Przejście 14 km drogą pielgrzymkową, gdzie obuwie można uznać za lekceważące

Ta 14-kilometrowa droga jest jedną z głównych atrakcji Thiruvannamalai w Tamil Nadu w Indiach. Droga prowadzi dookoła małej góry Arunachala . Góra jest uważana za świętą. Droga jest drogą dla pielgrzymów. Chodzą po górze w ramach kultu . Cała droga wokół góry (prawie całe 14 km) jest uważana za rodzaj świętego miejsca. Ścieżka wygląda następująco:

Oto pielgrzymi spacerujący po górze.

Co roku wokół tej góry chodzą miliony pielgrzymów. Nigdy nie widziałem żadnego z nich noszącego obuwie. Jest droga utwardzona, az boku asfalt. Pielgrzymi chodzą boso po obu. Cała droga wokół góry jest uważana za świętą, podobnie jak świątynia. Noszenie obuwia w świątyni hinduskiej jest uważane za poważne wykroczenie .

Teraz chcę dołączyć do pielgrzymów i przejść tą 14-kilometrową drogą. Ale nigdy wcześniej nie chodziłem tak daleko boso. Jest to twardy beton / płytki / asfalt.

Jak otrzymają go pielgrzymi i miejscowi, jeśli ktoś przejdzie jakieś obuwie po takiej drodze? Jak źle jest w porównaniu do chodzenia z obuwiem do świątyni (ta ostatnia jest całkowicie nie do przyjęcia).

Czy ktoś tutaj próbował chodzić boso po kamieniu na tak duże odległości? Czy powinienem po prostu iść na to?

Myślę, że jeśli pielgrzymi mogą to zrobić, to ja też! Myślę, że po prostu pójdę boso. Ale może mogę tu znaleźć przydatne porady.

Jeśli chodzę boso, jak mogę, jako boso-noob, złagodzić związane z tym niedogodności? (Ciepło, nadepnięcie na rzeczy, twarda kamienna podstawa itp.)

Bardzo spóźniam się z odpowiedzią, ale właśnie znalazłem produkt, który wydaje się idealny do sytuacji OP. Mam nadzieję, że przyda się innym, którzy to znajdą.

Możesz kupić podeszwy naklejek na stopach.

Pamiętaj, że kupuję elektronikę i takie od dostawcy powiązanego, ale nie jestem z nimi powiązany, a link nie jest linkiem powiązanym.

Mam osobiste doświadczenie chodzenia po górach Thiruvannamalai w dzień pełni księżyca wraz z innymi wielbicielami. Większość wielbicieli chodzi boso, podobnie jak ja. Z drogi asfaltowej korzystają nie tylko wielbiciele, ale także inni miejscowi ludzie do transportu. Na asfaltowej drodze zobaczysz wielu ludzi noszących obuwie, którzy nie uczestniczą w pielgrzymce. Więc nawet jeśli nosisz jakieś obuwie, idąc asfaltową drogą, nie sądzę, żeby to kogoś obraziło. Pamiętaj jednak, aby zdjąć buty, wchodząc do pomieszczeń świątyni i idąc po wyłożonej kafelkami drodze.

Jak dyskutowałem z Fiksdalem w komentarzach, istnieje różnica między asfaltem a kafelkową drogą przedstawioną w OP. Obuwie nie jest dopuszczalne na drodze wyłożonej kafelkami, ale myślę, że będzie dobrze na asfalcie.

Chodzenie boso prawdopodobnie nie będzie tak złe, jak się spodziewasz.

Po pierwsze, ten szlak cały czas kroczy boso. Wiele rzeczy, które sprawiają, że chodzenie boso jest bolesne, prawdopodobnie zostanie wytłumaczonych - umyje ścieżkę dla małych kamieni lub ostrych kawałków, które bolałyby nadepnąć. Podczas chodzenia po drodze najrozsądniej jest pozostać blisko środka, ponieważ ta część będzie najczystsza (mam na myśli kamyki i rzeczy bolesne do nadepnięcia). Powinno być całkiem gładkie. Kiedy byłem w Indiach, dość typowe jest znajdowanie miejsc, w których oczekuje się, że ludzie będą chodzić boso, aby być bardzo ostrożnym w kwestii tego, jak przyjazne są stopy, nawet jeśli większość ludzi ma twardsze stopy.

