Relacja na żywo
Możesz używać Live USB jako głównego systemu operacyjnego, o ile masz wystarczającą ilość pamięci RAM (+ 4 GB wydaje się bardzo użyteczne, nawet 2 GB powinno działać). Niektóre unikalne funkcje to:
- Wszystkie nowe pliki i zmiany są w pamięci RAM, ale są tracone po ponownym uruchomieniu.
- Można wypróbować nowe źródła oprogramowania / PPA i zainstalować pakiety (pod warunkiem, że masz pamięć RAM), ale zostaną utracone po ponownym uruchomieniu.
- Wszelkie przypadkowe błędy tego typu są również tracone przy ponownym uruchomieniu :
- odinstalowanie pulpitu lub libc
- rozbijanie paczek
- kasowanie
/rekurencyjne [wykluczając zmiany w samym USB - podłączenie go tylko do odczytu pomaga]
- dając rootowi dostęp do „pomocnego kumpla online”, który wszystko psuje lub instaluje podejrzane programy.
- odwiedzanie niewłaściwej witryny i uzyskiwanie złośliwych śledzących plików cookie / oprogramowania lub bałagan w przeglądarce internetowej
Może to być świetne do eksperymentowania z nowym systemem operacyjnym, ciężko go trwale „złamać”. Pamiętaj tylko, aby przechowywać pliki, które chcesz zachować na prawdziwej partycji (takiej jak druga lub trzecia partycja USB) lub online.
Możesz nawet zaktualizować kilka pakietów, instalując niektóre pliki .deb „do pamięci RAM” po uruchomieniu, ale utworzenie nowego Live USB / ISO spowodowałoby, że zmiany byłyby trwałe. (Powinny istnieć narzędzia do tworzenia obrazu ISO na żywo z działającego systemu na żywo, inne dystrybucje, takie jak MX-Linux, zawierają praktycznie narzędzia 1-kliknięciem).
Aktualizacja do nowej wersji oznacza po prostu pobranie nowego ISO i utworzenie nowego USB na żywo.
Dużym ograniczeniem może być prędkość odczytu dysku USB. Prędkości odczytu USB mogą wynosić od 10 MB / s do 30 MB / s dla stosunkowo tanich urządzeń USB lub 50-300 MB / s dla urządzeń USB2 lub USB3, które mogą być porównywalne z dyskiem twardym. (Prędkość zapisu USB jest ogólnie wolniejsza niż odczyt). Jednak czasy przeszukiwania USB wynoszą blisko 1-5 ms, więc czasami „czują się” szybciej niż wirujący dysk twardy (czasy przeszukiwania + 70 ms?).
A toramopcja rozruchu może znacznie zwiększyć prędkość, jeśli możesz zaoszczędzić 1 lub 2 GB pamięci RAM; wtedy wszystkie pliki są odczytywane z prędkością pamięci RAM (1 GB / s do 10 GB / s?) znacznie szybciej niż dysk twardy i prawie wszystkie dyski SSD - cały system może poczuć się błyskawicznie (naprawdę zauważysz, jeśli masz powolny internet połączenie wtedy ;-)
toram może również pozwolić ci użyć napędu USB do uruchomienia na żywo w pamięci RAM, a następnie zainstalować na / format / overwrite / remove tym samym napędzie USB.
Żyj z wytrwałością
Jeśli użyjesz trwałości na swoim żywym USB, będzie on wyglądał i działał jak zwykły w pełni zainstalowany system, ze zmianami zapisanymi w trwałym pliku / partycji.
Teraz będziesz musiał uniknąć uszkodzenia systemu, ale nawet jeśli wystąpiła katastrofalna awaria, wszystkie zmiany są przechowywane w trwałym pliku / partycji i możesz uruchomić bez trwałości i usunąć trwałe dane, aby zacząć od nowa.
Problemem może być ograniczony czas zapisu w pamięci flash USB, użycie noatimeopcji mount powinno unikać niektórych generalnie bezużytecznych zapisów aktualizujących czasy dostępu do i-węzłów (np. mount -o remount,noatime <usb>). W praktyce zużywanie USB może zająć lata, a są one bardzo tanie i łatwe do wymiany; Nawet stary mały 4GB USB jest wystarczająco duży, aby pomieścić większość dystrybucji na żywo.
Pełna instalacja na USB
Jeśli mówisz o przeprowadzeniu pełnej instalacji bezpośrednio na dysku USB, może to nie działać. Myślę, że to zależy od konkretnego dysku, niektóre powinny działać, ale niektóre nie (zbyt wolno, psują pliki, tajemnicze problemy ...).
Tania marka pomarańczowych USB (rymowanych z „Flexar”) byłaby w 100% niezawodna jak USB na żywo przez miesiące, ale próba pełnej instalacji spowolniłaby indeksowanie, a następnie zawiesiłaby się z trwałymi błędami systemu plików. Ale inni zgłaszają wielki sukces.
Wykonanie dobrej kopii zapasowej danych i systemu OS-X jest warunkiem wstępnym, a przynajmniej dysk instalacyjny i kod (lub cokolwiek innego, z jakiego korzysta system OS-X) gotowy do czystej ponownej instalacji.
Być może nigdy nie będziesz w stanie w pełni nadpisać pamięci flash USB, więc jeśli będziesz przechowywać bardzo wrażliwe dane, użyj szyfrowania.