zrobić.

Jeśli nie masz konkretnego powodu, aby zrobić inaczej, twoją partycją do udostępniania plików między Ubuntu i Windows powinien być prawdopodobnie NTFS. Co więcej, może nawet po prostu być partycja systemu Windows, jako że jest typu NTFS. Nie można jednak zainstalować Ubuntu na partycji NTFS (z wyjątkiem Wubi , który instaluje go na obrazie dysku wielokrotnego zapisu, który znajduje się na partycji NTFS).

Ponieważ Ubuntu nie jest tak dobry w naprawianiu uszkodzonych partycji NTFS jak Windows (chociaż istnieją narzędzia Ubuntu do tego), prawdopodobnie powinieneś unikać NTFS na komputerach, na których Ubuntu jest jedynym systemem operacyjnym. (Ale w przypadku takiego komputera można użyć domyślnego typu partycji Ubuntu, ext4 .)

• Jeśli masz na myśli partycję rozruchową, żadna; Linux nie może uruchomić systemu NTFS lub exFAT. Ponadto exFAT nie jest zalecany do większości zastosowań, ponieważ Ubuntu / Linux nie może obecnie pisać w exFAT.

• Nie potrzebujesz specjalnej partycji do „udostępniania” plików; Linux potrafi dobrze czytać i pisać NTFS (Windows). Z drugiej strony rozważ następujące alternatywy, jeśli chcesz utworzyć „współużytkowaną” partycję:

  • FAT32 (vfat): ten stosunkowo stary, ale prosty system plików ma doskonałą obsługę w systemie Linux (i jest macierzysty dla systemu Windows); jest to dobry wybór do okazjonalnych wspólnych plików, takich jak muzyka, małe media, dokumenty itp. Ma jednak maksymalne ograniczenie wielkości plików do 4 GB.
  • ext2 / ext3: te macierzyste systemy plików Linux mają dobrą obsługę odczytu / zapisu w systemie Windows za pośrednictwem sterowników innych firm, takich jak ext2fsd. Dobry wybór, jeśli będziesz używać tego głównie w systemie Ubuntu / Linux, ale potrzebujesz także obsługi odczytu / zapisu w systemie Windows.

Tak, bardzo wygodnie jest mieć partycję NTFS do współdzielenia między Ubuntu i Windows. W rzeczywistości moja partycja / home to NTFS.

Ale uwaga, jeśli korzystasz z funkcji hibernacji. Ponieważ hibernacja NIE odłącza partycji, naprawdę musisz się obudzić po przejściu do odpowiedniego systemu operacyjnego. W przeciwnym razie może wystąpić niebezpieczeństwo uszkodzenia partycji i utraty danych.

Podczas instalacji domyślnej, po wybudzeniu się ze stanu hibernacji, GRUB zawsze wyróżnia pierwszą opcję (ubuntu na mojej GRUB), ale może to nie być system operacyjny, z którego hibernujesz. Możesz wyszukiwać opcje w pliku konfiguracyjnym GRUB, aby zawsze podświetlał ostatnio uruchamiany system operacyjny. W ten sposób możesz uniknąć kłopotów z wybudzeniem się z niewłaściwego systemu operacyjnego.

Partycje NTFS są gotowe do odczytu i zapisu od razu po zainstalowaniu w Ubuntu.

Tak więc rzeczywiście możesz utworzyć osobną partycję NTFS do przechowywania plików, do których chcesz uzyskać dostęp z obu systemów operacyjnych.

Możesz także po prostu zamontować partycję Windows, gdy jej potrzebujesz. Będzie automatycznie pojawiał się na pasku bocznym eksploratora plików w Ubuntu. Zapobiegnie to utworzeniu dodatkowej partycji.

Wybór nalezy do ciebie; każda konfiguracja jest zarówno wiarygodna, jak i bezpieczna.

OSTRZEŻENIE: Straciłem dane ze wspólnej partycji NTFS między moim Ubuntu 11.10 a WinXP.

Powiedz, czy hibernuje WinXP. Następnie uruchom system Ubuntu i skopiuj niektóre pliki na partycję współdzieloną. Następnie zamknij Ubuntu i uruchom ponownie (z hibernacji) WinXP. Czasami traci katalog lub pliki, które skopiowałem z Ubuntu (po prostu ich tam nie ma). Ponadto nie mogę usunąć folderu nadrzędnego. Wykonanie pełnego dysku kontrolnego pomoże naprawić błędy (chociaż pliki te wydają się utracone na zawsze).

Przez kilka eksperymentów i kilka utraconych plików nauczyłem się następujących rzeczy: Jeśli zamierzasz korzystać z partycji współdzielonej, upewnij się, że nie używasz hibernacji ani w systemie Windows, ani w Ubuntu podczas kopiowania danych z jednej sesji systemu operacyjnego do drugiej.

Wydaje się, że nie ma jeszcze prostego bezpiecznego rozwiązania do udostępniania danych między dwoma systemami operacyjnymi. :-(

Tak, to najlepszy sposób na dzielenie się rzeczami między ubuntu i wygrywanie. NTFS jest znacznie lepszy niż exFAT. Mam Ubuntu i Win7 na moim komputerze i korzystam z tego samego sposobu, aby udostępnić wszystko, czego potrzebuję w obu i działa to po prostu świetnie.

Wiem, że to stary wątek, ale będzie on bardzo uderzany dzięki nowym regułom partycjonowania Dropbox.

Niedawno trafił mnie ten sam problem podczas korzystania z DropBox między Linuksem a Windows. Dropbox WYMAGA korzystania z NTFS dla plików Dropbox w systemie Windows i ext4 w systemie Linux. Oznacza to, że jeśli udostępniasz pliki Dropbox między dwoma systemami operacyjnymi, JEDEN z nich NIE będzie mógł się zsynchronizować. Masz kilka opcji, żadna z nich nie jest idealna.

1. Udostępnij partycję NTFS (NIE TWÓJ WINDOWS PARTITION) między dwoma systemami operacyjnymi. Pozwoli to na synchronizację tylko instalacji Windows Dropbox, co oznacza, że ​​równie dobrze możesz nie mieć DropBox po stronie Linux. Po prostu używaj plików Dropbox normalnie po stronie Linuksa, ale zdaj sobie sprawę, że nie uzyskasz automatycznej synchronizacji, która utrzymuje kopie zapasowe plików, gdy jesteś w systemie Linux. Będziesz musiał okresowo restartować system Windows, aby umożliwić synchronizację plików. Niestety nie ma dobrego sposobu na zrobienie tego w innym kierunku (DropBox na Linux ext4, współdzielony z Windows), ponieważ nie ma niezawodnego rozwiązania odczytu / zapisu dla dostępu do partycji ext4 z Windows. Istnieją rozwiązania tylko do odczytu, które pozwolą ci odczytywać pliki od strony Windows, ale ich nie zapisywać.

2. Mają dwie różne kopie plików Dropbox na maszynie (jedna na ext4 dla systemu Linux i jedna na NTFS dla systemu Windows). Zajmie to dwa razy tyle miejsca, co jest naprawdę konieczne, ale nie widzę żadnej innej opcji, ponieważ DropBox wdrożył tę kiepską regułę, która uniemożliwia skuteczne udostępnianie plików Dropbox między wieloma systemami operacyjnymi.