Czym był automat sprzedający ubezpieczenia na lotnisku i jaki rodzaj ubezpieczenia sprzedali?

Akcja powieści Prisoner's Base z 1952 roku rozgrywa się w 1952 roku w Nowym Jorku. W rozdziale 15 autor pisze głosem jednej z postaci:

Niektórzy kierowcy szeryfów samochodów PD [= departament policji] lubią mieć pretekst, aby na nie nadepnąć, a inni nie. Ten zrobił. Nie zużywał dużo hałasu, ale dużo gazu, a kiedy był w czwartej klasie, niedostosowany nauczyciel kazał mu napisać pięćset razy: „Chybienie jest tak dobre jak mila” i zapadł. przetaktował nas z 230 West Twentieth Street do 240 Center Street. Kiedy wyszedłem, powiedziałem mu, że powinien mieć automat ubezpieczeniowy, taki jak na lotniskach, zainstalowany na desce rozdzielczej, a on uśmiechnął się przyjaźnie. „Pod wrażeniem, prawda, kolego?”

Czym były „te [automaty ubezpieczeniowe] na lotniskach” i jak działały? Jakie ubezpieczenia sprzedali? Kto to kupił i dlaczego? I w jaki sposób można sprzedać ubezpieczenie za pośrednictwem automatu (w 1952 r., Przed automatycznym wyszukiwaniem danych osobowych online), nie znając poziomu ryzyka nabywcy?

Te maszyny wydają się być dość powszechne. Oto zdjęcie jednego z nich:

Były nawet opatentowane, ale niestety patent nie ujawnia zaplecza finansowego. Z tej sprawy sądowej można jednak przeczytać o procesie dokonywania takiego zakupu:

Zasady określają w górnej części następujące specyfikacje: „Nie kupuj więcej niż łącznie 62 500 $ głównej kwoty - ani nie podróżuj innymi przewoźnikami lotniczymi niż zaplanowani. Niniejsze zasady dotyczą tylko podróży w jedną stronę, chyba że kupiony jest bilet w obie strony Przed odlotem." Pod tym wydrukowanym wyciągiem znajduje się formularz do umieszczenia w odpowiednich wierszach nazwy ubezpieczonego, nazwy i adresu beneficjenta, punktu wyjścia i celu podróży, zasięgu podróży jak na bilecie w jedną stronę lub w obie strony , datę, główną sumę ubezpieczenia (62 500 USD), kwotę składki (2,50 USD) i podpis ubezpieczonego. Dowody nie pokazują wyraźnie, czy w momencie zakupu otwór automatu ujawniał całą górną część polisy, w tym drukowane ostrzeżenie o kwocie i pokryciu kosztów podróży „regularnymi przewoźnikami lotniczymi” lub po prostu formularz dostarczenia danych osobowych i informacji o locie przez nabywcę. Po uzyskaniu polisy pan Steven, korzystając z koperty dostarczonej przez maszynę, wysłał ją do swojej żony.

Sprawa sądowa wskazuje jednak już na trudności związane z takim ubezpieczeniem i pojawiające się problemy. Istnieje nawet artykuł, który cytuje tę sprawę sądową jako przykład tych kwestii. Był to szczególny problem, ponieważ takie ubezpieczenie lotów było dostępne rutynowo na lotniskach w USA, jak zauważono w kilku dokumentach opublikowanych online .

"Było"? Automaty z ubezpieczeniem podróżnym żyją i mają się dobrze w tej krainie automatów z napojami, w Japonii ! Ryokouhoken-jidouhanbaiki (旅行 保 険 自動販 販売) można znaleźć do dziś na większości większych japońskich lotnisk. Na przykład JII ma maszyny na 8 lotniskach, a tutaj jest rząd w Kansai Int'l:

(dzięki uprzejmości tego faceta )

Jeśli chodzi o to, jak działają itp., Tak naprawdę nie różni się to od kupowania ubezpieczenia podróżnego przez Internet: mówisz im, ile masz lat, gdzie jedziesz, na jak długo i czy planujesz angażować się w górski monocykl podczas połykania miecza, i wypluli cytat na podstawie twojego profilu. Przesuń kartę kredytową lub nakarm ją starą dobrą gotówką, a ta-dah, jesteś gotowy.

Pamiętam, że kiedyś w latach 90. widziałem coś takiego na lotnisku Charlesa de Gaulle'a w Paryżu.

