Czy istnieje program dla osób dojeżdżających do Malezji i Singapuru, aby unikać znaczków paszportowych (aby paszport się nie zapełniał)?

W przyszłym roku będę w Singapurze na miesiąc ze szkołą, odwiedzając uniwersytet jako gość, ale będę miał swój hotel w Johor Bahru w Malezji i dojeżdżam autobusem CW2 lub SJE do centrum Singapuru.

Wiem, że istnieje wiele malezyjskich osób dojeżdżających do pracy za granicą, które potrzebują paszportów, aby przekroczyć granicę, co oznacza, że ​​ich paszporty wkrótce się zapełnią.

Czy istnieje jakiś program rejestracji, który zwalnia Cię z konieczności stemplowania paszportu cztery razy dziennie (tj. Łącznie 122 znaczki, w tym początkowy wjazd i końcowe wyjście z Singapuru)?

Jeśli istnieje taki program, czy cudzoziemiec bezwizowy (w obu krajach) kwalifikuje się?

AKTUALIZACJA : Dobra, zadzwoniłem dziś do obu urzędów imigracyjnych. Malezyjczycy najwyraźniej chcieli wiedzieć, dlaczego zarezerwowałem hotel w JB, w którym powiedziałem, że różnica w cenie PO dodaniu kosztów transportu wynosi 2500 ringgit, czyli dużo pieniędzy, które zdecydowanie można by kupić na jedzenie itp., A ja jeszcze trochę zostało. Wyjaśniłem też, że jako nastolatek w moim kraju dojeżdżałem do pracy przez 1,5-2 godziny na kierunek i że chętnie wysyłam zrzuty ekranu wyszukiwarki Trivago, aby pokazać, co mam na myśli, ale w zasadzie to powiedzieli było dość uczciwe.

Dla Singapuru natychmiastową czerwoną flagą był fakt, że odwiedzam szkołę medyczną Duke-NUS. Powiedzieli, że jeśli jestem gościem maksymalnie przez 90 dni lub faktycznym studentem przez maksymalnie 30 dni, nie potrzebuję legitymacji studenckiej, co oznacza, że ​​jestem gościem przez 31 dni. Zapytali następnie, dlaczego hotel w JB. Powiedział to samo. Następnie powiedzieli, że będą zainteresowani zobaczeniem listu z zaproszeniem, kiedy go otrzymam. Powiedziałem, że chętnie wyślę go e-mailem, jeśli podadzą mi adres. Na koniec powtórzyli, że dopóki robię tylko to, o czym wspomniałem, jest OK.

Jeśli chodzi o pierwotny numer, wydaje się, że istnieje coś takiego jak MACS (elektroniczna malezyjska naklejka „wizowa”) i EIACS w Singapurze. Oczywiście nie kwalifikuję się do EIACS, ale w sprawie MACS doradzono mi skontaktowanie się z biurem aplikacji w Singapurze. Aby zaoszczędzić pieniądze, wysłałem je e-mailem. Programy te najwyraźniej zwalniają cię ze znaczków paszportowych.

Odpowiedz na moje pytanie :

Byłem w stanie złożyć wniosek (w Singapurze) i uzyskać naklejkę MACS w paszporcie na 30 ringgitów, wydaną obcokrajowcom innym niż obywatele Afganistanu, Kolumbii, Izraela i krajów afrykańskich.

Posiadacze nie stemplują paszportów do lub z Malezji, mogą być przetwarzane na wydzielonych pasach i nie muszą wypełniać karty przylotu.

Tak więc w końcu, kiedy dostałem MACS w drugim dniu mojej wizyty, mam 2 pieczątki malezyjskie i 63 pieczęcie singapurskie (brak stempla końcowego z Singapuru, ponieważ korzystałem z AIG), choć nie przekraczałem granicy zbyt długo ( około 30-45 minut na kierunek).

Ponieważ wielu z was martwiło się, że utknę w jednym kraju lub być może deportowany z powrotem do Europy, przejścia były bezbolesne, szczególnie po stronie malezyjskiej (wprawdzie miałem MACS, ale nadal).

Pewnego ranka podczas mojego trzeciego tygodnia singapurski oficer zareagował na wiele znaczków. Nic nie powiedział, ale zobaczyłem w nim to, co nieco nerwowo wyjaśniłem, że przez miesiąc byłem zaproszonym gościem w Duke-NUS Medical i miałem swój hotel w JB, ponieważ mój uniwersytet nie zorganizował zakwaterowania i to było dla mnie najtańszym rozwiązaniem. Zapytałem, czy chce listu z zaproszeniem od Duke-NUS, który miałem w plecaku. Po dwóch sekundach potrząsnął głową i wbił mnie w siebie (innymi słowy nie powiedział mi ani słowa)

Poza tym nic w tym rodzaju - ludzie na telefonicznych infoliniach najwyraźniej dbali o wiele bardziej niż faktyczni oficerowie na budkach.

Nie, nie ma żadnego programu, który pozwoli Ci codziennie przepływać między Singapurem a Malezją bez pieczęci w paszporcie. W rzeczywistości nie ma programu, który w ogóle pozwoli Ci przejść bez możliwości odmowy wjazdu po kilku tygodniach (twój status prawny będzie niejasny, twoja zdolność do utrzymania się finansowo jest wątpliwa).

Dojazd, o którym myślisz, zajmie Ci od 3 do 4 godzin w jedną stronę. To od 6 do 8 godzin dziennie dojazdów do pracy. Twój paszport zapełniający się znaczkami nie jest tutaj prawdziwym problemem - plan jest po prostu niepraktyczny.

Osoby, które legalnie zamieszkują w jednym z tych krajów i legalnie pracują w drugim, nie otrzymują pieczęci na paszportach. Ale nie jesteś taką osobą. Twoja podróż może być postrzegana jako „wiza uruchomiona” i odmówiona, ponieważ będziesz ubiegać się o wjazd jako turysta z jednej lub obu stron.

W przyszłym roku będę w szkole przez miesiąc w Singapurze, ale zostanę w malezyjskim Johor Bahru i dojeżdżam autobusem CW2 lub SJE do centrum Singapuru.

Jest to nielegalne, chyba że masz długoterminową wizę wielokrotnego wjazdu do Malezji.

Twój 90-dniowy wyjątek dotyczy ważnych powodów turystycznych (lub biznesowych) - nie ma go w przypadku dłuższych pobytów w Malezji.

W rzeczywistości nie jest to nawet wiza wielokrotnego wjazdu, a ostatnio rząd stał się bardziej restrykcyjny w stosunku do tak zwanych „wiz wizowych”.

Dlatego nie jest to zalecane. Istnieje bardzo realne ryzyko, że być może zostałeś zatrzymany, deportowany i prawdopodobnie zablokowany w Malezji.

Czy odwiedzanie uniwersytetu (tak, odwiedzanie, nie studiowanie na) nie jest klasyfikowane jako biznes? A jeśli chodzi o Malezję, dosłownie jestem tam tylko w celu zakwaterowania. Czy to nie jest turystyka?

Nie odwiedzasz uniwersytetu, prawda? Jesteś zapisany na uniwersytet; a okłamywanie imigracji jest natychmiastową przyczyną odmowy.

Zakwaterowanie to nie turystyka. Zasadniczo wybierasz się na uniwersytet w Singapurze i mieszkasz w Malezji - co nie jest dozwolone zgodnie z zasadami 90-dniowej wizyty w Malezji.