Mam nowy zewnętrzny dysk twardy o pojemności 2 TB, którego będę używać do dodatkowego przechowywania i tworzenia kopii zapasowych. Użyję go tylko na dwóch maszynach Ubuntu. Czy zaleca się sformatowanie dysku na ext4? Czy ma to jakieś zalety?
Odpowiedzi:
Myślę, że najważniejsza część twojego pytania jest ważna
Użyję go tylko na dwóch maszynach Ubuntu.
Stałem przed tym samym dylematem co ty i wybrałem EXT4. Głównym powodem, dla którego wybrałem EXT4, jest to, że 1) EXT4 zachowa moje uprawnienia do plików i 2) EXT4 lepiej zarządza przechowywaniem danych na nim (np. Nie musi być ciągle defragmentowany i „kodowany” jak NTFS). EXT4 jest bardziej samodzielnym systemem plików niż NTFS.
Jedynym minusem korzystania z EXT4 jest to, że nie będziesz mieć dostępu do danych na nim za pośrednictwem komputera z systemem Windows. Ale jak powiedziałeś w swoim pytaniu, nie będzie to problemem, ponieważ używasz tylko maszyn Ubuntu.
IMHO, jedynym powodem korzystania z NTFS jest konieczność uzyskania dostępu do systemu plików w systemie Windows. Jeśli nie, NTFS jest naprawdę gorszym systemem plików.
Jeśli będziesz go używać tylko na tych dwóch komputerach i planujesz być religijny w kwestii prawidłowego odmontowania napędu przed odłączeniem USB / wyłączeniem go, to tak, ext4 jest wysoce zalecane.
ext4 zapewnia lepszą wydajność w porównaniu z ext3, szczególnie podczas próby zapisu wielu plików jednocześnie lub podczas tworzenia dużego pliku.
Kompromisem jest nieco większa szansa na utratę danych, jeśli dysk nie zostanie poprawnie odmontowany .
Poleciłbym to ext4 to domyślny system plików dla Ubuntu z dobrego powodu. Dodatkową korzyścią jest możliwość użycia Narzędzia dyskowego do szyfrowania całego dysku za pomocą bardzo silnego hasła. W ten sposób, jeśli kiedykolwiek stracisz dysk zewnętrzny (lub zostanie skradziony), twoje dane nie będą nigdy dostępne dla osób trzecich.
Używam ext4 na wszystkich moich dyskach, wewnętrznych i zewnętrznych. Dla tych dysków, które muszą współpracować z maszyną Windows znajomego, będę miał małą partycję FAT lub NTFS.
W czasie, gdy pytanie to otrzymało odpowiedzi, obsługa systemu Windows w zakresie odczytu i zapisu ext4 znacznie się poprawiła. Zobacz na przykład projekt Ext2Fsd . To, co robię, to utworzenie małej dodatkowej partycji FAT zawierającej najnowszą wersję Ext2Fsd, aby móc uzyskać dostęp do partycji ext4 z innych komputerów z systemem Windows (zezwalając na uprawnienia).
Powinienem również dodać, że innym dobrym powodem preferowania ext4 niż NTFS jest wydajność obsługi linux dla NTFS. W moim przypadku, podczas korzystania z rsnapshot do robienia kopii zapasowych na zewnętrznych nośnikach z Ubuntu, przejście na ext4 znacznie skróciło czas potrzebny do rekurencyjnego odłączenia katalogów.
Powiedziałbym „nie”, po prostu dlatego, że dla własnej wygody możesz w przyszłości chcieć używać go na innych komputerach. (w szczególności Windows).
Kilka lat temu byłem w podobnej sytuacji. Później musiałem zainstalować system Windows 7 jako maszynę wirtualną i chciałem uzyskać dostęp do plików na dysku zewnętrznym. Chociaż było to możliwe, instalując rozszerzenia na maszynie wirtualnej z systemem Windows, ustawienia nie zapisałyby się - więc teraz, gdy potrzebuję systemu Windows, pierwszą rzeczą, którą muszę zrobić, jest wyszukanie instalatora rozszerzenia, skonfigurowanie, a następnie uzyskanie dostępu do dysku.
Oczywiście możesz mieć 99,99999% pewności, że nigdy nie dotkniesz systemu Windows (mam szczęście, jeśli tak jest :-)), ale chodzi mi o to, że trudno jest w pełni ocenić przyszłe wymagania, a więc ze względu na utratę kilku korzyści, które masz ” Jeśli korzystasz z Ext4 na dysku zewnętrznym, prawdopodobnie najlepiej jest używać Fat32 - choćby ze względu na kompatybilność.
Ale, jak wspomniałem powyżej, warto zauważyć, że możesz uzyskać dostęp do dysków Ext3 w systemie Windows (nie jestem pewien co do Ext4) - to tylko kłopot z uzyskaniem dostępu do nich skonfigurowanych w systemie Windows 7. Więc jest to opcja, nawet biorąc pod uwagę to, co ja ” powiedziałem.
Odpowiedź zależy od twoich precyzyjnych wymagań.
ext4 stał się domyślnym systemem plików dla wielu popularnych dystrybucji Linuksa, w tym Ubuntu, Fedora i openSUSE. ext4 zawiera kilka ulepszeń w stosunku do swojego poprzednika, w tym między innymi obsługę plików do 16 tebibajtów (1 tebibajt to 1024 gibiby, z 1 gibibajt 1,074 gigabajtów) i maksymalny rozmiar woluminu do 1 eksbibajta. Jest wstecznie kompatybilny z ext3 i ext2, dzięki czemu możliwe jest zamontowanie ext3 i ext2 jako ext4. To nieznacznie poprawi wydajność, ponieważ niektóre nowe funkcje ext4 mogą być również używane z ext3 i ext2, takie jak nowy algorytm alokacji bloków.
XFS to wysoce skalowalny, wysokowydajny system plików, który pierwotnie został zaprojektowany przez Silicon Graphics, Inc. Został stworzony do obsługi bardzo dużych systemów plików. XFS obsługuje maksymalny rozmiar systemu plików wynoszący 8 ekbibajtów minus jeden (tj. 263-1 bajtów), choć podlega to ograniczeniom bloków narzuconym przez system operacyjny hosta. 32-bitowe systemy Linux ograniczają rozmiar pliku i systemu plików do 16 tebibajtów.
Istnieje wiele informacji na ten temat, ale zacznę tutaj i spróbuję zbadać, czy chcesz pójść dalej.
Mam nadzieję, że to pomoże.
Źródła: