Unikanie lub minimalizowanie choroby wysokościowej?

Z moich osobistych anegdotycznych doświadczeń widziałem na własne oczy niektóre horrory z chorobą wysokościową. Zawsze zawsze mówię ludziom, aby aklimatyzowali się, pili płyny i stosowali lokalne sztuczki, takie jak żucie liści koki w Boliwii. Jednak, o ile mi wiadomo, jedynym „lekarstwem” na to, że nadal sprowadza się na niższą wysokość (lub komorę ciśnieniową).

W większości przypadków nie ma znaczenia, jak sprawny i zdrowy jesteś - na pozór losowo wpływa to, na kogo to wpływa, a raz możesz być w porządku, a następnym razem okropny.

Miałem szczęście, że miałem tylko zawroty głowy, brak tchu i bóle głowy, a to podczas kilku podróży na 4000 metrów.

Czego używasz, aby uniknąć choroby wysokościowej, czy widziałeś metody, które służą opóźnieniu efektów, uniknięciu objawów lub ogólnie przebrnięciu przez to OK?

Podróżuję i wędruję regularnie między 3000-5000 + metrów i uważam, że choroba wysokościowa jest wysoce przewidywalna: praktycznie każdy, kogo widziałem, był poza wytycznymi dotyczącymi bezpieczeństwa. Pierwsza noc między 2000-3000, trzecia noc wciąż poniżej 4000 i maks. 500 metrów wysokości na każdej nocy ... koniec wszystkich poważnych problemów.

Diamox nie tylko działa, jest zalecany do bezpośrednich lotów do ponad 3000 lokalizacji, takich jak Cusco, Lhasa, Leh itp. - patrz wytyczne CDC lub ISMM. Nie lubię skutków ubocznych, ale lekarstwo jest zdecydowanie lepsze niż choroba i nie zawahałem się go użyć na przykład na drodze do Lhasy, kiedy stało się to konieczne. Jak wszystkie leki, jest kilka osób, które nie mogą tego wziąć, więc przedyskutuj to z lekarzem.

Woda nie działa, oprócz unikania bólów głowy związanych z odwodnieniem, zastanów się nad dodatkowym 1 litrem dziennie. Choroba wysokościowa to obrzęk, tj. Nadmiar płynów w tkankach, i nie można temu zapobiec, wpychając więcej płynów do układu. W rzeczywistości możesz wywoływać dokładnie te same objawy, popijając wodę. Więcej na ten temat tutaj .

Najlepsze, co możesz zrobić, to aklimatyzacja . Oznacza to, że powinieneś stopniowo dostosowywać swoje ciało do wzrostu. Można to zrobić na przykład poprzez zwiększenie wysokości, którą przebywasz z dnia na dzień. Innym bardzo ważnym faktem, który jest powszechnie używany przez alpinistów, jest to, że zawsze powinieneś spać kilka metrów poniżej najwyższego punktu dnia. Na przykład osiągasz wysokość 4000 metrów, gdzie planujesz spędzić noc. Przed pójściem spać powinieneś, jeśli to możliwe, zyskać kolejne 200 - 300 metrów, spędzić tam trochę czasu, a następnie zejść i spać na 4000 metrów.

Wielu alpinistów stosuje również acetazolamid (Diamox), który można zapobiegać. Ale jego użycie jest omawiane kontrowersyjnie, ponieważ ma wiele skutków ubocznych.

Ponadto powinieneś dużo pić, ale nie spożywać alkoholu, a także dbać o swoje odżywianie. Bardzo ważne jest, aby zmusić się, aby nie zużywać dużo mocy. (jest to szczególnie ważne podczas wspinaczki na wysoką górę. Musisz zmusić się, by iść wystarczająco wolno). Jeśli odczuwasz niewielkie objawy, nie musisz nic robić, ale jeśli pogorszy się, jak najszybciej zejdź na niższe wysokości. Jeśli jest naprawdę źle, powinieneś natychmiast szukać pomocy medycznej, ponieważ może cię zabić.

Przede wszystkim NIE słuchaj touroperatorów. Popełniłem ten błąd, kiedy pojechałem do San Pedro di Atacama (Chile). Pierwszego dnia kupiłem wycieczkę na> 6000 m. Cierpiałem na ciężką chorobę wysokościową. Później mogłem ocenić na podstawie wykonanych zdjęć, że sceneria zapiera dech w piersiach. Podczas gdy w miejscu czułem się tylko nieszczęśliwy. Potrzebowałem 2 dni na powrót do zdrowia, co było stratą czasu. Tęskniłem za kilkoma innymi rzeczami do zrobienia. Podczas gdy tam rozmawiałem z innymi podróżnikami, którzy powiedzieli mi, że głupotą jest kierować się radami organizatorów wycieczek. Nie myślą w kategoriach powracających klientów. Jak zwykle są tutaj dobre osoby, które cierpią z powodu złych, ale od tego czasu wolę słuchać rówieśników.

