Zwykle programy są instalowane w kilku katalogach w jednym głównym katalogu, zwanym prefiksem . Wybór najlepszego katalogu zależy od tego, kto instaluje, w jakim celu i kto będzie zarządzał oprogramowaniem.
Prefiks /usrto używane oprogramowanie spakowane przez twoją dystrybucję. Należy nie instalować żadnego innego oprogramowania tam, bo to będzie mylić dystrybucji podczas instalacji i aktualizacji oprogramowania zapakowane przez dystrybucję. Więc proszę nie instalować tam swoją skompilowany program. To nie jest dobry pomysł, chyba że naprawdę wiesz, co robisz. I chyba, że jesteś programistą Debian lub Ubunut, zwykle nie. I tak bym tego nie zrobił.
W przypadku oprogramowania komercyjnego /optużywany jest prefiks . Jest zarezerwowane dla nich, aby najmniej zakłócały dystrybucje i lokalnego administratora systemu.
W przypadku oprogramowania, które administrator systemu instaluje dla wszystkich użytkowników, /usr/localużywany jest prefiks . Tam jest z dala od instalacji komercyjnej lub dystrybucyjnej i nie będzie im przeszkadzać. Jako administrator systemu korzystasz z niego (jeśli masz uprawnienia administratora, jesteś administratorem systemu).
Jeśli jesteś zwykłym użytkownikiem instalującym oprogramowanie dla siebie, możesz użyć swojego katalogu domowego jako prefiksu, używając --prefixopcji configurez katalogiem prefiksów „ ~/” lub $HOME/. Dużo tego używałem, kiedy byłem studentem. :-)
Zwykle oprogramowanie robi właściwą rzecz, gdy wykonujesz configurez opcją --prefixo właściwej wartości, a następnie make; make install.
Pod dowolnym z tych prefiksów zwykle znajdują się te katalogi w standardowej instalacji.
bin - programy wykonywalne, pliki binarne.sbin - binaria systemowe, które zwykle nie powinny być wykonywane przez zwykłych użytkowników.man - strony podręcznika dla programów, bibliotek i plików konfiguracyjnych itp.etc - pliki konfiguracyjne z wartościami domyślnymi dla oprogramowania.lib - biblioteki programów i pliki danych zależne od architektury (np. procesora) na twoim komputerze.share - pliki danych, które nie różnią się w zależności od architektury i mogą być współużytkowane przez różne komputery.var- katalogi z danymi, które zmieniają się podczas wykonywania programu. Jak rejestrowanie plików itp.
Większość tych katalogów może być używana z systemami plików chronionymi przed zapisem w celu zwiększenia bezpieczeństwa. Jedyny, do którego użytkownicy muszą pisać, to var/katalog. Kiedy oprogramowanie jest aktualizowane, te katalogi oczywiście (?) Muszą mieć uprawnienia do zapisu. Można to zrobić przy ponownym zamontowaniu z uprawnieniami do zapisu podczas instalacji, a następnie ponownie zamontowanym przy użyciu odczytu tylko po instalacji. Jest to jednak zaawansowane i podaję to tylko jako przykład zaawansowanego zarządzania pakietami.
Istnieją również pewne katalogi bezpośrednio poniżej /(katalogu głównego), który nie występuje w żadnym innym prefiksem, jak /dev, /tmp, /proci /srv(dla danych katalogów serwera, ale zwykle są one pod /var/liblub /var/wwwi katalogów tak, więc trzeba do zmiany konfiguracji skorzystaj z tego katalogu. Polecam to zrobić, gdy korzystasz z serwera. Używaj tylko /var/do testowania standardowej instalacji).
- Linux nie jest MS Windows. Istnieje wiele miejsc, w których można instalować zainstalowane programy. Zależy, kto i dla kogo. Przeczytaj to w moim poście. Ogłoszenie. RedHat używa
/usrjako Debian / Ubuntu /usr/local. Poznaj swoją dystrybucję.
- Różne programy mają różne metody instalacji.
--prefixsą przydatne dla programów używających configure. Najlepszym sposobem, aby się dowiedzieć, jest prawdopodobnie odczytanie README.txtpliku lub czegoś takiego, co zapewne zapewniono w archiwum tar. Archiwum tar można rozpakować w dowolnym miejscu, np. W katalogu domowym. Po zakończeniu instalacji możesz usunąć wyodrębnione archiwum tar, jeśli brakuje miejsca. Ale nie rób tego zbyt wcześnie, chyba że poprawnie przetestowałeś instalację.
- Programy instalowane z
apt-getlub aptitudezawsze są instalowane w odpowiednim miejscu do dystrybucji. Nie możesz zmienić tego miejsca.