Czy w dzisiejszej Korei nadal można znaleźć kisaengi?

Czy wciąż istnieją kisaengs (koreańskie artystki , czasami określane jako analogiczne do gejsz w Japonii) i czy można obejrzeć występ lub zarezerwować z nimi wieczór? Artykuł z Wikipedii sugeruje, że są gdzieś pomiędzy zagrożonym a wyginiętym, ale nie mógł znaleźć żadnych źródeł bardziej skoncentrowanych na turystyce, opisujących, czy nadal istnieją.

Jestem otwarty na podróż do Korei Południowej lub Japonii, ale nie Korei Północnej.

Jestem studentem w Korei Południowej. Szybka odpowiedź na twoje pytanie jest „niemożliwa”, chociaż można znaleźć ludzi „działających” kisaeng (-_- ?!)

W Korei istnieją obecnie 2 rodzaje kisaeng

1. Prawdziwi kisaeng Oni naprawdę pracowali (?) Jako kisaeng do lat czterdziestych, ale już nie, odkąd kisaeng stał się nielegalną „pracą” (1945 r. W tej chwili nie mogę znaleźć dokładnego rachunku). Jednak rząd Korei wybrał słynnego wciąż żyjącego Kisaenga i niech uczy młodych ludzi nauki umiejętności Kisaenga, takich jak taniec, wiersze, rysowanie itd., Aby zachować kulturę Kisaeng, ale dla ciebie naprawdę trudno byłoby spotkać tych ludzi, ponieważ pozostało bardzo mało

2. Kto nauczył się umiejętności. Są to te, które można znaleźć w Korei, odwiedzając tutaj http://www.koreanfolk.co.kr/multi/english/

W dzisiejszej Korei ludzie nie mają pracy zwanej kisaeng, ale niektórzy pozostają jako zatwierdzeni na szczeblu krajowym kisaeng; to trochę przypomina Indian amerykańskich, ponieważ wiem, że nie ma Indian w USA, ale możesz znaleźć niektórych w niektórych zachowanych miejscach (może to nie być prawda, ale pomoże ci to zrozumieć).

ki = 技 (hanja / chiński znak) = wykwalifikowany
saeng = 生 (chiński znak) = osoba

kisaeng == kinyo (trudno powiedzieć poprawną wymowę)
ki = to samo co powyżej
nyo = 女 (chiński znak) = kobieta

Ciekawe, że Koreańczycy używają chińskich znaków do pisania po koreańsku, ale w czasach dynastii Chosun (1392–1897), kiedy żyli Kisaengi, ludzie używali chińskich znaków jako języka pisanego, chociaż alfabet koreański (Hangul) został wymyślony w 1443 r. Przez króla Sejonga.

Podczas pobytu w Korei nie widziałem żadnych prawdziwych kisaengów, ale odwiedzając jeden z zamków w Seulu, zobaczyłem turystę przebranego za jeden. Wskazał mi na to przewodnik oprowadzający po zamku po angielsku.

Wpis na blogu Queen, Maiden lub Gisaeng ?: Jak wybrać Hanbok podczas następnej podróży fotograficznej potwierdza, że ​​turyści mogą przebrać się za kisaengs (pisane jako „Gisaeng” w poście na blogu):

Seul (i cała Korea, jeśli o to chodzi) obfituje w miejsca, w których można wypróbować Hanbok, tradycyjny strój Korei. Od lotniska po miejsca turystyczne, takie jak pałace, tradycyjne wioski i muzea, doświadczenie Hanbok jest zawsze obecną atrakcją, która sygnalizuje, że rzeczywiście jesteś w Korei.

...

Jednak nie wszystkie Hanbok są sobie równe. W okresie Joseona status społeczny uwidoczniono poprzez rodzaj noszonego Hanboka. A jeśli zamierzasz przeżyć swoją fantazję Hanbok w dół, dokładność jest kluczowa. To znaczy, czy chcesz pojawić się jako królowa, dziewczyna lub gisaeng na następnym zdjęciu, które z dumą opublikujesz na Facebooku (lub innej sieci społecznościowej, z której korzystasz)?