Oczywiście inny projekt - wyglądał bardziej jak automat z biletami tamtych czasów. Ale sprzedał ubezpieczenia na jeden lot.

Kusiło go nawet, aby kupić taki, ponieważ był raczej tani.

Szkoda, że ​​nie pamiętam szczegółów ani zdjęcia. Ale myślę, że częścią tego było podanie adresu beneficjenta i że dostaniesz kopertę, aby wysłać kopię polisy ubezpieczeniowej do beneficjenta (w moim przypadku mojej żony). Jakoś pomyślałem, że to będzie jakaś zabawna pamiątka.

Wygląda więc na to, że maszyny te gdzieś istnieją, a przynajmniej nadal istniały w latach dziewięćdziesiątych.

Zmieniłem to z komentarza, ponieważ jest ono zbyt długie i chociaż nie odnosi się wyłącznie do litery pytania, odnosi się do ducha i dodaje pewne przestrogi.

Równoważność funkcjonalna z maszyną sprzedającą ubezpieczenia jest często osiągana w dzisiejszych czasach, gdy bilet online jest kupowany w ramach całej transakcji, z wykorzystaniem procesów całkowicie klient-maszyna. „Maszyna” jest teraz komputerem podłączonym do Internetu lub oprogramowaniem działającym w systemie zdalnym. Ubezpieczenie obejmuje co najwyżej zarezerwowany lot. Zazwyczaj jest to ubezpieczenie na życie z dodatkiem za utratę bagażu, jeśli zdarza się to również w chwili śmierci. Nie widziałem szerszego „ubezpieczenia podróżnego” oferowanego w ten sposób.

O ile znany profil podróży nabywcy nie obejmuje znanej skłonności do odprawiania bomb lub noży przenoszących itp., Wówczas ich profil ryzyka dla jednego lotu powinien być mniej więcej taki sam, jak dla wszystkich pozostałych na pokładzie.

Ostrzeżenie - uwaga kupującego - „Ubezpieczenie” może nie być takie, jak się wydaje :-(:

Czasami możesz nie tylko nie otrzymać tego, co myślisz, że dostajesz, ale skutecznie uzyskać znaczny ujemny zwrot za swoje pieniądze. Zawsze czytaj drobnym drukiem w kontaktach z firmami, w których nie masz 101% pewności. (To powinna być większość z nich.) Ponieważ ...

Zaoferowano nam takie „ubezpieczenie” podczas lotu z Yogyakata do Kuala Lumpur. Ścieżka lotu przebiegała w całości na terytorium Indonezji, z wyjątkiem samego końca, gdzie skręciła pod kątem 90 stopni naprzeciwko KL i poleciała w malezyjską przestrzeń powietrzną.

Przeczytałem drobny druk. Polisa wyklucza wypadki w przestrzeni powietrznej kraju, z którego wystartowałeś. Oznaczałoby to, że w najlepszym wypadku obejmował on może 5% lotu odbywającego się w malezyjskiej przestrzeni powietrznej. Biorąc pod uwagę to wykluczenie i to, co później znalazłem, prawdopodobnie było tam coś, co również wykluczało tę nogę.
Czytam dalej. Podpisując dokument, przyznałeś „ubezpieczycielowi” prawo dostępu do wszystkich twoich informacji medycznych z dowolnego źródła w sposób ciągły. Prawo nie podlegało odwołaniu przez ciebie lub przez twoją posiadłość. Zostało to wyraźnie stwierdzone. Jak pamiętam, „ubezpieczenie” kosztowało około 3 USD. To wydawało się okazją. Ale tak naprawdę płaciłeś im3 USD na nabycie praw do całej dokumentacji medycznej nieodwołalnie i na zawsze. Prawo to prawdopodobnie ma znaczną wartość w branży ubezpieczeniowej na całym świecie.

Jaka była linia lotnicza? Być może uda ci się to rozwiązać na podstawie faktu, że jeden z ich samolotów, pilotowany przez byłego pilota wojskowego, który był synem przywódcy narodowego, zginął wraz ze wszystkimi na pokładzie w niepewnych okolicznościach (wypadnięcie Airbusa z trybu nieba) na krótki lot międzynarodowy w tym samym rejonie, w którym był mój lot, w stosunkowo niedawnej przeszłości. Zastanawiam się, co stało się z nieruchomościami pasażerów, którzy próbowali dochodzić roszczeń z polis ubezpieczenia pasażerów.