Tekstura może być nieco bardziej szorstka niż do tej pory, ale ponieważ jest przeznaczona dla osób chodzących boso, prawdopodobnie zwrócą większą uwagę na teksturę niż drogi lub chodniki z kafelkami, w których ludzie powinni nosić buty. Jeśli wszyscy są mile widziani, być może szczególnie zadbali o osoby mało przyzwyczajone do chodzenia boso. Myślę, że nie będzie to zbytnio różnić się od chodzenia boso po wewnętrznych podłogach, z wyjątkiem większej odległości. Jeśli martwisz się bezpośrednim ciepłem z ogrzewanej słońcem podłogi, zazwyczaj nie jest źle, jeśli idziesz, ponieważ stopa porusza się - po prostu obserwuj, gdzie stoisz podczas odpoczynku. Miejsca z gładkim, zużytym kamieniem są często wygodniejsze do chodzenia po ziemi lub trawie (różne tekstury mogą wydawać się szorstkie lub kryć drobne kawałki).

Nie mogę powiedzieć, jak obrażać się będzie ktoś, kto będzie nosił buty, co będzie zależeć od tego, jak elastyczni będą. Jeśli ścieżka jest otwarta dla wszystkich i przyciągają wielu turystów, mogą się z niej zrezygnować (choć nadal wolą nie). Zdejmowanie butów wiąże się z czystością, a nie śledzeniem brudu z zewnątrz - chociaż w przypadku czegoś takiego jest to o wiele bardziej symboliczne niż dosłowne. Jeśli zastanawiasz się nad utworzeniem kopii zapasowej, posiadanie oczywiście nowej, czystej pary może pomóc (coś w rodzaju butów wewnętrznych i zewnętrznych) i okazać więcej szacunku - chociaż będzie to miało znaczenie tylko dla tych, którzy wiedzą, że to właśnie robisz. Polecam wypróbować boso i wyciągać buty tylko wtedy, gdy naprawdę nie możesz, ale to między ich tolerancją a wyborem.

Alternatywnie, możesz rozważyć skarpetki na kopię zapasową ... czynność zdejmowania butów jest istotną częścią, więc z jakiegoś powodu uważam, że skarpetki mogą zapewnić trochę ochrony bez obrazy. Możesz zdjąć buty i wędrować w skarpetkach, pozostając „bez butów”. Widziałem to w niektórych miejscach (w tym w świątyniach), ale znowu decydująca będzie tolerancja ludzi. Dla mnie myślę, że chodzenie w skarpetkach jest bardziej denerwujące niż boso, ale gruba para może amortyzować stopy, jeśli masz problemy. Sugeruję, abyś je nosił i zakładał tylko w razie potrzeby. Również oni będą brudzą się i nie mogą być myte tak łatwo, jak stopy, więc możesz pomyśleć o tym i zużyciu w porównaniu do jakości twoich skarpet i ich grubości pod względem ciepła i ochrony.

Poza tym zachowaj wszelkie środki ostrożności ze względu na sam spacer - upewnij się, że masz ochotę na długi spacer (bądź przygotowany na zatrzymanie się lub wyjazd, jeśli nie jesteś), rób przerwy, jeśli ich potrzebujesz, pij wystarczającą ilość dobrej wody do picia ( nie odwadniaj się), miej wszystko, czego możesz potrzebować na czas lub długość spaceru, przekąski, czapkę lub cokolwiek innego (lub wiedz, co będzie dostępne w pobliżu). Chodzenie boso to tylko część doświadczenia - część będzie po prostu chodzić na odległość.

Również chodzenie boso bardziej (jak sugerują inni) może nieco wzmocnić stopy - ale tak naprawdę sugerowałbym chodzenie w sandałach byłoby o wiele bardziej pomocne w przygotowaniu. Sposób, w jaki twoja stopa porusza się i zgina podczas chodzenia w sandałach, różni się od butów do chodzenia - jest bardziej podobny do chodzenia boso, sandał chroni dolną część stopy przed kamykami na ziemi i dodaje trochę amortyzacji, ale to wszystko. Pomoże Ci dowiedzieć się, w jaki sposób brak dodatkowego podparcia buta wpłynie na chodzenie na dłuższych dystansach - zwłaszcza jeśli wybierzesz tanie płaskie sandały zamiast tych z miękkimi poduszkami. Będzie to łatwiejsze niż znajdowanie odległości przyjaznych boso.