W tym samym tygodniu poszedłem też do gejzerów, które również znajdowały się na dużej wysokości. Później poradziłem pić litry „mate di coca”, które jest sprzedawane w każdym barze. Nie martw się, chociaż ta herbata jest wykonana z tego samego zmielonego materiału co kokaina, potrzebujesz ton tych liści, aby zrobić kokainę. Możliwe też, że moje ciało przyzwyczaiło się do wysokości w dniach po pierwszej chorobie wysokościowej, ale w pełni cieszyłem się podróżą do gejzerów.

Myślę, że Mark już wspomniał o większości rzeczy, które możesz zrobić w swoim pytaniu.

Jest też trochę leków, które możesz wypróbować. W Boliwii te rzeczy były dość tanie (podobnie jak większość innych leków) i zakładam, że są łatwo dostępne w miejscach, w których są potrzebne.

Chciałbym również podkreślić jego punkt widzenia na temat przypadkowości chorób górskich, tylko dlatego, że w jednym miejscu czujesz się dobrze, nie oznacza to, że jesteś bezpieczny na tej wysokości.

Przeszedłem do 5500 metrów i spędziłem miesiące w miejscach powyżej 3500 metrów bez żadnych problemów, ale pewnego razu na około 4200m doświadczyłem pewnych objawów. W takim przypadku leki pomogły.

Spotkałem także mieszkańców Ekwadoru, którzy całe życie przeżyli ponad 3000 metrów i zachorowali, przechodząc do 4500 metrów.

Jest wiele dużych wysokości, które można mieć we wspaniałym pomieszczeniu, a także na świeżym powietrzu. Kiedy prowadziłem kurs w Colorado Springs, byłem zdumiony, jak bardzo jestem spragniony. Podczas nauczania zawsze mam butelkę lub dwa soki lub wodę (stojąc i rozmawiając to tak naprawdę spragniona praca), ale oboje wypiłem je przed poranną przerwą kawową. Wymieniłem je i piłem zarówno do lunchu, i tak dalej. W końcu skomentowałem moim uczniom, że nie mogę zrozumieć, dlaczego jestem tak spragniony. Powiedzieli, że założyli, że kazano mi tyle pić, i że w rzeczywistości był to najlepszy sposób na zapobieganie chorobie wysokościowej. Nie miałem żadnych złych skutków (poza podnoszeniem brwi, kiedy przedstawiałem swoje wydatki) i zalecałbym picie wielu litrów dziennie więcej płynu niż na własnej wysokości.

Ponieważ nikt jeszcze nie powiedział oczywistości, pójdę naprzód. Najlepszym sposobem uniknięcia lub zminimalizowania choroby wysokościowej jest unikanie dużych wysokości. Dziękuję, jestem tu cały tydzień.

Tak naprawdę chciałem dodać jeszcze jedną radę związaną z podróżnikami na ten temat. Nie nurkuj w niecodziennym czasie przed lotem samolotem. Oto link do zaleceń PADI: http://www.padi.com/rdp/erdp/General_Rules_using_the_eRDP.htm PADI jest wiodącą na świecie organizacją nurkową. Chociaż słyszałem, że niektórzy instruktorzy nurkowania wydają bardziej konserwatywne (dłuższe) rekomendacje. Z pewnością argument jest tutaj http://answers.yahoo.com/question/index?qid=20071130220055AAIdoa9że to ogólne zalecenie jest po prostu: ogólne. Lepszą radą może być zastosowanie się do rad konkretnego przewodnika i zawsze skorzystanie z renomowanego przewodnika, jeśli nie czujesz się swobodnie sam. Jeśli czujesz się swobodnie samodzielnie, nie powinieneś potrzebować tej porady! ;) Samoloty zwykle zwiększają ciśnienie w kabinie równe ciśnieniu atmosferycznemu na wysokości 8000 stóp. Http://www.who.int/ith/mode_of_travel/cab/en/

Aby wzmocnić / podważyć to, co powiedzieli inni:

Mieszkam na 5000 stóp i podróżuję i przebywam na wysokościach powyżej 8000 stóp co 6 miesięcy. Nie wystarcza jednak, aby „trwale” zaaklimatyzować się na większej wysokości. Moi krewni z wysokości około 1000 stóp przyjeżdżają tutaj (5000 stóp) i na pewno mogą zachorować na wysokość. PIJ WODĘ. Dotarłem do punktu, w którym mogę powiedzieć, że odczuwam ból głowy na dużej wysokości, ponieważ nie miałem wystarczającej ilości wody na większej wysokości. Nie zgadzam się z tymi, którzy twierdzą, że może to być dla ciebie złe. Naprawdę trudno jest nadmiernie nawodnić. Zdarza się, ale tak rzadko trzeba naprawdę próbować to zrobić. Mechanizm pragnienia jest bardzo słaby. Zwykle, jeśli czekałeś na wypicie wystarczająco długo, aby być spragnionym, czekałeś zbyt długo.

Diamox sprawiał, że dużo sikałem, ale pracował dla mnie wspinając się na Mt. Kilimandżaro.