Zaledwie kilka miesięcy temu, w szczycie sezonu letniego, ukończyłem ten 14-kilometrowy marsz wokół góry i nie zrobiłem tego boso. Byłem prawdopodobnie jednym z nielicznych noszących kapcie wśród tysięcy wielbicieli, ale nie było spojrzeń dezaprobaty. Każdy robi swoje. Nie byłbym w stanie ukończyć marszu, gdybym był boso, ponieważ był naprawdę gorący i spocony. Mimo że był wieczór (16–19), asfaltowa droga była bardzo gorąca. Powodzenia w spacerze!

Będąc Hindusem i Hindusem, mogę powiedzieć, że nie jest obowiązkowe chodzenie boso na tak duże odległości. Jednak ze względu na niektóre zasady religijne będziesz proszony o zdjęcie butów podczas wchodzenia do świątyni. Jeśli wchodzisz do świątyni, która jest dość duża, być może będziesz musiał chodzić boso przez około 5-10 minut (tylko wewnątrz świątyni). Z mojego doświadczenia wynika, że ​​nie widziałem nikogo (personelu świątyni), który byłby niegrzeczny wobec jakiegokolwiek obcokrajowca, może rozumieją różnicę kulturową. Jeśli więc masz jakieś pytania, możesz zapytać personel świątyni bez obaw.

Jeszcze jedna rada (choć niezwiązana):

Jedną rzecz, którą mogę zasugerować, jest sprawdzenie pozwolenia na fotografowanie podczas robienia zdjęć w świątyni. Nie wszystkie, ale większość dużych świątyń nie pozwala na fotografowanie wewnątrz świątyni bez pozwolenia.

Nie spodziewam się, że chodzenie boso będzie stanowić problem, ale jeśli masz ochotę na plan awaryjny, sugeruję zaopatrzenie się w bandaże samoprzylepne. Wybierz te, które nie wchłaniają poduszek i najlepiej pasują do koloru skóry:

Nakładaj je na takie części stóp, które najprawdopodobniej dostaną pęcherze:

• przedni obszar obok palców
• zewnętrzna część, która styka się z ziemią
• wokół pięty, jeśli zdarzy ci się mieć miękką skórę

Nie czekaj, aż pojawią się pęcherze przed założeniem bandaży, lepiej trzymają się nieuszkodzonej skóry, a chodzenie z pęcherzami jest bolesne niezależnie od bandaży. Lekkie uczucie ciepła w stopach powinno ostrzegać, że wkrótce będziesz miał problemy z chodzeniem.

Pielgrzymowałem z założonymi butami (w rzeczywistości trenerzy). Wydawało się, że nikt nie patrzy na to z niechęcią, ale jak wspomniałeś, wchodzenie do świątyni lub coś takiego jest wysoce tabu.

To zależy również od tego, dlaczego to robisz. Jeśli chodzi o cele religijne lub duchowe, nie widzę, jak chodzenie boso lub w butach robi zbyt wielką różnicę, dopóki modlisz się / medytujesz, czy cokolwiek innego. Jeśli jednak jesteś tam jako doświadczenie, proponuję przejść całą drogę (może weź buty na wszelki wypadek).

Nie wiem o lokalnych zwyczajach, ale bardzo przydatnym sprzętem do treningu chodzenia / biegania boso są buty Vibram Five Finger (brak linku, Google łatwo je znajdzie). Jeśli uzyskasz rozmiar, który idealnie do ciebie pasuje, prawie ich nie poczujesz i będziesz chodził mechanicznie, tak jakbyś był boso (bez bólu z nierównych powierzchni).

^{Uznanie autorstwa.}

Więc jeśli w końcu pokonanie tej odległości boso jest dla ciebie duchowym celem, to na pewno wykorzystaj je do treningu.

Jeśli chcesz chodzić boso, z pielgrzymami w taki sam sposób, jak oni, możesz się do tego przygotować i wyszkolić.

Jeśli masz czas, utwardzaj skórę stóp powoli, krok po kroku.
Chodzenie boso po pomieszczeniu i na cienkich kapciach lub sandałach, na których nie można mieć pewności, że można bezpiecznie chodzić po ziemi. Z tego powodu chcesz tanich sandałów, które chronią podeszwy stóp przed nierównościami ulicy, a nie drogich, które amortyzują i ograniczają ruchy palców u stóp.

Nie idź na długie spacery, dopóki twoje stopy nie przyzwyczają się do chodzenia boso lub tanich sandałów. Lepiej po raz pierwszy zrób godzinę, budując stamtąd, zamiast iść przez całe 14 km za pierwszym razem.
Ale to naprawdę zależy od tego, jak przywykłeś do bosych stóp i jak twarda jest twoja skóra.

Powinieneś chodzić po skórze tam, gdzie robią to miejscowi, ale pamiętaj, że każdy przecięty i otwarty blister pozwoli na pojawienie się chorób. Dlatego używaj plastrów / bandaży samoprzylepnych, aby się chronić.
Podczas korzystania z tynków upewnij się, że końce lepkiej końcówki znajdują się nad ziemią podczas chodzenia. Może być konieczne dodanie warstwy taśmy sportowej, która jest zasadniczo taka sama, ale bez białej zwiewnej części.
Jeśli jest to trudny punkt, poprowadź taśmę dookoła stopy i przyklej ją do drugiego końca na górze stopy.

Nie użyłbym tynków ani taśmy, jeśli skóra nie ma problemów, wystarczy, że zacznie się ona twardniejąca.

Uważaj, aby często myć stopy podczas chodzenia boso. Kultury, w których powszechne jest chodzenie bosymi stopami, często myją stopy przed obowiązkami religijnymi i przed zasiadaniem do kultury obiadowej, dzięki czemu ludzie utrzymują stopy w czystości i dbają o nie.
I sprawdzaj swoje stopy za każdym razem, gdy je myjesz, specjalnie cięte, ale wszystkie rzeczy, które niszczą skórę, są powodem, dla którego przynajmniej czasowo powróć do obuwia.

W każdym razie weź obuwie, buty lub drogie sandały, które amortyzują stopy i wspierają łuk, aby nadać stopom inną pozycję, gdy poczujesz taką potrzebę.
Można chodzić boso, nawet w miastach. Jedną młodą damę poznałem w Paryżu w sylwestra, a następnego w Londynie, a ona chodziła cały rok bez odpowiednich butów, zupełnie bez butów, chyba że pada śnieg. Średnia temperatura w tych tygodniach była około zera.

Z pewnością nie jest to pełna odpowiedź na pytanie, ale mam nadzieję, że moje doświadczenie może być przydatne dla innych jako informacja uzupełniająca. (Nie chciałem zaśmiecać OP, dodając to, ani nie chciałem dodawać go w komentarzach).

Chociaż jestem pewien, że rzeczywiście mogłem uciec od obuwia (jak sugeruje kilka odpowiedzi), zdecydowałem, że chcę chodzić boso, podobnie jak pielgrzymi.

Ostatniej nocy zrobiłem pełny spacer boso po górze. Słońce zaszło, więc nie było problemu z gorącym kamieniem. Wyłożona kafelkami droga (zdjęcie w OP) istniała na około 60-70% odległości. Spacer po wyłożonej kafelkami drodze był względnie w porządku. Ale w niektórych częściach płytki zostały zdjęte, a był tam tylko bardzo szorstki beton, więc zamiast tych małych porcji zdecydowałem się iść po asfalcie z boku (równolegle do kafelków). I przez znaczną część odległości asfalt był jedyną opcją. Ale asfalt też był w porządku.

Uważam, że wiele osób czułoby się nieswojo chodząc po asfalcie w niektórych miejscach, ponieważ ciężarówki, autobusy i inne pojazdy przejeżdżają z dużą prędkością, czasem całkiem blisko pieszych. Jednak przy pełni księżyca nie będzie problemu, ponieważ jest tak wielu ludzi, że wszelkie wichry będą zmuszone jechać bardzo wolno.

Najbardziej niewygodną rzeczą było to, że na drodze były małe (czasem ostre) kamienie itp., Na które przypadkowo nadepnąłem. To sprawiłoby, że podskoczyłem trochę. Ale to nie jest nie do zniesienia i przyzwyczajasz się do tego.

Robiłem kilka przerw, siedząc w kawiarni itp. Cały spacer trwał około pięciu godzin.

Przyzwyczajony do obuwia, byłem przyzwyczajony do pewnego rodzaju miękkiego podparcia pod stopami. Pod koniec podróży sama twardość kamienia sprawiła, że ​​moje stopy stały się dość delikatne. Paliła się też skóra na podeszwach moich stóp. Bardzo dobrze było wziąć prysznic i odpocząć.

Ale teraz, po nocy snu, moje stopy czują się dobrze. Mogę chodzić idealnie normalnie i czuję, że moje stopy są teraz silniejsze, a skóra na podeszwach bardziej twarda. Jeśli powtórzę to kilka razy, mam całkowitą pewność, że mogę iść razem z pielgrzymami na następny księżyc w pełni.